| ฟก | (adj) contused, See also: bruised, Syn. บวมช้ำ, ฟกช้ำ, Example: ที่ขาของนักเรียนหญิงมีรอยฟกเป็นดวงๆ อย่างเห็นได้ชัด, Thai Definition: ที่เป็นรอยจ้ำๆ เพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ |
| ฟกช้ำ | (adj) bruised, See also: contused, Syn. บวมช้ำ, ฟกช้ำดำเขียว, Example: ร่างกายของหล่อนปรากฏริ้วรอยฟกช้ำเหมือนเพิ่งผ่านการถูกรุมรังแกจากฝูงผู้แข็งแรง, Thai Definition: ที่เป็นรอยจ้ำๆ เพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ |
| ช้ำ | (adj) bruised, See also: sore, black and blue, contused, Syn. ระบม, ฟกช้ำ, บอบช้ำ, Example: ตาช้ำของเธอมีประกายขึ้นมาบ้าง, Thai Definition: น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ เป็นรอยจ้ำๆ |
| ช้ำ | (v) bruise, See also: be sore, contuse, be black and blue, Syn. ระบม, ฟกช้ำ, บอบช้ำ, ฟกช้ำดำเขียว, เจ็บ, Example: ตาแม่ช้ำท่าทางอิดโรย, Thai Definition: น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ เป็นรอยจ้ำๆ |
| ช้ำชอก | (v) bruise, See also: be sore, contuse, hurt, Syn. ชอกช้ำ, บอบช้ำ, Example: มันคงบาดเจ็บช้ำชอกจากการที่ถูกรถชนไม่น้อย |
| จ้ำ | (n) bruise, See also: contusion, Syn. รอยช้ำ, รอยฟกช้ำดำเขียว, Example: พรายย้ำมีลักษณะเป็นจ้ำๆ สีม่วง มีอาการคันด้วย, Count Unit: จ้ำ |
| ห้อ | (v) bruise, See also: contuse, Example: เพราะถูกกระแทกอย่างแรงแผลนั้นจึงห้อเลือด, Thai Definition: ระบมเพราะถูกกระทบอย่างแรง มักใช้คู่กับคำ เลือด เป็น ห้อเลือด |
| ห้อเลือด | (v) bruise, See also: contuse, Syn. ช้ำเลือด, Example: มือของเธอห้อเลือดเพราะโดนประตูหนีบ, Thai Definition: มีเลือดคั่งอยู่ข้างใน |
| บอบช้ำ | [bøpcham] (adj) EN: bruised ; sore ; battered ; heavy FR: contusionné ; douloureux ; grave |
| ช้ำ | [cham] (n) EN: contusion ; bruise FR: contusion [ f ] ; bleu [ m ] |
| ช้ำ | [cham] (v) EN: be bruised ; be black and blue ; be sore ; be hurt FR: être contusionné ; avoir des bleus |
| ช้ำ | [cham] (adj) EN: bruised ; sore ; black and blue ; contused FR: meurtri ; contusionné |
| ฟกช้ำ | [fokcham] (adj) EN: bruised ; contused FR: meurtri ; contusionné |
| ฟกช้ำดำเขียว | [fokcham dam-khīo] (adj) EN: bruised ; black and blue FR: contusionné ; couvert de bleus |
| จ้ำ | [jam] (n) EN: bruise ; contusion ; patches ; blotches FR: contusion [ f ] ; bleu [ m ] ; ecchymose [ f ] ; meurtrissure [ f ] |
| แผล | [phlaē] (n) EN: wound ; lesion ; cut ; sore ; contusion FR: blessure [ f ] ; lésion [ f ] ; plaie [ f ] ; coupure [ f ] ; contusion [ f ] |
| Contuse | v. t. [ imp. & p. p. Contused p. pr. & vb. n. Contusing. ] [ L. contusus, p. p. of contundere to beat, crush; con- + tundere to beat, akin to Skr. tud (for stud) to strike, Goth. stautan. See Stutter. ] 1. To beat, pound, or bray together. [ 1913 Webster ] Roots, barks, and seeds contused together. Bacon. [ 1913 Webster ] 2. To bruise; to injure or disorganize a part without breaking the skin. [ 1913 Webster ]
Contused wound, a wound attended with bruising. [ 1913 Webster ]
|
| Contusion | n. [ L. contusio: cf. F. contusion. ] 1. The act or process of beating, bruising, or pounding; the state of being beaten or bruised. [ 1913 Webster ] 2. (Med.) A bruise; an injury attended with more or less disorganization of the subcutaneous tissue and effusion of blood beneath the skin, but without apparent wound. [ 1913 Webster ] |
| contusioned | adj. injured without breaking the skin; as, a cut arm and contused cheek.
Syn. -- bruised. [ WordNet 1.5 ] Variants: contused |
