| ทองเนื้อแท้ | น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. |
| เนื้อแท้ | น. ส่วนที่แท้, ส่วนที่จริง. |
| กลั่น | (กฺลั่น) ก. คัดเอาแต่ส่วนหรือสิ่งที่สำคัญหรือที่เป็นเนื้อแท้ด้วยวิธีต้มให้ออกเป็นไอ แล้วใช้ความเย็นบังคับให้เป็นของเหลว เช่น กลั่นนํ้า เรียกน้ำที่ได้จากกรรมวิธีเช่นนั้น ว่า น้ำกลั่น, โดยปริยายหมายความว่า คัดเอา เลือกเอา. |
| แก่น | น. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. |
| ทอง ๑ | น. ธาตุแท้ชนิดหนึ่งเนื้อแน่นมาก สีเหลืองสุกปลั่ง เป็นโลหะมีค่า, เรียกเต็มว่า ทองคำ, โบราณกำหนดคุณภาพของเนื้อ ตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง เช่น ทองเนื้อหก คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๖ บาท ทองเนื้อเก้า คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท. (ประกาศ ร. ๔), ทองเนื้อเก้านี้เป็นทองแท้เป็นทองบริสุทธิ์ เรียกว่า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือบางทีเรียกว่า ทองชมพูนุท เช่น ดังทองชมพูนุทเนื้อเก้า (สังข์ทอง ตอนตีคลี) |
| ทองชมพูนุท | น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ มีสีเหลืองเข้มออกแดง, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือ ทองนพคุณ ก็เรียก. |
| ทองธรรมชาติ ๑ | น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. |
| ทองนพคุณ | น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ โบราณกำหนดราคาตามคุณภาพของเนื้อทอง หนัก ๑ บาท เป็นเงิน ๙ บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ, เรียกสั้น ๆ ว่า ทองนพคุณ, ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. |
| ทองเนื้อกษัตริย์ | น. ทองคำเนื้อแท้ไม่มีอื่นปน. |
| ทองเนื้อเก้า | น. ทองคำบริสุทธิ์ โบราณกำหนดคุณภาพของเนื้อตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท, ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. |
| เนื้อกษัตริย์ | น. เนื้อโลหะ เช่น ทองคำ เงิน นาก ที่บริสุทธิ์, โดยปริยายหมายถึง เนื้อแท้ของสิ่งนั้น ๆ. |
| สาร ๑, สาร- ๑ | (สาน, สาระ-) น. แก่น, เนื้อแท้, มักใช้เข้าคู่กับคำ แก่น เป็น แก่นสาร |
| body | (บอด'ดี) n. ร่างกาย, ร่าง, ตัว, ทั้งตัว, ลำตัว, ลำต้น, ศพ, ซากศพ, ส่วนใหญ่, เนื้อแท้, กลุ่มคน, ข้อสรุป, มวล, วัตถุ, สาร vt.เป็นตัวแทนในรูปของกาย, ทำให้เป็นรูปร่าง, Syn. physique |
| essence | (เอส'เซินซฺ) n. ส่วนประกอบสำคัญ, เนื้อแท้, แก่นแท้, ใจความ, ปัจจัย, จุดสำคัญ, หัวใจ, ตัวยาสำคัญ, หัวน้ำมัน, หัวน้ำหอม, เอกลักษณ์, สิ่งที่มีอยู่จริง, Syn. quintessence |
| per se | (เพอ'ซี', เพอเซ') โดยตัวของมันเอง, เพื่อตัวของมันเอง, ตัวเอง, ในเนื้อแท้ |
| resident | (เรส'ซิเดินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, แพทย์ที่กำลังฝึกหัดความชำนาญสาขาหนึ่งใดในโรงพยาบาล adj. ซึ่งอยู่อาศัย, ประจำอยู่, อยู่เป็นหลักแหล่ง, ในเนื้อแท้, See also: residentship n. |
| stuff | (สทัฟ) n. ปัจจัย, วัตถุดิบ, ไส้ขนม, ยัดไส้, เนื้อแท้, แก่นแท้, ธาตุแท้, ความเชี่ยวชาญ, ความเชี่ยวชาญเฉพาะอย่าง, การกระทำเฉพาะอย่าง, สระ, สัพเพเหระ, ของเลว, คำพูดที่ไร้สาระ, เรื่องเหลวไหล. vt. ยัดไส้, ใส่ไส้, บรรจุ, อัด, เบีบด. vi. กินจนอิ่มเกินไป, กินอย่างตะกละ |
| thoroughbred | (เธอ'โรเบรด) adj. เนื้อแท้, พันธุ์แท้, พันธุ์ดี, เกี่ยวกับม้าพันธุ์แท้, อบรมสั่งสอนมาอย่างดี. n., See also: Thoroughbred n. สัตว์พันธุ์แท้, สัตว์พันธุ์ดี, บุคคลที่ได้รับการศึกษามาอย่างดี, ผู้มีความกล้า, รถชั้นหนึ่ง, Syn. purebre |
| essential | (adj) จำเป็น, สำคัญ, เป็นหัวใจ, เป็นปัจจัย, เป็นเนื้อแท้, เป็นธรรมชาติ |
| inherent | (adj) โดยสันดาน, โดยเนื้อแท้, ประจำตัว, โดยธรรมชาติ |
| intrinsic | (adj) เนื้อแท้, แท้จริง, ที่อยู่ภายใน |
| net | (adj) จริง, สุทธิ, ที่สุด, ทั้งหมด, เนื้อแท้ |
| stuff | (n) สิ่งของ, เนื้อแท้, ปัจจัย, วัตถุดิบ, ความเชี่ยวชาญ |
| 身体 | [しんたい, shintai] บอด'ดี) n. ร่างกาย, ร่าง, ตัว, ทั้งตัว, ลำตัว, ลำต้น, ศพ, ซากศพ, ส่วนใหญ่, เนื้อแท้, กลุ่มคน, ข้อสรุป, มวล, วัตถุ, สาร vt.เป็นตัวแทนในรูปของกาย, ทำให้เป็นรูปร่าง, S. physique |