| กระแพ้ง | น. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็น, กำแพ้ง ก็ว่า. |
| กลูโคส | (กฺลู-) น. นํ้าตาลชนิดหนึ่งประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ ชนิดแอลโดเฮ็กโซส มีรสหวานน้อยกว่านํ้าตาลทราย ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่ ๑๔๖ °ซ. มีในนํ้าผึ้ง และผลไม้ที่มีรสหวาน เป็นองค์ประกอบปรกติในเลือด และมีในปัสสาวะของผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน, เดกซ์โทรส ก็เรียก. |
| กำแพ้ง | น. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็น, กระแพ้ง ก็ว่า. |
| ชำงือ | ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). |
| ซิฟิลิส | น. กามโรคชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชื่อ Treponema pallidum ติดต่อโดยการสัมผัสหรือร่วมประเวณีกับผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้. |
| แซ็กคาริน | น. ชื่อสารประกอบเคมี มีสูตร C6H4SO2·CONH ลักษณะเป็นผลึกสีขาว ละลายนํ้าได้เล็กน้อย มีความหวานประมาณ ๕๕๐ เท่าของนํ้าตาลทราย ไม่มีคุณค่าทางอาหาร ในทางแพทย์ใช้แทนนํ้าตาลทรายสำหรับคนไข้ที่เป็นโรคเบาหวานและคนที่อ้วนมาก. |
| ดื่ม | ก. กิน ใช้แก่เครื่องดื่มอย่างน้ำ เหล้า, กินเหล้า เช่น เขาดื่มจัดจนเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง. |
| ตัวตืด | น. ชื่อพยาธิหลายชนิดหลายวงศ์ ในชั้น Cestoda ตัวแบนเป็นปล้องเรียงต่อกันเป็นแถบยาว หัวมีอวัยวะใช้เกาะยึด ถัดมาลำตัวเป็นปล้อง จำนวนปล้องแตกต่างกันไป มีตั้งแต่ ๒-๓ ปล้อง จนถึง ๑, ๐๐๐ ปล้อง ปล้องท้ายสุดเกิดก่อน ปล้องถัดจากคอเกิดหลังสุด มักอาศัยดูดอาหารในลำไส้ของมนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลัง ทำให้เป็นโรคโลหิตจาง ถ้ามีจำนวนมากจะไปกั้นทางเดินอาหาร ทำให้ปวดท้องอย่างรุนแรง ชนิดที่อยู่ในคน เช่น ชนิด Taenia solium Linn. ซึ่งตัวอ่อน เรียก เม็ดสาคู อยู่ในเนื้อหมู ชนิด T. saginata Goeze ซึ่งตัวอ่อนอยู่ในเนื้อวัว, ทั้ง ๒ ชนิดอยู่ในวงศ์ Taeniidae และเป็นพยาธิในลำไส้เล็กของมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบางชนิด. |
| ติดต่อ | ว. ลักษณะของโรคติดเชื้อเมื่อเป็นแก่ผู้หนึ่งแล้วสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้น ว่า โรคติดต่อ เช่น วัณโรคเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง. |
| น้ำคัน | น. นํ้าสกปรกที่เจิ่งนอง เมื่อย่ำหรือแช่เท้าอยู่นาน ๆ จะทำให้เป็นโรคคันที่ง่ามเท้า. |
| เนื้อร้าย ๒ | น. เนื้อเป็นโรค เกิดแก่ คน สัตว์ และต้นไม้ หรือแผลที่เป็นมะเร็ง มีอาการต่าง ๆ. |
| บ้า ๑ | อาการที่สัตว์บางชนิดเช่นหมาเป็นโรคกลัวนํ้า เรียกว่า หมาบ้า. |
