| อัปยศ | (adj) defamed, See also: shameful, disgraceful, ignominious, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเกือบได้ลงนามในสัญญาอัปยศหมื่นกว่าล้านบาท เพื่อขยายเครือข่ายสื่อสัญญาณความเร็วสูง, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย |
| อัปยศ | (adv) disgracefully, See also: ignominiously, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: คลินตันจะไม่มีวันต้องลาออกจากตำแหน่งไปอย่างอัปยศ เพื่อหนีกระบวนการอิมพีชเมนต์, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย |
| อัปสร | (n) angel, Syn. นางฟ้า, เทพธิดา, Example: ตรงฐานเจดีย์วัดเจดีย์สี่ห้องมีภาพนางอัปสรยื่นมือถือหม้อ ต้นไม้ ดอกไม้ และภาพราชสีห์นั่งบนคอช้าง, Count Unit: นาง |
| อัปมงคล | (adj) inauspicious, See also: unfortunate, unfavourable, unpropitious, Syn. อปมงคล, อวมงคล, Ant. ศุภมงคล, Example: การที่พระอาทิตย์ยกขึ้นสู่ราศีใดก็ตาม ถือว่าเป็นวันอัปมงคล ไม่ควรทำการมงคลใดๆ ในวันนั้น, Thai Definition: ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
| อัปมงคล | (n) unfavourable condition, See also: inauspicious event, unfortunate thing, Syn. อปมงคล, อวมงคล, Ant. ศุภมงคล, Example: ถ้าหมาแอบเข้าบ้าน ต้องเอาน้ำสาดหรือราด เพื่อไล่อัปมงคลออกไป, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
| อัปรีย์ | (adj) unpropitious, See also: inauspicious, wicked, despicable, Syn. ระยำ, จัญไร, เลวทราม, ต่ำช้า, ชั่วช้า, Example: พวกเราข่มใจลืมเหตุการณ์อัปรีย์เมื่อตอนเช้า ตีสีหน้าเคร่งขรึมรับฟังบรรดาที่ปรึกษาถกกันถึงสถานะของสื่อ, Thai Definition: ไม่เป็นมงคล |
| น่าอัปยศ | (v) be shameful, See also: be disgraceful, be embarrassing, be humiliating, Syn. น่าอาย, น่าขายหน้า, Example: การถูกขับออกจากตำแหน่งของเขานั้นน่าอัปยศเสื่อมเกียรติกว่าอะไรทั้งสิ้น |
| อัปราชัย | (n) victory, See also: conquest, triumph, win, Syn. ชัยชนะ, อปราชัย, ความชนะ, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
| ความอัปยศ | (n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ |
| อัปยศอดสู | (v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า |
| อัปลักษณ์ | (adj) ugly, See also: hideous, ill-favored, unsightly, Syn. น่าเกลียด, Ant. รูปงาม, Example: ออสเตรเลียที่เขาค้นพบยังคงเป็นดินแดนของคนป่าเถื่อนที่มีหน้าตา และท่าทางอัปลักษณ์, Thai Definition: มีลักษณะไม่เป็นมงคล |
| น่าอัปยศอดสู | (adv) shamefully, See also: embarrassingly, Syn. น่าอับอาย, น่าอับอายขายหน้า, Example: โจรสลัดทำทารุณโหดร้ายต่อคนญวณอพยพทางเรืออย่างน่าอัปยศอดสู |
| อัปรีย์จัญไร | (adj) unpropitious, See also: inauspicious, wicked, Syn. เลว, จัญไร, ระยำ, อัปรีย์, Example: ศรีษะเป็นส่วนสำคัญของร่างกายที่คนไม่ยอมให้ใครกระทบกระทั่ง เพราะเชื่อว่าจะเกิดเป็นอัปรีย์จัญไร |
| ความอัปลักษณ์ | (n) ugliness, See also: unloveliness, unbecomingness, Syn. ความงดงาม, Example: เขาเป็นคนป่าเถื่อนที่มีความอัปลักษณ์ทั้งหน้าตาและจิตใจ, Thai Definition: ลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, ลักษณะที่ไม่ดี, ชั่ว, เลวทราม |
