disfigurement | (n) สิ่งที่ทำให้เสียโฉม, See also: สิ่งที่ทำให้ไม่สวย, สิ่งที่ทำให้เสียหาย, Syn. blemish, defacement, scar |
disfiguration; disfigurement | การทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
disfigurement; disfiguration | การทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
facial disfigurement | การทำให้หน้าเสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
disfigurement |
disfigurement | |
disfigurements |
disfigurement | (n) an appearance that has been spoiled or is misshapen, Syn. disfiguration, deformity |
defacement | (n) the act of damaging the appearance or surface of something, Syn. disfiguration, disfigurement |
Disfigurement | n. Uncommon expressions . . . are a disfigurement rather than any embellishment of discourse. Hume. [ 1913 Webster ] |
Entstellung { f }; Schönheitsfehler | disfigurement [Add to Longdo] |