| ปรวด ๑ | (ปะหฺรวด) น. เนื้อที่เป็นโรค มีลักษณะเป็นก้อนแข็งอยู่ใต้ผิวหนัง |
| แผล | (แผฺล) น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล |
| พลานามัย | น. ภาวะของร่างกายที่แข็งแรง และไม่เป็นโรค |
| พิษสุนัขบ้า | (พิด-) น. โรคติดเชื้อไวรัสของระบบประสาท ติดต่อจากนํ้าลายของสุนัขหรือแมวที่เป็นโรคนี้ ผู้ป่วยมีอาการเนื่องจากสมองอักเสบ มีไข้ เอะอะ ซึม กลืนอาหารลำบากโดยเฉพาะนํ้า ถึงตายเกือบทุกรายในระยะเวลาประมาณ ๑ สัปดาห์, โรคกลัวนํ้า ก็เรียก. |
| พุงโร | น. พุงโตด้วยเป็นโรค. |
| มหาเมฆ ๒ | น. ชื่อละอองหรือฝ้าในปากเด็กเล็ก ๆ เกิดเพราะเป็นโรคซางชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ซางโค. |
| มองคร่อ | (-คฺร่อ) น. โรคหลอดลมโป่งพอง มีเสมหะแห้งอยู่ในช่องหลอดลม ทำให้มีอาการไอเรื้อรัง ห้ามผู้ที่เป็นโรคนี้บวชเป็นภิกษุ. (อ. bronchiectasis) |
| เมฆฉาย | การอธิษฐานโดยบริกรรมด้วยมนตร์ เชื่อกันว่าจะทำให้เงาของคนเจ็บลอยขึ้นไปในอากาศ แล้วพิจารณาดูว่าคนเจ็บนั้นเป็นโรคอะไร. |
| ยูริก | น. กรดอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีสูตร C5H4N4O3 ลักษณะเป็นของแข็ง ไม่มีสี ละลายนํ้าได้เล็กน้อย มีปรากฏอยู่เป็นจำนวนน้อยในปัสสาวะและในโลหิต ผู้ที่ป่วยเป็นโรคเกาต์ คือมีอาการบวมปวดบริเวณข้อกระดูก จะปรากฏมีเกลือโซเดียมและโพแทสเซียมของกรดนี้เกาะอยู่ที่ข้อกระดูกนั้น ๆ เรียกว่า กรดยูริก. |
| ระบาด | ว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้น ว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง. |
| รากสาดใหญ่ | น. โรคติดเชื้อ Rickettsia มีอาการคล้ายไข้รากสาดน้อย แต่มักจะรุนแรงกว่า มีหลายชนิด ชนิดที่เป็นโรคระบาดเกิดจากเชื้อ Rickettsia prowaseki, เรียกโรคที่เกิดจากการติดเชื้อดังกล่าวนี้ ว่า ไข้รากสาดใหญ่. |
| สดคาว | ว. ดิบ ๆ และยังมีคาวอย่างปลาสดหรือเนื้อสด เช่น เขาชอบกินอาหารสดคาว, อาหารที่แสลงแก่โรค เช่น เป็นโรคริดสีดวงห้ามกินของสดคาว. |
| สนิทสนม | ว. แนบเนียน เช่น เขาพูดเท็จได้อย่างสนิทสนม เขาชำระแผลให้คนเป็นโรคเรื้อนได้อย่างสนิทสนมโดยไม่รังเกียจ. |
| สาเหตุ | (สาเหด) น. ต้นเหตุ เช่น ความประมาทเป็นสาเหตุทำให้เกิดอุบัติเหตุ บุหรี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เป็นโรคมะเร็ง. |
| ออกหัด | ก. เป็นโรคหัด. |
| อันตรายิกธรรม | (-ยิกะทำ) น. “ธรรมที่ทำอันตราย” หมายถึง เหตุขัดขวาง เช่น เหตุขัดขวางการอุปสมบท มีอายุไม่ครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ หรือเป็นโรคเรื้อนเป็นต้น. |
| อาพาธิก, อาพาธึก | ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. |