| เล่นจัญไร, เล่นระยำ, เล่นอัปรีย์, เล่นอุบาทว์ | ก. กระทำสิ่งที่ชั่วช้าไม่เป็นมงคลเพื่อความสนุกเป็นต้น. |
| อปภาคย์, อัปภาคย์ | (อะปะพาก, อับปะพาก) ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์. |
| อปมงคล, อัปมงคล | (อะปะ-, อับปะ-) ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย. |
| อปยศ, อัปยศ | (อะปะยด, อับปะยด) ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ |
| อปยศ, อัปยศ | เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า. |
| อประมาณ, อัประมาณ | (อะปฺระ-, อับปฺระ-) ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้ |
| อประมาณ, อัประมาณ | น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ. |
| อประมาท, อัประมาท | (อะปฺระหฺมาด, อับปฺระหฺมาด) น. ความไม่มึนเมา |
| อประมาท, อัประมาท | ความไม่เลินเล่อ, ความระวัง, ความเอาใจใส่. |
| อประไมย, อัประไมย | (อะปฺระไม, อับปฺระไม) ว. นับไม่ได้, ไม่จำกัด, มากมาย. |
| อปราชัย, อัปราชัย | (อะปะ-, อับปะ-) น. ความไม่แพ้, ความชนะ |
| อปราชัย, อัปราชัย | บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. |
| อปลักษณ์, อัปลักษณ์ | (อะปะ-, อับปะ-) ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น หน้าตาอปลักษณ์, รูปร่างอัปลักษณ์. |
| อเปหิ, อัปเปหิ | (อะ-, อับ-) ก. ขับไล่. |
| อัป- | (อับปะ-) คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ไร้, ไปจาก, ปราศจาก, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ, ใช้ อป ก็ได้. |
| อัปกะ | (อับปะ-) ว. เล็กน้อย, นิดหน่อย. |
| อัปการ | (อับปะกาน) ว. ผิดรูป, พิการ, น่าเกลียด. |
| อัปฏิฆะ | (อับปะติคะ) ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. |
| อัปฏิภาค | (อับปะติพาก) ว. ไม่มีเปรียบ, เทียบไม่ได้. |
| อัปปะ | (อับ-) ว. เล็ก, น้อย. |
| อัปเปหิ | (อับ-) ก. ขับไล่, อเปหิ ก็ว่า. |
| อัปภาคย์ | (อับปะ-) ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย |
| อัปภาคย์ | ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง (อิเหนา), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. |
| อัปมงคล | (อับปะ-) ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย, อปมงคล ก็ว่า. |
| อัปยศ | (อับปะ-) ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ |
| อัปยศ | เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า |
| อัปยศ | อปยศ ก็ว่า. |
| อัประมาณ | (อับปฺระ-) ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้ |
| อัประมาณ | น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ |
| อัประมาณ | อประมาณ ก็ว่า. |
| อัประมาท | (อับปฺระหฺมาด) น. ความไม่มึนเมา |
| อัประมาท | ความไม่เลินเล่อ, ความระวัง, ความเอาใจใส่ |
| อัประมาท | อประมาท ก็ว่า. |
| อัประไมย | (อับปฺระไม) ว. นับไม่ได้, ไม่จำกัด, มากมาย, อประไมย ก็ว่า. |
| อัปราชัย | (อับปะราไช) น. ความไม่แพ้, ความชนะ, คู่กับ ปราชัย คือ ความแพ้ |
| อัปราชัย | บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย |
| อัปราชัย | อปราชัย ก็ว่า. |
| อัปรีย์ | (อับปฺรี) ว. ระยำ, จัญไร, เลวทราม, ตํ่าช้า, ชั่วช้า, ไม่เป็นมงคล. |
