ทิ้ง | ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท เรียกว่า เททิ้ง เป็นต้น |
empty | (vi) ทำให้ว่างเปล่า, See also: ขจัด, เททิ้ง, ทิ้ง, Syn. discharge, flow out, leave, Ant. flow in |
empty | (vt) ทำให้ว่างเปล่า, See also: ขจัดออก, เอาของออกให้หมด, ทิ้งหมด, เททิ้ง, Syn. pour out, remove, spill out |
pour away | (phrv) เททิ้ง, See also: เทออก |
empty | (เอมพฺ'ที) { emptied, emptying, empties } adj. ว่างเปล่า, ไม่มีคนอยู่, ไม่มีอะไร, ไม่มีความหมาย, ไร้สาระ, เปล่าประโยชน์, ไม่มีของบรรทุก, หิว, โง่, ไร้ความรู้, เปลี่ยว, เงียบ, ยังไม่ตั้งครรภ์ vt. ทำให้ว่างเปล่า, ปล่อยทิ้ง. vi. ว่างเปล่า, เททิ้ง, หมดไป, ไหลเกลี้ยง. -n. สิ่งที่ |