| ไอโอดีน | น. ธาตุลำดับที่ ๕๓ สัญลักษณ์ I เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเทาดำเป็นเงาวาว หลอมละลายที่ ๑๑๔ ํซ. เมื่อระเหิดเป็นไอให้ไอสีม่วง เป็นธาตุสำคัญมากสำหรับต่อมไทรอยด์ หากขาดธาตุนี้จะทำให้เป็นโรคคอพอก. |
| ฮิสทีเรีย | น. โรคจิตชนิดหนึ่ง มีอาการแสดงออกได้หลายแบบโดยไม่เกี่ยวข้องกับความพิการของอวัยวะส่วนใด ๆ ของร่างกาย ผู้ป่วยเป็นโรคนี้เพราะในจิตสำนึกหวังได้รับผลประโยชน์ เช่น หวังการหลุดพ้นจากสภาพแวดล้อมที่บีบคั้น. |
| Affected | คนเป็นโรค [การแพทย์] |
| Amputation | การตัดอวัยวะ, ตัดแขนขา, การตัดส่วนของแขนขา, การถูกตัดขาด, การตัดอวัยวะส่วนปลาย, ตัดส่วนที่เป็นโรคออก [การแพทย์] |
| Blinding | ไม่ทราบว่าผู้ป่วยเป็นโรคอะไร [การแพทย์] |
| Causes, Precipitating | เหตุซ้ำเติม, สาเหตุที่กระตุ้นให้ผู้ที่จะเป็นโรคอยู่แล้ว, ชนวนและสาเหตุอื่น [การแพทย์] |
| Chemoprophylaxis, Secondary | ป้องกันไม่ให้เกิดเป็นโรค, ใช้ยาป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ได้รับเชื้อเกิดเป็น [การแพทย์] |
| Concordance Rate | อัตราความสอดคล้องกัน, อัตราของการเป็นโรคเหมือนกัน, โอกาสที่คู่แฝดจะเป็นเบาหวานด้วย [การแพทย์] |
| Curettage | การขูด, การขูดมดลูก, ขูดเนื้อออก, ขูดมดลูก, การขูดเอาเนื้อเยื่อที่เป็นโรคออก, ขูดออก, วิธีขูด [การแพทย์] |
| Diseased States | กลุ่มที่เป็นโรค [การแพทย์] |
| Enucleation | การผ่าตัดเอาลูกตาออก, การควักเอาตาข้างเสียออก, ควักเอาลูกตาที่เป็นโรคออก [การแพทย์] |
| folic acid | กรดโฟลิก, วิตามินบี 9, วิตามินชนิดหนึ่งในกลุ่มของวิตามินบีรวม สูตรเคมีคือ C19H19N7O6 เป็นผลึกสีเหลือง ละลายในน้ำได้เล็กน้อย ถ้าขาดวิตามินชนิดนี้จะทำให้เซลล์เม็ดเลือดแดงไม่เจริญเต็มที่ เป็นโรคโลหิตจางชนิดหนึ่ง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| thyroxin | ไทรอกซิน, ฮอร์โมนที่สร้างจากต่อมไทรอยด์มีไอโอดีนเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ มีหน้าที่ควบคุมเมตามอร์โฟซิสของสัตว์บางชนิด ถ้าคนขาดฮอร์โมนนี้ในวัยเด็กจะทำให้เป็นโรครีทินิซึม ในวัยผู้ใหญ่จะเป็นโรคมิกซิดีมา [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| aflatoxin | อะฟลาทอกซิน, สารมีพิษจากราแอสเพอจิลลัสฟลาวัส มักพบตามเมล็ดข้าวโพด ถั่วต่าง ๆ เช่น ถั่วลิสง ถั่วเหลือง เป็นต้น คนที่บริโภคสารนี้ในปริมาณมากอาจเป็นโรคมะเร็งในตับ หรือเป็นอันตรายถึงตายได้ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| thiamine | ไทอามีน, วิตามินบี 1, วิตามิน B1 สูตรเคมีคือ C12H17ON4S เป็นผลึกสีขาว ละลายได้ดีในน้ำและแอลกอฮอล์ มีมากในยีสต์ เมล็ดข้าวที่ไม่ขัดสี ตับ ไข่ นม และผลไม้ ถ้าร่างกายขาดวิตามินนี้จะเป็นโรคเหน็บชา [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| parasite | ปรสิต, สิ่งมีชีวิต เช่น พยาธิ แบคทีเรียบางชนิด กาฝาก ที่อาศัยในส่วนใดส่วนหนึ่งของสัตว์หรือพืชและดูดกินเนื้อเยื่อหรืออาหารที่ย่อยแล้วของผู้ถูกอาศัย ทำให้ผู้ถูกอาศัยเป็นโรคหรือมีอาการผิดปกติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| anthrax | แอนแทรกซ์, โรคระบาดที่เกิดจากสัตว์เลี้ยงพวกโค กระบือ เนื่องจากเชื้อแบคทีเรีย เป็นโรคที่ร้ายแรงมาก มีผลทำให้สัตว์ตายได้คราวละมาก ๆ โรคนี้สามารถติอต่อถึงคนได้ สัตว์ที่เป็นโรคนี้จะต้องเผาทำลายหรือฝังในดินลึก ๆ เพื่อไม่ให้แพร่เชื้อ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| haemophilia (hemophilia) | โรคฮีโมฟีเลีย, โรคที่เลือดไหลไม่หยุดเมื่อมีบาดแผล เนื่องจากเลือดไม่แข็งตัว เป็นโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Infection, Active | กำลังเป็นโรค, ก่อให้เกิดโรคด้วยตนเอง, ระยะที่โรคคุกคาม [การแพทย์] |
| Infraction | รอยร้าวของกระดูกที่เป็นโรคในภาพรังสี, การแตกของกระดูก [การแพทย์] |
| Isolation Technique | การแยกผู้ป่วยที่เป็นโรคติดต่อ [การแพทย์] |
| Lichenification | ผิวหนังหนา, ผิวหนังที่เป็นโรคเริ่มหนาและแข็งตัวขึ้น, ยาที่ทำให้ผิวชุ่มชื้น, ความหนาของผิวหนัง [การแพทย์] |
| Lymphoadenopathy | ต่อมน้ำเหลืองเป็นโรค [การแพทย์] |
| Morphologic Studies | การศึกษาดูรูปร่างของอวัยวะที่เป็นโรค [การแพทย์] |
| affect | (vt) ทำให้เป็นโรค |
| allergic | (adj) แพ้, See also: ที่เป็นโรคภูมิแพ้, ที่ทำให้เกิดอาการแพ้ |
| be down with | (phrv) ป่วยเป็นโรค, See also: ป่วยด้วย, ป่วย, Syn. come down with, go down with |
| diseased | (adj) ซึ่งเป็นโรค, See also: ซึ่งป่วย, ซึ่งไม่สบาย, Syn. infected, unhealthy, unwell |
| emaciated | (adj) ผอมแห้ง (เนื่องจากขาดอาหารหรือป่วยเป็นโรค), See also: ซูบผอม, Syn. thin |
| have | (vt) เป็นโรค, See also: ป่วยเป็นโรค |
| hypochondria | (n) โรคอุปทานว่าตัวเองเป็นโรค |
| hysteric | (n) คนที่เป็นโรคฮิสทีเรีย |
| infected | (adj) ซึ่งติดโรค, See also: ซึ่งติดเชื้อ, ซึ่งเป็นโรค |
| insomniac | (n) ผู้นอนไม่หลับ, See also: ผู้เป็นโรคนอนไม่หลับ |
| lazar | (n) คนจนที่เป็นโรคที่น่ารังเกียจโดยเฉพาะโรคเรื้อน |
| leper | (n) ผู้เป็นโรคเรื้อน |
| mangily | (adv) เป็นขี้เรื้อน, See also: เป็นโรคผิวหนัง |
| manginess | (n) การเป็นโรคผิวหนัง |
| mangy | (adj) ซึ่งเป็นขี้เรื้อน, See also: ซึ่งเป็นโรคผิวหนัง, Syn. psoriatic |
| measly | (adv) ซึ่งติดโรคหัด, See also: ซึ่งเป็นโรคหัด |
