| แหลก | (adv) ruinously, See also: crushingly, heavily, Syn. ป่นปี้, เละ, Example: ผลงานของเธอถูกวิพากษ์วิจารณ์แหลกจากนักวิจารณ์รุ่นใหม่, Thai Definition: อย่างเสียหาย, อย่างไม่มีชิ้นดี |
| แหลก | (v) be crushed, See also: break into pieces, Syn. ป่นปี้, Example: ฟันของเขาไม่แข็งแรงพอที่จะขบเม็ดผลไม้แข็งให้แตกและแหลกได้, Thai Definition: เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, ละเอียดเป็นผง |
| ลดแหลก | (v) reduce the price, See also: discount, lower, reduce, decrease, cut down or bring down the price, Example: ห้างสรรพสินค้างัดกลยุทธ์ถล่มราคาลดแหลกแจกแถมกันเต็มรูปแบบ, Thai Definition: ลดราคาอย่างเต็มที่ |
| เชยแหลก | (v) be very unfashionable, Syn. เชย, เชยระเบิด, Ant. ทันสมัย, Example: ในยุคนี้ถ้าใครไม่รู้จักดาราคนนี้ถือว่าเชยแหลกทีเดียว, Notes: (สแลง) |
| แหลกลาญ | (v) devastate, See also: be crushed, be pulverized, be ruined, be destroyed, fall to pieces, Syn. ย่อยยับ, พังทลาย, พัง, Example: โครงการชุดนี้แหลกลาญย่อยยับเพราะฝีมือของเขาแท้ๆ |
| แหลกลาญ | (adv) disastrously, Syn. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย, Example: เขาถูกผ่ายตรงข้ามโจมตีแหลกลาญไม่มีชิ้นดี |
| หั่นแหลก | (adv) extremely, Syn. เต็มที่, สะบั้นหั่นแหลก, Example: ใกล้เทศกาลปีใหม่ห้างสรรพสินค้าต่างลดราคากันสะบั้นหั่นแหลก, Notes: (ปาก) |
| หั่นแหลก | (adv) tremendously, See also: extremely, drastically, Syn. เต็มที่, สะบั้นหั่นแหลก, Example: ห้างสรรพสินค้าต่างลดราคากันสะบั้นหั่นแหลก, Notes: (ปาก) |
| เหลวแหลก | (v) break into splinters, See also: fall to pieces, be shattered, smash into fragments, be utterly destroyed, be badly damaged, Syn. ป่นปี้, เละเทะ, เละ, Example: สภาพรถเหลวแหลกไม่มีชิ้นดี, Thai Definition: ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน |
| เหลวแหลก | (adj) dissolute, See also: dissipated, worthless, good-for-nothing, Syn. เละเทะ, Example: เขาเป็นเด็กเหลวแหลกจนไม่มีใครอยากที่จะเป็นเพื่อนด้วย |
| ความเหลวแหลก | (n) dissoluteness, See also: worthlessness, Syn. ความเละเทะ, ความป่นปี้, Example: นายสันติได้เปิดการแถลงข่าวแฉความเหลวแหลกต่างๆ ภายในพรรคกิจสังคม, Thai Definition: การไม่เป็นชิ้นเป็นอัน |
| เบี้ยหัวแหลก | (n) bit of money, See also: bits of income, Syn. เบี้ยหัวแตก, Example: ของที่เห็นๆ อยู่ก็ได้เบี้ยหัวแหลกนี่แหละไปซื้อหามา, Thai Definition: เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกำแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน |
| ชั่วเคี้ยวหมากแหลก | ดู ชั่วเคี้ยวหมากจืด. |
| เบี้ยหัวแตก, เบี้ยหัวแหลก | น. เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกำแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน. |
| สะบั้นหั่นแหลก | ว. อย่างที่สุด เช่น โกงสะบั้นหั่นแหลก บู๊สะบั้นหั่นแหลก. |
| หั่นแหลก | ก. ตัดลงอย่างมาก เช่น บทความนี้ถูกหั่นแหลก. |
| หั่นแหลก | ว. เต็มที่ เช่น สู้กันหั่นแหลก. |
| เหลวแหลก | (-แหฺลก) ว. ป่นปี้, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน |
| เหลวแหลก | เละเทะ |
| เหลวแหลก | เป็นที่น่ารังเกียจ เช่น มีความประพฤติเหลวแหลก ชีวิตเหลวแหลก. |
| แหลก | (แหฺลก) ว. เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เช่น ข้าวแหลก, ละเอียดเป็นผง เช่น บดยาให้แหลก, ป่นปี้ เช่น ตีกันแหลก. |
| แหลกลาญ | (-ลาน) ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย. |
| แหลกเหลว | ว. ป่นปี้, ไม่มีชิ้นดี, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน. |
| กระแตวับ | ก. หน้าเป็น เช่น แต่ล้วนตัวตอแหลกระแตวับ (อภัย). |
