articulation | (n) การออกเสียง, See also: การออกสำเนียง, Syn. utterance |
articulation | (n) เสียงที่เปล่งออกมา |
articulation | (อาร์ทิคคิวเล'เชิน) n. การต่อกัน, การเชื่อมประกบ, กระบวนการพูดได้อย่างชัดเจน, ข้อต่อ, ปล้อง, ระดับที่ชัดเจน. -articulatory adj., Syn. joint |
articulation | (n) การพูดชัดแจ้ง, การเชื่อม, การประกบ, ปล้อง, ข้อต่อ |
place of articulation; point of articulation | ตำแหน่งเกิดเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
perarticulation | ข้อหลวม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
point of articulation; place of articulation | ตำแหน่งเกิดเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
lateral ligament of temporomandibular articulation | เอ็นยึดด้านข้างข้อต่อขากรรไกร [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
secondary articulation | การออกเสียงรอง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
syntaxis; articulation | ๑. ข้อ(ต่อ)๒. การออกเสียงชัด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
articulation; syntaxis | ๑. ข้อ(ต่อ)๒. การออกเสียงชัด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
articulation | การออกเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
articulation | ๑. การไถ(ฟัน)๒. การออกเสียงชัด๓. การเรียงฟันปลอม๔. ข้อต่อ(กระดูก) [ มีความหมายเหมือนกับ joint ] [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
articulation of interests; articulation, interest | การแสดงผลประโยชน์ให้ชัดแจ้ง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
articulation, interest; articulation of interests | การแสดงผลประโยชน์ให้ชัดแจ้ง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
manner of articulation | ลักษณะการออกเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
co-articulation | การออกเสียงร่วม [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dental articulation | การไถฟัน [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
double articulation | การออกเสียงร่วมสองฐาน [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dentoalveolar articulation; gomphosis | ข้อต่อรากฟัน [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
gomphosis; dentoalveolar articulation | ข้อต่อรากฟัน [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
exarticulation | การตัดข้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
interest articulation | การแสดงผลประโยชน์ให้ชัดแจ้ง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Articulation (Education) | การประสานสัมพันธ์ระหว่างระดับการศึกษา [TU Subject Heading] |
Articulation disorders | การออกเสียงผิดปกติ [TU Subject Heading] |
Articulation | พูดชัด, ความมั่นใจ, การดัดดึงข้อต่อ, ข้อต่อของมือ, ความชัดเจนของคำพูด, ข้อต่อ, เปล่งเสียงหรือคำ, ข้อต่อของกระดูก [การแพทย์] |
Articulation, False | ข้อต่อผิดที่ [การแพทย์] |
Disarticulation, Knee | ตัดขาผ่านข้อเข่า [การแพทย์] |
Disarticulation, Shoulder | ผู้ที่ไม่มีแขนเลย [การแพทย์] |
Elbow Disarticulation Prosthesis | แขนเทียมระดับข้อศอก [การแพทย์] |
Exarticulation | การตัดข้อออกบางส่วนหรือทั้งหมด [การแพทย์] |
Joint Disarticulation | ตัดผ่านข้อ [การแพทย์] |
Knee Disarticulation Prosthesis | ขาเทียมระดับเข่า, ขาเทียมระดับข้อเข่า [การแพทย์] |
ฐานออกเสียง | (n) place of articulation, Syn. ตำแหน่งเกิดเสียง, Example: ฐานออกเสียง ป คือ ริมฝีปากบนล่าง |
กะล่อมกะแล่ม | (v) speak evasively, See also: speaking without distinctness or proper articulation, Syn. กล้อมแกล้ม, Example: เสียงเขากะล่อมกะแล่มฟังไม่รู้เรื่อง, Thai Definition: พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป |
ข้อต่อ | (n) joint, See also: node, connection, link, articulation, Syn. รอยต่อ, รอยเชื่อม, Example: ช่างเหล็กเชื่อมข้อต่อของเพลารถยนต์, Count Unit: ข้อ |
ข้อ | [khø] (n) EN: articulation ; joint ; knuckle ; node FR: articulation [ f ] ; joint [ m ] |
ข้อนิ้วมือ | [khø niū meū] (n) EN: knuckle FR: articulation du doigt [ f ] |
articulation | |
coarticulation |
articulation |
abarticulation | (n) dislocation of a joint |
articulation | (n) the aspect of pronunciation that involves bringing articulatory organs together so as to shape the sounds of speech |
articulation | (n) the shape or manner in which things come together and a connection is made, Syn. junction, joint, join, juncture |
articulation | (n) expressing in coherent verbal form, Syn. voice |
