| conferrence | (n) การสัมมนา, Syn. convention, gathering, conference |
| conferree | (คอน ฟะรี') n. ที่ปรึกษา, ผู้ประชุม, ผู้ถูกมอบให้, ผู้รับปริญญา |
| conferree | (n) ที่ปรึกษา, ผู้รับปริญญา, ผู้ประชุม |
| conferre | She conferred with her lawyer. |
| conferre | The university conferred its highest degree on him. |
| ถึงแก่พิราลัย | (v) pass away, See also: die (of a lord), die (used for those of the highest rank of conferred nobility), Syn. ตาย, มรณะ, เสีย, สิ้นใจ, มรณกรรม, ดับ, ถึงมรณกรรม, ถึงแก่มรณกรรม, ถึงแก่กรรม, Ant. เกิด, ประสูติ, กำเนิด, Example: สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ถึงแก่พิราลัยในพ.ศ. 2398, Thai Definition: ตาย (ใช้แก่สมเด็จเจ้าพระยา เจ้าประเทศราช หรือผู้อื่นที่มีฐานันดรเทียบเท่า) |
| ราชทินนาม | (n) title conferred by the king, Example: ตอนปลายสมัยรัชกาลที่ 4 มีการเพิ่มกรมตำแหน่งเปลี่ยนแปลงราชทินนาม และยศศักดิ์เป็นการใหญ่, Thai Definition: นามต่อท้ายบรรดาศักดิ์หรือสมณศักดิ์ชั้นสัญญาบัตรที่พระมหากษัตริย์พระราชทาน |
| รัตนาภรณ์ | [rattanāphøn] (n) EN: jewels ; the Ratanaporn Medal, conferred for personal services to the throne |
| ทรงกรม | [song krom] (v, exp) EN: be titled Krom ; be conferred with the title of Krom |
| conferred |
| conferred |
| conferrer | (n) someone who converses or confers (as in a conference) |
| donor | (n) person who makes a gift of property, Syn. presenter, bestower, conferrer, giver |
| conferred | adj. given formally or officially. |
| Conferree | n. Same as Conferee. [ 1913 Webster ] |
| Conferrer | n. |
| 状元 | [状 元 / 狀 元] Number One Scholar, title conferred on the person who came first in the highest imperial examination; very best (in any field) #11,410 [Add to Longdo] |
| übertrug | conferred [Add to Longdo] |