| กล้อมแกล้ม | (กฺล้อมแกฺล้ม) ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด |
| กะล่อมกะแล่ม | ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด |
| ขยี้ ๑ | (ขะยี่) ก. ใช้มือ เท้า หรือเล็บเป็นต้นบี้ซํ้า ๆ ให้แหลกละเอียด เช่น ขยี้พิมเสน ขยี้ดิน, เอาวัตถุเช่นผ้าถูกับเนื้อของมันเองในการซักฟอก, เอาวัตถุเช่นกระดาษถูกับเนื้อของมันเองเพื่อให้นิ่ม, เอามือกดถูไปมา เช่น ขยี้ตา ขยี้ผม, โดยปริยายหมายความว่า ทำลายให้แหลกละเอียด เช่น ขยี้ข้าศึก. |
| ข้าวคั่ว | น. ข้าวสารที่นำมาคั่วแล้วโขลกให้แหลก ใช้ใส่อาหารประเภทลาบแบบอีสานเป็นต้น. |
| โขลก, โขลก ๆ | (โขฺลก) ก. ตำให้เข้ากัน หรือให้เหนียว หรือให้แหลก. |
| เคี้ยว ๑ | ก. บดให้แหลกด้วยฟัน. |
| จุณมหาจุณ, จุณวิจุณ | น. ของที่แหลกละเอียดมาก เช่น แหลกเป็นจุณมหาจุณ แหลกเป็นจุณวิจุณ, จุรณมหาจุรณ หรือ จุรณวิจุรณ ก็ว่า. |
| จุรณ, จูรณ | (จุน, จูน) น. ของที่ป่น, ของที่ละเอียด, ผง, เช่น แหลกเป็นจุรณ, โบราณเขียนเป็น จุณ ก็มี. |
| จุรณมหาจุรณ, จุรณวิจุรณ | (จุนมะหาจุน, จุนวิจุน) น. ของที่แหลกละเอียดมาก เช่น แหลกเป็นจุรณมหาจุรณ แหลกเป็นจุรณวิจุรณ, โบราณเขียนเป็น จุณมหาจุณ หรือ จุณวิจุณ ก็มี. |
| ชั่วเคี้ยวหมากจืด | น. เวลาประมาณ ๒๐-๓๐ นาที (มาจากระยะเวลาในการเคี้ยวหมาก ๑ คำ ตั้งแต่เริ่มเคี้ยวจนหมากจืดหมดคำ จึงคายชานหมากทิ้ง), พูดเพี้ยนเป็น ชั่วเคี้ยวหมากแหลก ก็มี. |
| ช้างสาร | น. ผู้มีอำนาจ ในความว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ. |
| ทุบ | ก. ใช้ของแข็งเช่นค้อนหรือสิ่งที่มีลักษณะกลม ๆ เป็นต้นตีลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้แตก เช่น ทุบมะพร้าว ทุบอิฐ ทุบหิน หรือเพื่อให้นุ่มให้แหลก เช่น ทุบเนื้อวัว ทุบเนื้อหมู หรือเพื่อให้ตาย เช่น ทุบหัวปลา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอากำปั้นทุบหลัง เอามือทุบโต๊ะ. |
| น้ำพริกขี้กา | น. น้ำพริกชนิดหนึ่ง ทำด้วยพริกชี้ฟ้า หอม กระเทียม เผาแล้วโขลกพอแหลก ปรุงรสด้วยน้ำปลา มะนาว น้ำตาล. |
| บด ๑ | ก. กดและถูให้เปลือกแตก เช่น บดข้าวเปลือก หรือให้แหลก เช่น บดข้าวสุก หรือให้เป็นผง เช่น บดยา หรือให้เรียบและแน่น เช่น บดถนน. |
| บดขยี้ | ก. ทำลายให้ย่อยยับแหลกลาญ. |
| ป่น | ก. ทำให้แหลกละเอียดด้วยการตำเป็นต้น เช่น ป่นเกลือ ป่นปลา ป่นพริก. |
| ป่น | ว. ที่แหลกละเอียด เช่น พริกป่น ปลาป่น เกลือป่น. |
| ปลายข้าว | น. ข้าวสารที่เมล็ดแตกหรือแหลก. |
| ไพรำ ๑ | ว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ. |
| ฟอน | ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย ฟันให้แหลก |
| เฟะ | ว. เละ, เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเป็นร่าง, เช่น เน่าเฟะ. |
| ภัสมะ | (พัดสะ-) ก. ทำให้แหลก. |
| ภัสมะ | (พัดสะ-) ว. แหลก, ละเอียด. |
| ระยำ | ยับเยิน, แหลก, เช่น ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา ร้าวระยำช้ำจิตเจ็บอุรา (อิเหนา). |
| ระยำยับ | ว. แหลกยับเยิน, แตกย่อยยับ. |
| ลาญทัก | ก. กระทืบจนแหลกลาญ เช่น อสูรแลงลาญทัก ททัคนิจรนาย (แช่งน้ำ). |
| เละ | ว. เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเดิม เช่น ต้มข้าวต้มจนเละ น้อยหน่างอมจนเละ, เฟะ หรือ แฟะ ก็ว่า |
| วิจุณ | ว. ป่น, แหลกละเอียด, มักใช้ประกอบท้ายคำ จุณ หรือ จุรณ เป็น จุณวิจุณ หรือ จุรณวิจุณ, เขียนเป็น วิจุรณ ก็มี. |
| วิจุรณ | (วิจุน) ว. ป่น, แหลกละเอียด, มักใช้ประกอบท้ายคำ จุรณ เป็น จุรณวิจุรณ, เขียนเป็น วิจุณ ก็มี. |
| เสเพล | (-เพฺล) ว. ชอบประพฤติเหลวไหล, ไม่เอางานเอาการ, เช่น คนเสเพล, มีความประพฤติเหลวแหลก ในคำว่า หญิงเสเพล. |
| หญ้าแพรก | สามัญชน ในความว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ. |
| ห้ำหั่น | ก. เข้าฟาดฟันให้แหลกไป. |