ข้าวฟ่าง | น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิด ในวงศ์ Gramineae คือ ข้าวฟ่างหางหมา [ Setaria italica (L.) P. Beauv. ] ต้นสูงประมาณ ๑ เมตร เมล็ดขนาดเมล็ดงา และข้าวฟ่างสมุทรโคดมหรือข้าวฟ่างหางช้าง [ Sorghum bicolor (L.) Moench ] ต้นสูงประมาณ ๒ เมตร เมล็ดขนาดเมล็ดพริกไทย. |
เชย ๓ | ก. สกัดเมล็ดงาเอานํ้ามัน เรียกว่า เชยนํ้ามันงา. |
ตา ๒ | เรียกลายที่เป็นตาตามรูปต่าง ๆ ตามลักษณะของสิ่งของ เช่น ตาสมุก ตาราชวัติ ตาเมล็ดงา ตาเม็ดบัว ตาหมากรุก. |
ติละ | น. ต้นงา, เมล็ดงา. |
เป็นตัว | ว. เรียกข้าวสารเมล็ดงามไม่ค่อยหัก ว่า ข้าวเป็นตัว, เรียกข้าวสวยหรือข้าวต้มที่ยังคงรูปเป็นเมล็ดอยู่ ว่า ข้าวสวยเป็นตัว ข้าวต้มเป็นตัว |
เล็ดงา | น. ชื่อลายผ้านุ่ง ลักษณะเป็นดอกเล็ก ๆ สีขาวขนาดเท่าเมล็ดงากระจายอยู่บนผ้าพื้นสีเข้ม. |