blustering | (บลัส'เทอริง) adj. โหมกระหน่ำ, เกิดพายุ, คำราม, บ้าระห่ำ, ซึ่งตะคอก, ขู่ขวัญ |
On second thought, this blustering blowhard just crossed the line. | คิดอีกทีนะ ไอ้หน้าใหญ่ขี้คุยนั่น\ล้ำเส้นแล้วนะ Supergirl (2010) |
blustering |
blustering |
Blustering | a. A tempest and a blustering day. Shak. [ 1913 Webster ] |
Blusteringly | adv. In a blustering manner. [ 1913 Webster ] |
toben; tosen | tobend; tosend | to bluster | blustering [Add to Longdo] |
大喝一声 | [だいかついっせい, daikatsuissei] (n, vs) shouting in a thunderous voice; blustering out [Add to Longdo] |