ไพเราะ | ว. เพราะ, เสนาะ, น่าฟัง. |
กรรเอา | (กัน-) ว. กลมกล่อม เช่น ไพเราะรสหวาน บรรสานกรรเอาเอาใจ (สมุทรโฆษ). |
แก้วเสียง | น. คุณลักษณะพิเศษของเสียงผู้ขับร้องบางคน ที่เมื่อเสียงขับร้องสูงถึงระดับหนึ่งจะมีเสียงที่ไพเราะกังวานใส เรียกว่า มีแก้วเสียงดี. |
โกมล ๑ | ว. อ่อน, งาม, หวาน, ไพเราะ, เช่น กรรณาคือกลีบกมลโก- มลกามแกล้งผจง (สมุทรโฆษ). |
ขับขาน | ก. ร้องเพลงอย่างไพเราะ. |
คำสร้อย | น. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ. |
คีรีบูน | น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Fringillidae เป็นนกที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ ปากสั้นหนาแข็งแรง ลำตัวอ้วนป้อม คล้ายนกจาบปีกอ่อน ขนลำตัวมีหลายสี ขาค่อนข้างยาวบอบบาง กินเมล็ดพืช ถิ่นกำเนิดส่วนใหญ่อยู่ในเขตอบอุ่น เช่น ทวีปยุโรป ตอนเหนือของทวีปเอเชีย นิยมเลี้ยงในกรง ร้องเสียงไพเราะ เช่น ชนิดสีเหลือง [ Serinus pusillus (Pallas) ]. |
โคราช | น. ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่งของชาวโคราชที่ว่าแก้กันเป็นทำนองตีฝีปากโต้คารมกันบ้าง เกี้ยวพาราสีกันบ้าง คล้ายเพลงฉ่อย วรรคหนึ่งใช้คำตั้งแต่ ๔ ถึง ๗ คำ ๓ คำกลอนเป็นบทหนึ่ง ความไพเราะอยู่ที่สัมผัสในการเล่นคำเล่นความให้สละสลวย บาทสุดท้ายจะเอื้อนเสียงในเวลาร้อง. |
จาบฝน | น. ชื่อนกขนาดเล็ก ในวงศ์ Alaudidae รูปร่างอ้วนป้อม สีน้ำตาลเหลือง มีลายจุดที่คอและอก หางสั้น เสียงร้องไพเราะ อยู่ตามทุ่งโล่ง กินแมลงและเมล็ดพืช ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ จาบฝนเสียงใส ( Mirafra javanica Horsfield) จาบฝนปีกแดง ( M. assamica Horsfield) และจาบฝนเสียงสวรรค์ ( Alaula gulgula Franklin). |
เจื้อยแจ้ว | ว. มีเสียงไพเราะทอดยาวติดต่อเรื่อยไปไม่ขาดระยะ. |
ฉับฉ่ำ | ว. ไพเราะ, เสนาะหู, เช่น ละครก็ฟ้อนร้อง สุรศัพทกลับขาน ฉับฉ่ำที่ตำนาน อนิรุทธกินรี (บุณโณวาท). |
ชุ่มฉ่ำ | ก. ชุ่มอย่างมีน้ำอิ่มอยู่ในตัว เช่น ฝนตกมาหลายวันทำให้ผืนป่าชุ่มฉ่ำ, โดยปริยายหมายถึง รู้สึกสดชื่นเอิบอาบใจ เช่น คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานฟังแล้วชุ่มฉ่ำใจ. |
ซอสามสาย | น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีสาย ๓ สาย กะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าว มีลักษณะเป็น ๓ พู มีเสียงไพเราะนุ่มนวล ใช้บรรเลงคลอเสียงผู้ขับร้อง บรรเลงร่วมในวงมโหรี หรือบรรเลงเดี่ยว. |
ตระสัก | ไพเราะ เช่น จักจั่นแลปักษี ดุจดนตรีตระสักสวรรค (ม. คำหลวง มหาพน). |
ทำนองเสนาะ | น. วิธีการอ่านออกเสียงอย่างไพเราะตามลีลาของบทร้อยกรองประเภทโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน. |
