3 ผลลัพธ์ สำหรับ *เบื้อ ๑*
หรือค้นหา: เบื้อ ๑, -เบื้อ ๑-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เบื่อ ๑ก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา.
เบื่อ ๑น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตาย ว่า ยาเบื่อ.
เบื้อ ๑น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกลํ้า หลายพรรณ (นิ. นรินทร์).

Time: 0.0219 seconds, cache age: 0.467 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/