| ขี้เมาหยำเป | (adj) drunken, Syn. ขี้เมา, Example: ใครๆ ก็มองว่าเขาเป็นนักประพันธ์ขี้เมาหยำเปคนหนึ่งเท่านั้น, Thai Definition: ที่ชอบเมาจนครองสติไม่อยู่ |
| ขี้เมาหยำเป | (v) be dead drunk, See also: be habitually drunken, be as drunk as a lord or skunk, be drunk, Example: เขาเคยขี้เมาหยำเปในสมัยที่เขายังหนุ่ม, Thai Definition: เมาจนครองสติไม่อยู่เป็นนิตย์ |
| ขี้เมาหยำเป | น. คนที่ดื่มเหล้าเมาจนครองสติไม่อยู่เป็นประจำ. |
| หยำเป | อาการที่เมามายจนครองสติไม่อยู่ ในคำว่า เมาหยำเป. |
| fuddle | (ฟัด'เดิล) { fuddled, fuddling, fuddles } vt. ทำให้มึนเมา, ทำให้ยุ่ง, ทำให้สับสน. vi. เมาหยำเป. n. ภาวะสับสน, ภาวะที่ยุ่งเหยิงใจ, Syn. intoxicate, confuse |
| tipple | (vi) เมาหยำเป, จิบเหล้า |