articulation | (n) the act of joining things in such a way that motion is possible |
ankle | (n) a gliding joint between the distal ends of the tibia and fibula and the proximal end of the talus, Syn. articulatio talocruralis, mortise joint, ankle joint |
ball-and-socket joint | (n) a freely moving joint in which a sphere on the head of one bone fits into a rounded cavity in the other bone, Syn. enarthrosis, spheroid joint, articulatio spheroidea, enarthrodial joint, cotyloid joint |
elbow | (n) hinge joint between the forearm and upper arm and the corresponding joint in the forelimb of a quadruped, Syn. human elbow, elbow joint, articulatio cubiti, cubital joint, cubitus |
gliding joint | (n) a freely moving joint in which the articulations allow only gliding motions, Syn. articulatio plana |
hip | (n) the ball-and-socket joint between the head of the femur and the acetabulum, Syn. hip joint, coxa, articulatio coxae |
joint | (n) (anatomy) the point of connection between two bones or elements of a skeleton (especially if it allows motion), Syn. articulatio, articulation |
knee | (n) hinge joint in the human leg connecting the tibia and fibula with the femur and protected in front by the patella, Syn. articulatio genus, knee joint, genu, human knee |
mandibular joint | (n) the joint between the head of the lower jawbone and the temporal bone, Syn. temporomandibular joint, articulatio temporomandibularis |
pivot joint | (n) a freely moving joint in which movement is limited to rotation, Syn. rotary joint, articulatio trochoidea, rotatory joint |
shoulder | (n) a ball-and-socket joint between the head of the humerus and a cavity of the scapula, Syn. shoulder joint, articulatio humeri |
synovial joint | (n) a joint so articulated as to move freely, Syn. diarthrosis, articulatio synovialis |
wrist | (n) a joint between the distal end of the radius and the proximal row of carpal bones, Syn. carpus, articulatio radiocarpea, wrist joint, radiocarpal joint |
Abarticulation | n. [ L. ab + E. articulation : cf. F. abarticulation. See Article. ] (Anat.) Articulation, usually that kind of articulation which admits of free motion in the joint; diarthrosis. Coxe. [ 1913 Webster ] |
articulatio | n. [ Latin. ] (anatomy) the point of connection between two bones or elements of a skeleton especially if the articulatio allows motion. |
Articulation | n. [ Cf. F. articulation, fr. L. articulatio. ] ☞ Articulations may be immovable, when the bones are directly united (synarthrosis), or slightly movable, when they are united intervening substance (amphiarthrosis), or they may be more or less freely movable, when the articular surfaces are covered with synovial membranes, as in complete joints (diarthrosis). The last (diarthrosis) includes hinge joints, admitting motion in one plane only (ginglymus), ball and socket joints (enarthrosis), pivot and rotation joints, etc. [ 1913 Webster ] That definiteness and articulation of imagery. Coleridge. [ 1913 Webster ] |
Coarticulation | n. (Anat.) The union or articulation of bones to form a joint. [ 1913 Webster ] |
Exarticulation | n. [ Pref. ex- + articulation. ] Luxation; the dislocation of a joint. Bailey. [ 1913 Webster ] |
Inarticulation | n. [ Cf. F. inarticulation. ] Inarticulateness. Chesterfield. [ 1913 Webster ] |
口齿不清 | [口 齿 不 清 / 口 齒 不 清] to lisp; unclear articulation; inarticulate #67,504 [Add to Longdo] |
口齿清楚 | [口 齿 清 楚 / 口 齒 清 楚] clear diction; clear articulation [Add to Longdo] |
Artikulation { f } | articulation [Add to Longdo] |
Lautbildung { f } | articulation; formation of sounds [Add to Longdo] |
Matrixbilanz { f } | articulation statement [Add to Longdo] |
アーティキュレーション;アーティキュレイション;アーテキュレイション | [a-teikyure-shon ; a-teikyureishon ; a-tekyureishon] (n) articulation [Add to Longdo] |
奏法記号 | [そうほうきごう, souhoukigou] (n) articulation mark (music); articulation marking [Add to Longdo] |
調音 | [ちょうおん, chouon] (n, vs) { ling } articulation [Add to Longdo] |
分節 | [ぶんせつ, bunsetsu] (n, adj-no) articulation [Add to Longdo] |
明瞭度 | [めいりょうど, meiryoudo] (n) articulation [Add to Longdo] |
呂律 | [ろれつ, roretsu] (n) articulation [Add to Longdo] |
文節 | [ぶんせつ, bunsetsu] articulation [Add to Longdo] |
明瞭度 | [めいりょうど, meiryoudo] articulation [Add to Longdo] |