อุปนัย | (n) induction, Thai Definition: วิธีการให้เหตุผลโดยอาศัยข้อเท็จจริงหรือข้อมูลต่างๆ แล้วสรุปลงเป็นกฎ, Notes: (อังกฤษ) |
อุปนัย | (อุปะ-, อุบปะ-) น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม เช่น นาย ก. เกิดมาแล้วต้องตาย นาย ข. เกิดมาแล้วต้องตาย นาย ค. เกิดมาแล้วต้องตาย เพราะฉะนั้นมนุษย์ทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย, ตรงข้ามกับ นิรนัย. |
นิรนัย | (-ระไน) น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนรวมไปหาส่วนย่อย เช่น มนุษย์ทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย นาย ก. เป็นมนุษย์ เพราะฉะนั้นนาย ก. ก็ต้องตาย, ตรงข้ามกับ อุปนัย. |
ประสบการณ์นิยม | การแสวงหาความรู้โดยอาศัยการสังเกต การทดลอง และวิธีอุปนัย, ประจักษนิยม ก็ว่า. |
proof by induction | การพิสูจน์โดยอุปนัย [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
mathematical induction | อุปนัยเชิงคณิตศาสตร์ [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
inductive | อุปนัย [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
inductive definition | บทนิยามแบบอุปนัย [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
inductive inference; inference, inductive | การอนุมานแบบอุปนัย [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
inference, inductive; inductive inference | การอนุมานแบบอุปนัย [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
induction | การอุปนัย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
induction | การอุปนัย [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
induction | อุปนัย [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
Induction (Mathematics) | วิธีอุปนัยเชิงคณิตศาสตร์ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
Induction (Logic) | การอุปนัย (ตรรกศาสตร์) [TU Subject Heading] |
Induction (Mathematics) | การอุปนัย (คณิตศาสตร์) [TU Subject Heading] |
inductive reasoning | การให้เหตุผลแบบอุปนัย, วิธีการสรุปผลในการค้นหาความจริงจากการสังเกต หรือการทดลองหลายครั้งจากกรณีย่อย ๆ แล้วนำมาสรุปเป็นความรู้แบบทั่วไป [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Inductive | แบบอุปนัย [การแพทย์] |
induction | (n) อุปนัย (ทางตรรกวิทยา), See also: การสรุปจากการสังเกตสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น |
inductive | (adj) โดยอุปนัย, See also: โดยการหาข้อสรุปจากสิ่งที่สังเกตได้, Syn. understandable, comprehensible |
inductive | (อินดัค'ทิฟว) adj. อุปนัย, เกี่ยวกับการเหนี่ยวนำกระแสไฟฟ้าหรือสนามแม่เหล็ก, ชักนำมีอิทธิพลต่อ, See also: inductively adv. inductiveness n., Syn. leading, influencing |