| อัปลักษณ์ | (อับปะ-) ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. |
| อัปสร | (อับสอน) น. นางฟ้า. |
| กาลกรรณี, กาลกิณี | (กาละกันนี, กานละกันนี, กาละกินี, กานละกินี) น. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. |
| ดูดู๋, ดูหรู | อ. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความโกรธ เช่น อีรจนาดูดู๋มึงช่างมักง่าย ทรลักษณ์อัปรีย์ไม่มีอาย หน่อกษัตริย์ทั้งหลายไม่เอื้อเฟื้อ (สังข์ทอง), ดูหรูอ้ายเจ้าเล่ห์ทำเสแสร้งพูดจานี่แอบแฝงเป็นแยบคาย (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
| ต้องธรณีสาร | ก. ประสบสิ่งอัปมงคล. |
| ถือ | เชื่อมั่นว่าเป็นมงคลหรืออัปมงคล เช่น ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือไม่ลอดใต้ถุน |
| ธรณีสาร ๑ | น. สิ่งอัปมงคล |
| ธรณีสาร ๑ | ชื่อคาถาบทหนึ่งสำหรับทำน้ำมนตร์ใช้รดหรือพรมแก้อุบาทว์และอัปมงคลต่าง ๆ มีธรณีสารน้อยและธรณีสารใหญ่ |
| นิรชรา | (-ระชะรา) น. นางอัปสร. |
| ปัดรังควาน | ก. ทำพิธีขับไล่ผี, โดยปริยายหมายถึง ขับไล่อัปรีย์จัญไรให้พ้นไป. |
| พิบัติ | น. ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล. |
| ยมขันธ์ | น. ชื่อยามที่เป็นอัปมงคล. |
| atrocious | (adj) อัปลักษณ์, See also: น่าเกลียด |
| disgrace | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor |
| disgrace | (vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้เสียหาย, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้อัปยศ, Syn. dishonor, discredit, shame, scandalize, Ant. honor |
| disgrace | (n) สิ่งน่าอับอาย, See also: เรื่องอัปยศ, เรื่องน่าอับอาย, Syn. insult, indignity, Ant. honor |
| dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor |
| dishonorable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral |
| dishonourable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty |
| fiasco | (n) ความล้มเหลวอย่างมาก, See also: ความล่มจม, สิ่งที่ทำให้อัปยศ, Syn. disaster, misfortune, Ant. blessing, benefit |
| ignoble | (adj) ชั่วช้า, See also: ต่ำทราม, ชั่วร้าย, ร้ายกาจ, อัปรีย์, Syn. disgraceful, dishonorable, mean, Ant. honorable, noble |
| ignominious | (adj) น่าอับอาย, See also: น่าอัปยศอดสู, น่ารังเกียจ, Syn. disgraceful, dishonorable, mean, Ant. graceful, honorable |
| ignominy | (n) ความอัปยศ, See also: ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, Syn. disgrace, dishonor, Ant. grace, honor |
| ill-omened | (adj) อัปมงคล, See also: เป็นลางร้าย, เป็นลางไม่ดี, ไม่เป็นมงคล, Syn. ill-fated, inauspicious, Ant. auspicious |
| inauspicious | (adj) อัปมงคล, See also: ซึ่งไม่เป็นมงคล, ซึ่งเป็นลางร้าย, Syn. foreboding, ill-omende, Ant. auspicious, rosy |
| indignity | (n) การเสียเกียรติ, See also: การเสียหน้า, ความอัปยศ, ความน่าอดสู, Syn. humiliation, Ant. dignity |
| lustral | (adj) เกี่ยวกับพิธีล้างบาป, See also: เกี่ยวกับพิธีกำจัดสิ่งอัปมงคล |
| double-bagger | (sl) คนอัปลักษณ์, See also: คนน่าเกลียด |
| scandal | (n) เหตุการณ์อื้อฉาว, See also: เรื่องอื้อฉาว, เรื่องฉาวโฉ่, เรื่องน่าอัปยศ, เรื่องน่าอาย, Syn. disgrace, shame |