| mental | (adj) บ้า (คำไม่เป็นทางการ), See also: เป็นโรคจิต |
| morbid | (adj) เป็นโรค, See also: เกิดจากโรค, เกี่ยวกับโรค, Syn. unwholesome, diseased, unhealthy, sick, Ant. healthy |
| morbidity | (n) ความไม่สบาย, See also: การเป็นโรค, Syn. gloom, disease |
| morbidness | (n) การเป็นโรค |
| neurotic | (adj) ผู้เป็นโรคทางระบบประสาท |
| osis | (suf) ซึ่งผิดปกติ, See also: ซึ่งเป็นโรค |
| path | (prf) ทุกข์, See also: เกิดเป็นโรค, รู้สึก |
| patho | (prf) ทุกข์, See also: เกิดเป็นโรค, รู้สึก |
| psycho | (n) ผู้ที่เป็นโรคประสาท, See also: คนบ้า |
| rheumatic | (n) ผู้ที่เป็นโรคไขข้ออักเสบ |
| rickety | (adj) ซึ่งเป็นโรคกระดูกอ่อน, See also: ซึ่งมีลักษณะเป็นโรคกระดูกอ่อน |
| schizo | (sl) เป็นโรคจิต, See also: เป็นบ้า |
| crackpot | (sl) คนบ้า, See also: คนเป็นโรคประสาทอ่อนๆ |
| sanatarium | (n) โรงพยาบาลสำหรับผู้เป็นโรคเรื้อรัง (เช่น วัณโรคหรือโรคจิต), See also: สถานพักฟื้นของผู้ป่วย |
| sanatorium | (n) โรงพยาบาลสำหรับผู้เป็นโรคเรื้อรัง, See also: สถานพักฟื้นสำหรับผู้ป่วย, Syn. health resort, sanatorium, hospital |
| shellshocked | (adj) ซึ่งเป็นโรคเครียดจากการรบสงคราม |
| shell-shocked | (adj) ซึ่งเป็นโรคประสาทเนื่องจากประสบการณ์เลวร้ายในสงคราม, Syn. neurotic, psychotic |
| sick | (adj) ป่วย, See also: คลื่นไส้, เจ็บป่วย, ไม่สบาย, เป็นโรค, Syn. ailing, ill, unwell, Ant. healthy, well |
| stricken | (adj) เป็นโรค, See also: เจ็บป่วย, Syn. ill, sick |
| unfit | (adj) ซึ่งมีสุขภาพไม่สมบูรณ์, See also: ซึ่งมีสุขภาพไม่ดี, ซึ่งเป็นโรค, Syn. unhealthy, Ant. fit, healthy |
| watcheye | (n) ตาที่เป็นโรคตาขาวโปน, See also: เป็นความผิดปกติที่จัดอยู่ในจำพวกตาเหล่ ทางจักษุวิทยา, Syn. walleye |
| allergic | (อะเลอ' จิค) adj. เป็นโรคภูมิแพ้ |
| asthmatic | (al) (แอชแมท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับโรคหืด. -n. ผู้เป็นโรคหืด |
| bilious | (บิล'เยิส) adj. เกี่ยวกับน้ำดี, ซึ่งมีน้ำดีออกมากผิดปกติ, เป็นโรคตับหรือน้ำดี, มีอารมณ์ร้าย |
| canker | (แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See also: cankerous adj. คำที่มีค |
| cariogenic | adj. ซึ่งทำให้เป็นโรคกระดูกผุ; |
| contact | (คอน'แทคทฺ) { contacted, contacting, contacts } n. การสัมผัส, การพบปะ, การติดต่อ, จุดเชื่อม, คนรู้จักหรือคุ้นเคย, ผู้ใกล้ชิดกับคนเป็นโรคติดต่อ. vt., vi. ติดต่อกับ., See also: contactual adj. |
