| anacrusis | (แอนนะครู' ซิส) n., (pl. cruses) พยางค์หรือบทที่ไม่ได้ออกเสียงหนัก ในบทแรกของโคลง. -anacrustic adj. |
| anacrusis | อะนาครูซิส [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Anacrusis | ‖n. [ Gr. &unr_;, fr. &unr_; to push up or back; &unr_; + &unr_; to strike. ] (Pros.) A prefix of one or two unaccented syllables to a verse properly beginning with an accented syllable. [ 1913 Webster ] |
| 弱起 | [じゃっき, jakki] (n) anacrusis [Add to Longdo] |