16 ผลลัพธ์ สำหรับ *dishonorable*
/ดิ ซ้า เหน่อ (ร) เหรอะ เบิ่ล/     /D IH0 S AA1 N ER0 AH0 B AH0 L/     /dɪsˈɑːnɜːʴəbəl/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: dishonorable, -dishonorable-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
dishonorable(adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เหม็น(v) be notorious, See also: be infamous, be dishonorable, be scandalous, Syn. ฉาวโฉ่, Example: ข่าวยาเสพย์ติดมีชื่อนักการเมืองเข้าไปพัวพันจนทำให้ชื่อเสียงของนักการเมืองเหม็นเน่าไปตามๆ กัน, Thai Definition: มีชื่อเสียงไม่ดี
งามหน้า(v) be disgraceful, See also: be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominious, Syn. ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอาย, Ant. น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญ, Example: ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้, Thai Definition: น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้
น่าอับอาย(adj) disgraceful, See also: shameful, dishonorable, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
งามหน้า[ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious

CMU Pronouncing Dictionary
dishonorable
 /D IH0 S AA1 N ER0 AH0 B AH0 L/
/ดิ ซ้า เหน่อ (ร) เหรอะ เบิ่ล/
/dɪsˈɑːnɜːʴəbəl/

WordNet (3.0)
dishonorable(adj) lacking honor or integrity; deserving dishonor, Syn. dishonourable, Ant. honorable
dishonorable discharge(n) a discharge from the armed forces for a grave offense (as sabotage or espionage or cowardice or murder)
dishonorableness(n) the quality of not deserving honor or respect, Syn. dishonourableness, Ant. honorableness
dishonest(adj) deceptive or fraudulent; disposed to cheat or defraud or deceive, Syn. dishonorable, Ant. honest

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Dishonorable

a. [ Cf. F. déshonorable. ] 1. Wanting in honor; not honorable; bringing or deserving dishonor; staining the character, and lessening the reputation; shameful; disgraceful; base. [ 1913 Webster ]

2. Wanting in honor or esteem; disesteemed. [ 1913 Webster ]

He that is dishonorable in riches, how much more in poverty! Ecclus. x. 31. [ 1913 Webster ]

To find ourselves dishonorable graves. Shak.

-- Dis*hon"or*a*ble*ness, n. -- Dis*hon"or*a*bly, adv. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
不端[bù duān, ㄅㄨˋ ㄉㄨㄢ, 不 端] improper; dishonorable #46,460 [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Ehrlosigkeit { f }dishonorableness [Add to Longdo]
entehrenddishonorable [Add to Longdo]
unehrenhaft { adj } | unehrenhafter | am unehrenhaftestendishonorable [ Am. ]; dishonourable [ Br. ] | more dishonourable | most dishonourable [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
不名誉除隊[ふめいよじょたい, fumeiyojotai] (n) (See 名誉除隊) dishonorable discharge; dishonourable discharge [Add to Longdo]

Time: 0.0383 seconds, cache age: 8.911 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/