| dengue | (เดง'เก) n. ไข้เด๊งซึ่งเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง, มีลักษณะอาการเจ็บปวดข้อต่อและกล้ามเนื้อ, ไข้ส่า, Syn. dengue fever |
| diseased | (ดีซีสดฺ) adj. เป็นโรค, ป่วย, ไม่สบาย |
| eosinophils | เป็นเม็ดเลือดขาวชนิดมีแกรนูลที่มีจำนวนน้อยเพียง 1-6 % มีหน้าที่ทำลายฮีสตามีน ทำให้เราสามารถทราบได้ว่าในขณะนั้นมีพยาธิ หรือ เป็นโรคหอบหืด โรคภูมิแพ้ ถ้าจำนวนเม็ดเลือดขาวชนิดนี้เพิ่มมากขึ้น |
| glandered | (แกลน'เดิร์ด) adj. เป็นโรค glangers |
| gouty | (เกา'ที) adj. เกี่ยวกับโรคเก๊าท์, เป็นโรคเก๊าท์., See also: goutiness n. |
| homeopathy | (โฮมีออพ'พะธี) n. ความเชื่อที่ว่ายาที่ใช้รักษาโรคสามารถทำให้เกิดอาการเดียวกันของโรคถ้าให้ในปริมาณน้อยที่สุดแก่ผู้ที่ไม่เป็นโรคนั้น, See also: homeopathic adj. |
| hysteric | (ฮิสเทอ'ริค) n. การหัวเราะหรือร้องไห้ที่ควบคุมไม่ได้, คนที่เป็นโรคฮิสทีเรีย. adj. ดูhysterical (ดู), Syn. hysteria |
| ill | (อิล) adj., adv. ไม่สบาย, ป่วย, เป็นโรค, เลว, ชั่ว, น่ารังเกียจ, ไม่เหมาะสม, ยุ่งยาก, ไม่ชำนาญ, มุ่งร้าย. n. ความเลว, ผลร้าย, อันตราย, โชคร้าย, บาดเจ็บ, โรคบาป., See also: illilly adv., Syn. sick, evil, harm |
| incurable | (อินเคียว' ระเบิล) adj. ซึ่งรักษาไม่หาย. -n. บุคคลที่เป็นโรคที่รักษาไม่หาย., See also: incurability, incurableness n. incurably adv. |
| invalid | (อิน'วะลิด) n. คนเจ็บ, คนป่วย adj. เจ็บป่วย, ทุพพลภาพ, ใช้การไม่ได้, ไม่มีผลบังคับ, โมฆะ, อ่อนแอ, ไร้กำลัง., See also: invalidness n. vt. ทำให้เป็นโรค, ทำให้ทุพพลภาพ, ทำให้ล้มหมอนนอนเสื่อ |
| leper | (เลพ'เพอะ) n. ผู้เป็นโรคเรื้อน |
| leprous | (เลพ'เริส) adj. เป็นโรคเรื้อน |
| mad | (แมด) adj. บ้า, วิกลจริต, โกรธ, คลั่ง, ตื่นเต้นมาก, หลงใหล, โง่มาก, ไร้เหตุผล, กระตือรือร้นมาก, ร่าเริงมาก, เป็นโรคกลัวน้ำ. -Phr. (like mad เร่งรีบมาก, กระตือรือร้น) |
| mal- | Pref. 'ผิดปกติ, 'ป่วย', 'เป็นโรค' |
| mangy | (แมน'จี) adj. เป็นโรคเรื้อนสุนัข, เป็นขี้เรื้อน, น่าดูถูก, น่าเหยียดหยาม, เลว, ชั่วช้า, ซอมซ่อ., Syn. mangey, contemptible |
| measled | (มี'เซิลดฺ) adj. เป็นโรคหัด |
| measly | (มี'ซลี) adj. เป็นโรคหัด, เกี่ยวกับหรือคล้ายโรคหัด, จนมาก, ไม่น่าพอใจมาก |
| mongol | (มอง'เกิล, -กอล, มอน'โกล) n. ชาวมองโกเลีย, ชาวมองโกล, ภาษามองโกล, ผู้เป็นโรคMongolism (ดู) |
| morbid | (มอร์'บิด) adj. ไม่สบาย, เป็นโรค, เกี่ยวกับส่วนที่เป็นโรค, ผิดปกติ, น่ากลัว, See also: morbidly adv. morbidness n. |
| morbidity | (มอร์บิด'ดิที) n. ความเป็นโรค, ความไม่สบาย, อัตราการป่วย (เนื่องด้วยโรคใดโรคหนึ่ง) |
