credence | (n) การยอมรับ, Syn. acceptance |
lend credence to | (idm) ทำให้กลายเป็นจริง, Syn. give to |
credence | (เครด'เดินซฺ) n. ความเชื่อถือว่าจริง, ความไว้วางใจ, หลักฐานความเชื่อถือ -Phr. (credence table, credenzaโต๊ะข้างที่ใช้ในวิธีศีลมหาสนิท (Eucharist)), Syn. assurance, belief, trust, faith, Ant. distrust, mistrust |
credence | (n) ความเชื่อถือ, หลักความเชื่อ, ความไว้วางใจ |
letter of credence | อักษรสาสน์ตราตั้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Credential หรือ Letter of Credence | เอกสารทางราชการที่ประมุขของประเทศเป็นผู้ลงนาม ในเอกสารนั้น ประมุขของประเทศจะกล่าวยกย่องตัวทูตต่อประมุขของรัฐที่ผู้ที่เป็นทูตไปประจำ อยู่ (รัฐผู้รับ) ภาษาที่ใช้ในเอกสารจะเขียนด้วยถ้อยคำสำนวนหรูหรา และกล่าวถึงคุณสมบัติของทูตอย่างสูงส่ง แล้วลงท้ายด้วยการขอให้ความเชื่อถือแก่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทูตอาจจะกล่าวใน นามของรัฐบาลของตน [การทูต] |
credentials, letters of credence | " 1. อักษรสาส์นตราตั้ง พระราชสาส์นตราตั้ง (การทูต) หมายถึง หนังสือแต่งตั้งเอกอัครราชทูตจากประมุขของรัฐผู้ส่ง ถึงประมุขของรัฐผู้รับ 2. ตราสารแต่งตั้ง (ผู้แทนในการประชุมระหว่างประเทศ) " [การทูต] |
letter of credence | สาส์นตราตั้ง หนังสือแต่งตั้งเอกอัครราชทูต จากประมุขรัฐผู้ส่งถึงประมุขของรัฐผู้รับ [การทูต] |
presentation of the letter of credence | การยื่นสาส์นตราตั้ง เป็นการกำหนดให้เอกอัครราชทูตยื่นสาส์นตราตั้งต่อประมุขของประเทศที่เข้าไป พำนักอยู่ ซึ่งรูปแบบพิธีการก็จะแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ [การทูต] |
credence | Her tears gave more credence to the story. |
ความเชื่อถือ | (n) believability, See also: credence, Syn. ความเชื่อ, Example: คนไทยมีความเชื่อถือว่าการมีลูกผู้ชายจะพาพ่อแม่ขึ้นสวรรค์ได้ ถ้าลูกชายบวชให้ |
สารตราตั้ง | [sāntrātang] (n) EN: letter of credence ; credentials |
credence |
credence |
credence | (n) the mental attitude that something is believable and should be accepted as true, Syn. acceptance |
credenza | (n) a kind of sideboard or buffet, Syn. credence |
Credence | n. [ LL. credentia, fr. L. credens, -entis, p. pr. of credere to trust, believe: cf. OF. credence. See Creed, and cf. Credent, Creance. ] [ 1913 Webster ] To give credence to the Scripture miracles. Trench. [ 1913 Webster ] An assertion which might easily find credence. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Credence | v. t. To give credence to; to believe. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Glaube { m } | credence [Add to Longdo] |
信用 | [しんよう, shinyou] (n, vs) confidence; dependence; credit; faith; reliance; belief; credence; (P) #5,335 [Add to Longdo] |
信任 | [しんにん, shinnin] (n, vs) trust; confidence; credence; (P) #10,392 [Add to Longdo] |
信憑 | [しんぴょう, shinpyou] (n, vs) trust; credit; credence #13,466 [Add to Longdo] |