น้ำเย็นปลาตาย | น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น. |
น้ำร้อนปลาเป็น | น. คำพูดที่ตรงไปตรงมาฟังไม่ไพเราะ เป็นการเตือนให้ระวังตัว แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าเย็นปลาตาย. |
ปากหวาน | ว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ) |
พญาไฟ | น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิด ในวงศ์ Campephagidae มีเสียงร้องไพเราะและสีสันสวยงาม ตัวผู้สีแดง ตัวเมียสีเหลือง ทำรังด้วยใบไม้และใยแมงมุมเป็นรูปถ้วยขนาดเล็กตามกิ่งไม้ อยู่รวมกันเป็นฝูงตามยอดไม้ กินแมลง เช่น พญาไฟสีกุหลาบ [ Pericrocotus roseus (Vieilld) ] พญาไฟใหญ่ [ P. flammeus (Forster) ] พญาไฟสีเทา [ P. divaricatus (Raffles) ]. |
พิเราะ | ว. ไพเราะ, เพราะ, เสนาะ. |
เพราะ ๑ | ว. น่าฟัง, เสนาะ, ไพเราะ, เช่น เสียงเพราะ พูดเพราะ. |
ไพรเราะ | (ไพฺร-) ว. ไพเราะ. |
ฟังได้ | ว. พอเชื่อถือได้ เช่น ที่พยานให้การมานั้นฟังได้, ไม่ขัดหู เช่น เพลงไพเราะพอฟังได้. |
มธุรส | ว. ไพเราะ เช่น มธุรสวาจา. |
มธุร-, มธุระ | ความหวาน, ความไพเราะ. |
มธุร-, มธุระ | (มะทุระ-) ว. หวาน, ไพเราะ. |
มธุรพจน์ | น. ถ้อยคำไพเราะ |
มธุรพจน์ | ผู้มีถ้อยคำไพเราะ. |
ม่วน | ว. ไพเราะ, เสนาะ, สนุก. |
มัญชุ | ว. ไพเราะ. |
มาธุระ, มาธูระ | ว. มธุระ, หวาน, ไพเราะ. |
เย็นหู | ว. รื่นหู, ไม่ขัดหู, ฟังแล้วสบายใจ, เช่น พูดจาไพเราะนุ่มนวลฟังแล้วเย็นหู เสียงเขาฟังแล้วเย็นหู. |
รส | น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. |
ร้อยกรอง | แต่งหนังสือดีให้มีความไพเราะ, เรียบเรียงถ้อยคำให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์. |
ร้อยแก้ว | น. ความเรียงที่สละสลวยไพเราะเหมาะเจาะด้วยเสียงและความหมาย เช่น ปฐมสมโพธิกถา, งานเขียนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่ร้อยกรอง. |
ระนาดแก้ว | น. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องตี ลักษณะคล้ายระนาดเอกเหล็กหรือระนาดทุ้มเหล็ก ลูกระนาดทำด้วยแผ่นแก้วหนาวางเรียงบนรางระนาด ปัจจุบันไม่นิยมใช้เนื่องจากเสียงไม่ไพเราะ. |
เรียบเรียง | ก. แต่ง เช่น เรียบเรียงข้อความ เรียบเรียงถ้อยคำ, ตกแต่งถ้อยคำให้สละสลวยและเรียงลำดับความให้ชัดเจน เช่น แปลและเรียบเรียงหนังสือ, จัดเสียงเพิ่มเติมจากทำนองที่มีอยู่แล้วตามหลักวิชาการดนตรีเพื่อให้บทเพลงไพเราะขึ้น ในความว่า เรียบเรียงเสียงประสาน. |
ละครใน | น. ละครรำแบบหนึ่ง เดิมเป็นละครเฉพาะของพระมหากษัตริย์ ตัวละครเป็นหญิงล้วน เครื่องแต่งตัวและกระบวนรำประณีตงดงาม ดนตรีไพเราะ แสดงเฉพาะ ๓ เรื่อง คือ อิเหนา รามเกียรติ์ และอุณรุท. |