| mortify | (มอร์'ทิไฟ) vt. ลบหลู่, บำเพ็ญทุกกิริยา, เป็นโรคเนื้อตาย, See also: mortifiedly adv. mortifier n. mortifyingly adv. |
| neuropath | (นิว'ไรพาธ) n. คนที่เป็นโรคประสาท |
| neurotic | (นิวรอท'ทิค) adj. เกี่ยวกับหรือเป็นโรคประสาท n. คนที่เป็นโรคประสาทซึ่งมีอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล, See also: neurotic ally adv. |
| peccant | (เพค'คันทฺ) adj. มีความผิด, ผิด, เป็นโรค., See also: peccancy n. |
| rabid | (แรบ'บิด) adj. หัวรุนแรง, ไม่มีเหตุผล, คลั่ง, โกรธมาก, บ้า, วิกลจริต, เป็นโรคกลัวน้ำ, See also: rabidity n. rabidness n. rabidly adv., Syn. furious |
| rheumatic | (รูแมท'ทิค) adj. เกี่ยวกับโรครูมาติซึม, เป็นโรครูมาติซึม n. ผู้ที่เป็นโรครูมาติซึม, See also: rheumatically adv. |
| rusty | (รัส'ที) adj. เป็นสนิม, (พืช) เป็นโรคเนื่องจากราจำพวก Uredinales, โกรธ, ฉุนเฉียว, เดือดดาล |
| saccharin | (แซค'คะริน) n. สารรสหวานกว่าน้ำตาลถึงหลายร้อยเท่าใช้แทนน้ำตาลสำหรับผู้ที่เป็นโรคเบาหวาน |
| sanatorium | (แซนนะทอ'เรียม) n. โรงพยาบาลสำหรับผู้เป็นโรคเรื้อรัง (เช่นวัณโรคหรือโรคจิต) , สถานพักฟื้นของผู้ป่วย pl. sanatoriums, sanatoria |
| sickly | (ซิค'ลี) adj. ไม่แข็งแรง, อ่อนแอ, ขี้โรค, อมโรค, เป็นโรคมาก, มีโรคแพร่หลาย, ชวนให้คลื่นไส้, ชวนให้สะอิดสะเอียน, เบื่อหน่าย, ซีด, ไม่มีกำลัง, มืด, สลัว. adv. อย่างขี้โรค, อย่างไม่แข็งแรง. vt. ใช้สีอ่อนทา., See also: sickliness n. -S... |
| sickness | (ซิค'นิส) n. โรค, การเป็นโรค, การไม่สบาย, อาการคลื่นไส้อาเจียน, Syn. illness |
| smut | (สมัท) n. ขี้เขม่า, เขม่า, เขม่าถ่านหิน, รอยเปรอะเปื้อน, รอยด่างพร้อย, โรคเชื้อราที่เป็นกับพืช, ทำให้ส่วนที่เป็นโรคนี้เปลี่ยนสีเป็นผงสีดำของสปอร์. vi. เป็นโรคดังกล่าว., Syn. filth |
| stricken | (สทริค'เคิน) adj. กริยาช่อง 2 ของ strike, ได้รับความเดือดร้อน, เป็นโรค, เสียใจ, ถูกตี, ถูกต่อย, ได้รับผลกระทบ, บาดเจ็บ, Syn. hurt, crippled, impaired |
| suffering | (ซัฟ'เฟอริง) n. ความอดทน, ความอดกลั้น, สิ่งที่อดทน, ความเจ็บปวด, ความหายนะ, โรค adj. ประสบความทุกข์, เป็นโรค., Syn. agony |
| troublous | (ทรับ'บลัส) adj. ยุ่งยาก, มีปัญหา, วุ่นวาย, น่ารำคาญ, หนักใจ, กังวล, เป็นโรค, See also: troublousness n., Syn. restless |
| uric acid | สารประกอบชนิดหนึ่ง ที่พบในปัสสาวะและพบเป็นรูปเกลือในข้อต่อของคนที่เป็นโรคเก๊าท์ |
| wryneck | (ไร'เนคฺ) n. โรคคอแข็งเนื่องจากกล้าเนื้อคอหดเกร็ง, อาการคอบิด, อาการคอเอียง, คนที่เป็นโรคหรือมีอาการดังกล่าว, Syn. torticollis |