confabulate | (vi) คุย, See also: พูดคุย, Syn. chat, chatter |
confabulation | (n) การพูดคุย, Syn. chat, confab |
confabulate | (คันแฟบ'บิวเลท) vi. คุยกันเล่น, สนทนา, อภิปราย, See also: confabulator n. |
confabulation | (คันแฟบบิวเล'เชิน) n. การคุยกันเล่น, การสนทนา, การอภิปราย., See also: confabulatory adj., Syn. conversation |
confabulation; fabulation | การกุเหตุความจำเสื่อม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
fabulation; confabulation | การกุเหตุความจำเสื่อม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Confabulation | การสร้างเรื่องขึ้นมาใหม่, พูดจาเชื่อถือไม่ได้, พูดตอแหล, อาการคล้ายการตอแหล, การเสื่อมทางจิตและความจำ, พูดจากลบเกลื่อนแต่งเรื่อง [การแพทย์] |
confabulation |
confabulate | |
confabulated | |
confabulates | |
confabulating | |
confabulation | |
confabulations |
confabulate | (v) unconsciously replace fact with fantasy in one's memory |
confabulation | (n) (psychiatry) a plausible but imagined memory that fills in gaps in what is remembered |
chat | (n) an informal conversation, Syn. schmoose, confabulation, schmooze, confab |
chew the fat | (v) talk socially without exchanging too much information, Syn. confab, gossip, natter, jaw, visit, shoot the breeze, chit-chat, claver, chat, chatter, confabulate, chitchat, chaffer |
confer | (v) have a conference in order to talk something over, Syn. confabulate, confab, consult |
Confabulate | v. i. I shall not ask Jean Jaques Rousseau |
Confabulation | n. [ L. confabulatio. ] Familiar talk; easy, unrestrained, unceremonious conversation. [ 1913 Webster ] Friends' confabulations are comfortable at all times, as fire in winter. Burton. [ 1913 Webster ] |
Confabulatory | a. Of the nature of familiar talk; in the form of a dialogue. Weever. [ 1913 Webster ] |
作話 | [さくわ, sakuwa] (n, vs) confabulation; fabrication [Add to Longdo] |