ละครสังคีต | น. ละครแบบหนึ่ง ได้รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป ตัวละครร้องและพูดบทของตน การร้องเพลงและการพูดมีความสำคัญเท่ากัน ถ้าตัดส่วนใดออกเนื้อเรื่องจะขาดไป ดนตรีประกอบไพเราะ มีการจัดฉากและแต่งกายตามสมัยที่ปรากฏในเรื่อง เช่น เรื่องวิวาหพระสมุท มิกาโด วั่งตี. |
ลิ้นทอง | ว. ที่พูดจาคล่องแคล่วไพเราะน่าฟัง. |
ลิ้นทอง | ว. ที่พูดจาคล่องแคล่ว ไพเราะน่าฟัง. |
วัคคุ | ว. ไพเราะ, เสนาะ |
วัคคุวัท | ว. ผู้กล่าวไพเราะ. |
วับ ๑ | ว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ พูดขาดคำก็หายตัววับลับตาไป, บางทีก็เป็นคำซ้อน เพื่อเน้นหรือเพื่อความไพเราะ เป็น หายวับไปฉับพลัน หายวับไปกับตา เป็นต้น. |
วัลคุ | ไพเราะ. |
วิจาร, วิจารณ-, วิจารณ์ | (วิจาน, วิจาระนะ-, วิจาน) ก. ให้คำตัดสินสิ่งที่เป็นศิลปกรรมหรือวรรณกรรมเป็นต้น โดยผู้มีความรู้ควรเชื่อถือได้ ว่ามีค่าความงามความไพเราะดีอย่างไร หรือมีข้อขาดตกบกพร่องอย่างไรบ้าง เช่น เขาวิจารณ์ว่า หนังสือเล่มนี้แสดงปัญหาสังคมในปัจจุบันได้ดีมากสมควรได้รับรางวัล, ติชม, มักใช้เต็มคำว่า วิพากษ์วิจารณ์ เช่น คนดูหนังวิพากษ์วิจารณ์ว่า หนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องช้าทำให้คนดูเบื่อ. |
สรเหนาะ, สระเหนาะ | (สฺระเหฺนาะ) ว. เสนาะ, ไพเราะ |
สร้อย ๓ | (ส้อย) น. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อให้ครบตามจำนวน เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมายหรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นา เฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ, คำสร้อย ก็ว่า |
สร้อย ๓ | คำที่เติมหรือประกอบคำอื่นเพื่อให้ไพเราะหรือเต็มความ เช่น เสื้อแสง หนังสือหนังหา, คำต่อท้ายราชทินนาม เช่น พระราชปัญญาสุธี ศรีปริยัติธาดา มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี เจ้าพระยาอภัยราชาสยามานุกูลกิจ สกลนิติธรรมศาสตราจารย์ มหิบาลมหาสวามิภักดิ์ ปรมัคราชมนตรีอภัยพิริยปรากรมพาหุ. |
สละสลวย | (สะหฺละสะหฺลวย) ว. ที่กล่าวหรือเรียบเรียงได้เนื้อถ้อยกระทงความ และมีสำนวนกลมกลืนไพเราะระรื่นหู (ใช้แก่ถ้อยคำสำนวน) เช่น บทความนี้มีสำนวนสละสลวย. |
dolce | (โดล'เซ) adj. นิ่มนวล, ละมุนละไม, ไพเราะ |
euphonic | (al) (ยูฟอน'นิเคิล) adj. เกี่ยวกับความไพเราะรื่นหู ที่เกิดขึ้นจากเสียง., Syn. euphonious |
euphonious | (ยูโฟ'เนียส) adj. ไพเราะ, เพราะพริ้ง, รื่นหู., See also: euphoniousness n. ดูeuphonious, Syn. melodious |
fair-spoken | adj. มีวาจาไพเราะ, ปากหวาน, พูดดี., See also: fair-spokenness n. |
