| เกก | ว. เก, เกไป, เรียกเขาวัวเขาควายเป็นต้นที่เฉออกไม่เข้ารูปกัน ว่า เขาเกก, เรียกงาช้างที่ปลายเฉออกไป ว่า งาเกก เช่น งาเกกข้างหนึ่งเข้า โดยหลัง (ตำราช้างคำโคลง), เรียกเสาเขื่อนที่เฉออก ว่า เขื่อนเกก. |
| เขนง | (ขะเหฺนง) น. เขาสัตว์, เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ |
| เขาเกก | น. เรียกเขาวัวเขาควายเป็นต้นที่เฉออกไม่เข้ารูปกัน. |
| ดอกดั้ว | เขาสัตว์ที่นิยมว่าเป็นของวิเศษ (คุ้มไฟไหม้บ้าน) เช่น เขาวัวบางชนิด ในตำราเขาพระโค เรียกว่า เขาดอกดั้ว. |
| พาลี | น. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย. |
| เขาวัว | [khao wūa] (n, exp) FR: corne de taureau [ f ] ; corne de vache [ f ] |
| bugle | (n) แตรทหาร, แตรเดี่ยว, เขาวัวสำหรับเป่า |
| bugle | (vi) เป่าแตร, เป่าเขาวัว |
| bugler | (n) คนเป่าแตร, คนเป่าเขาวัว |