fine | (ไฟนฺ) { fined.fining, fines } adj. ดีเลิศ, เยี่ยม, ล้ำเลิศ, วิเศษ, ชั้นสูง, งดงาม, วิจิตร, หรูหรา, ประณีตไพเราะ, น่าชม, น่าฟัง, น่าดู, ละเอียดอ่อน, บอบบาง, (มีด) คม, ชำนาญ, บริสุทธิ์ adv. ดีเลิศ, เยี่ยม, ประณีต, ละมุนละไม, ละเอียดอ่อน. vi. บริสุทธิ์ขึ้น, ลดขนาดลง n. เงินค่าปรับ, |
goo | (กู) n. สารที่หนา, สารที่เหนี่ยว, คำพูดที่ไพเราะ |
mellifluous | (มะลิฟ'ลูอัส) adj. คล่อง, ไพเราะ, ไหลเหมือนน้ำผึ้ง, Syn. smooth, melodious |
melodic | (มะลอด'ดิค) adj. ไพเราะ, สละสลวย., See also: melodically adv., Syn. melodious |
melodious | (มะโล'เดียส) adj. ไพเราะ, สละสลวย, See also: melodiousness n., Syn. musical |
melodise | (เมล'ละไดซ) vt., vi. ทำให้ไพเราะ กลายเป็นไพเราะ |
melodize | (เมล'ละไดซ) vt., vi. ทำให้ไพเราะ กลายเป็นไพเราะ |
melody | (เมล'ละดี) n. ทำนองเพลง, เสียงดนตรีที่ไพเราะ, บทกวีสำหรับร้องเป็นเพลง |
music | (มิว'ซิค) n. ดนตรี, เสียงดนตรี, เสียงไพเราะ, Syn. melody |
musical | (มิว'ซิเคิล) adj. เกี่ยวกับดนตรี, ซึ่งมีเสียงไพเราะ, See also: musicality n. musicale n. การประชุมฟังดนตรี |
nightingale | (ไน'ทิงเกล) n. นกร้องเสียงไพเราะตัวเล็ก ๆ ในตระกูล Thrush |
pretty | (พริท'ที) adj. สวยงาม, งดงาม, สละสลวย, น่ารัก, น่าเอ็นดู, ไพเราะ, ชวนตา, ชวนใจ, มาก, มากมาย, กล้าหาญ, แข็งแรง. n. คนหรือเครื่องตกแต่งหรือเครี่องแต่งกายที่สวยงาม -adv. อย่างพอควร, มาก, ทีเดียว. -sitting pretty ได้เปรียบ ประสบความสำเร็จ. vt. ทำให้สวยงาม, ทำให้ชวนตาชวนใจ, |
rotund | (โรเทินดฺ') adj. กลม, อ้วนกลม, ท้วม, เป็นวง, ทรงกลม, ดังกังวาล, ไพเราะ, กลมกล่อม |
rude | (รูด) adj. หยาบคาย, ไม่สุภาพ, หยาบ, ไม่ประณีต, ไม่ละเอียด, ไม่ไพเราะ, ขรุขระ, สาก, รุนแรง, เจ้าอารมณ์, แข็งแรง, เจริญเติบโต, คร่าว ๆ, See also: rudely adv. rudeness n., Syn. impolite, robust, barbaric |
rugged | (รัก'กิด) adj. มีผิวขรุขระ, มีก้อนหินมาก, ตะปุ่มตะป่ำ, สาก, มีรอยย่น, เข้มงวด, ห้าวหาญ, โผงผาง, รุนแรง, มีพายุ, ไม่ไพเราะ, แสบแก้วหู, ไม่สุภาพ, อดทน, ทนทาน, ยากแค้น, See also: ruggedness n., Syn. uneven, difficult, robust |
sleek | (สลีค) adj., vt. (ทำให้) ลื่น, เรียบเป็นมัน, อ่อนนิ่ม, มันขลิบ, หวีผมหรือขนเรียบร้อย, กลมกล่อม, ไพเราะ, สุภาพเรียบร้อย, See also: sleekness n. |
slick | (สลิค) adj., vt. (ทำให้) ลื่น, เป็นมัน, เรียบเป็นมัน, ไพเราะ, สุภาพ, เรียบร้อย, คล่องแคล่ว, ชำนาญ, มีเล่ห์เหลี่ยม, ปลิ้นปล้อน, กลับกลอก, ชั้นหนึ่ง, ยอดเยี่ยม, มหัศจรรย์. adv. ลื่น, ฉลาด. n.. สิ่วช่างไม้ชนิดหนึ่งที่มีใบกว้างกว่า2นิ้ว |
smooth | (สมูธ) adj., adv., vt., n. (การ) (ทำให้) เรียบ, ลื่น, ราบ, ราบรื่น, ราบเรียบ, สงบ, เงียบสงบ, ระรื่นหู, อ่อนโยน, ไพเราะ, กลมกล่อม, ผสมกันดี, (ยางรถ) หัวโล้น, ไม่มีหนวดเครา, ไม่มีขน, ดึงดูดใจ, เพลิดเพลิน, สิ่งที่ราบ-รื่น, สิ่งที่ราบเรียบ, See also: smoothable adj. smoother n. |
sugary | (ชูก'กะรี) adj. ใส่น้ำตาล, คล้ายน้ำตาล, หวาน, หวานเกินไป, ไพเราะ, ล่อเหยื่อ., See also: sugariness n., Syn. sweet, saccharine |
sweet | (สวีท) adj. หวาน, มีรสดี, (นม) สด, ไม่ใส่เกลือ, ไพเราะ, หอม, มีกลิ่นดี, น่าพอใจ, ที่รัก, เป็นที่รัก, มีค่า, จัดการได้ง่าย, งดงาม, นิ่มนวล, (อากาศ) สดชื่น, ไม่มีกลิ่น, ไม่มีกรด, ไม่เปรี้ยว, ไม่มีสารกัดกร่อน, ไม่มีสารกำมะถัน, น่าตกใจ n. รสหวาน, กลิ่นน่าดม, ความหวาน, รสดี, สิ่งที่หวาน |
sweeten | (สวีท'เทิน) vt. ทำให้หวาน, ทำให้อ่อน, ทำให้นิ่ม, ทำให้เป็นกรดน้อยลง, ทำให้หอม, เพิ่มคุณค่า, บรรเทา, ขจัดกลิ่น, เพิ่มเงินเดิมพัน. vi. หวานขึ้น, กลมกล่อมขึ้น, หอมขึ้น, ไพเราะขึ้น, นิ่มนวลขึ้น, See also: sweetener n., Syn. honey |
tuneful | (ทูน'ฟูล) adj. มีเสียงไพเราะ, มีท่วงทำนองที่ไพเราะ., See also: tunefully adv. tunefulness n. |
well-spoken | (เวล'สโพ'เคิน) adj. พูดดี, พูดได้ไพเราะ, พูดได้เหมาะสม |
dulcet | (adj) เพราะ, เสนาะหู, ไพเราะเพราะพริ้ง, ชื่นใจ |
euphemistic | (adj) สุภาพ, อ่อนหวาน, สละสลวย, ไพเราะ, นุ่มนวล |
euphony | (n) เสียงเพราะ, ความเพราะพริ้ง, ความรื่นหู, ความไพเราะ |
fine | (adj) ดี, วิเศษ, วิจิตร, งาม, ปลอดโปร่ง, ละเอียด, บอบบาง, ไพเราะ, น่าฟัง |
flowery | (adj) มีดอก, สละสลวย, หรูหรา, ไพเราะ |
fluency | (n) ความคล่อง, ความกลมกล่อม, ความไพเราะ, ความราบรื่น, การหลั่งไหล |
fluent | (adj) กลมกล่อม, ไพเราะ, ราบรื่น, หลั่งไหล, คล่องแคล่ว |
mellifluous | (adj) หวานเจื้อยแจ้ว, ไพเราะ |
melodious | (adj) ไพเราะ, รื่นหู, เสนาะหู |
melody | (n) ทำนองเพลง, ความไพเราะ |
musical | (adj) ไพเราะ, เสนาะหู, เกี่ยวกับเสียงดนตรี |
prettiness | (n) ความน่ารัก, ความสวย, ความเก๋, ความสละสลวย, ความไพเราะ |
pretty | (adj) น่ารัก, สวย, เก๋, สละสลวย, ไพเราะ |
rotund | (adj) ใส(เสียง), อ้วน, ดังกังวาน, ไพเราะ |
rotundity | (n) ความใส, ความอ้วน, ความดังกังวาน, ความไพเราะ |
sugary | (adj) หวาน, มีน้ำตาล, คล้ายน้ำตาล, ไพเราะ |
sweet | (adj) น่ารัก, หวาน, งาม, หอม, ไพเราะ |
sweetness | (n) ของหวาน, ความหวาน, รสหวาน, ความไพเราะ |
symphony | (n) วงซิมโฟนี, ความคล้องจอง, ความไพเราะ |
tuneful | (adj) เหมือนเสียงดนตรี, ไพเราะ, เพราะ |