| scandalize | (vt) ทำให้ตกใจ, See also: ทำให้อัปยศ, Syn. culiminate, slander |
| shame | (n) ความอับอาย, See also: ความน่าละอายใจ, ความอัปยศ, ความขายหน้า, Syn. disgrace, Ant. grace |
| stigma | (n) รอยด่าง, See also: มลทิน, รอยแผล, ความอัปยศ |
| uglification | (n) การทำให้น่าเกลียด, See also: การทำให้อัปลักษณ์ |
| uglifier | (n) ผู้ทำให้น่าเกลียด, See also: ผู้ทำให้อัปลักษณ์ |
| ugliness | (n) ความน่าเกลียด, See also: ความอัปลักษณ, ความไม่น่าดู |
| ugly | (adj) น่าเกลียด, See also: ขี้เหร่, อัปลักษณ์, ไม่สวย, Ant. beautiful |
| unlucky | (adj) ที่นำเคราะห์ร้ายมาให้, See also: อัปมงคล, Syn. unfortunate |
| worst | (adj) เลวที่สุด (เป็นรูปขั้นสูงสุดของ bad, badly และ ill), See also: ซึ่งไม่น่าพอใจที่สุด, แย่ที่สุด, อัปลักษณ์ที่สุด, Syn. most terrible, poorest, lowest, least |
| accursed | (อะเคอร์' ซิค) adj. ถูกสาปแช่ง, เคราะห์ร้าย, น่าชิงชัง, อัปรีย์. -accursedness n., Syn. cursed, doomed, condemned |
| blasphemous | (แบลส'ฟิมัส) adj. adj. ซึ่งดูหมิ่น, ซึ่งสบประมาทหรือดูหมิ่นศาสนา, หยาบคาย, อัปมงคล |
| blessed | (เบลส'ซิด, เบลสทฺ) adj. มีโชค, มีความสุข, ศักดิ์สิทธิ์, น่าบูชา, อัปรีย์, สาปแช่ง, See also: blessedness n., Syn. hallowed, Ant. sad |
| blest | (เบลส'ซิด, เบลสทฺ) adj. มีโชค, มีความสุข, ศักดิ์สิทธิ์, น่าบูชา, อัปรีย์, สาปแช่ง, See also: blessedness n., Syn. hallowed, Ant. sad |
| bloody | (บลัด'ดี) adj. เปื้อนเลือด, หลั่งเลือด, กระหายเลือด, คล้ายเลือด, แดงฉาน, ระยำ, อัปรีย์ |
| blooming | (บลูม'มิง) adj. ดอกไม้บาน, กำลังบาน, ในวัยหนุ่มสาว, ในวัยแตกเนื้อสาว, เจริญรุ่งเรืองอย่างยิ่ง, สุดขีด, ระยำ, อัปรีย์, Syn. fresh, Ant. declining |
| curse | (เคิร์ส) n. คำสาปแช่ง, คำแช่งด่า, คำสบถ, ความหายนะ, ภัยภิบัติ, ความอัปมงคล, สิ่งระยำ, คนระยำ, สิ่งที่ร้าย, สิ่งที่ถูกสาปแช่ง, การขับออกจากศาสนา vt. นำความชั่วร้ายหรือความหายนะ vi. สาปแช่ง, สบถ, Syn. exoriate, damn |
| damnable | (แคม'นะเบิล) adj. น่าสาปแช่ง, น่ารังเกียจ, อัปรีย์, น่าเบื่อหน่าย., See also: damnability n., Syn. detestable -A.good |
| damned | (แดมดฺ) adj. แย่มาก, ซึ่งถูกสาปแช่ง, เคราะห์ร้าย, ลงนรก, น่ารังเกียจ, อัปรีย์. -adv. อย่างยิ่ง, อย่างมาก, ถึงที่สุด, Syn. condemned |
| deuced | (ดู'ซิด) adj. อัปรีย์, แย่จริง, ระยำ, See also: deucedly adv., Syn. confounded |
| disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit |
| disgraceful | (ดิสเกรส'ฟูล) adj. น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า, เสื่อมเสีย, Syn. disreputable |
| dishonor | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
| dishonour | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
| doggoned | (ดอก'กอนดฺ') adj., adv. ระยำ, อัปรีย์ |
| dwarf | (ดวอร์ฟ) n. คนแคระ, สัตว์หรือพืชที่เตี้ยแคระ, เทวดาเตี้ยมีอัปลักษณ์และมีอำนาจมาก (ในนิทาน) . -adj. แคระ. vt. ทำให้แคระ, ทำให้แกร็น.vi. เตี้ยเล็กลง, แกร็น., See also: dwarfishly adv. ดูdwarf dwarfishness n. ดูdwarf |
| hagborn | adj. เกิดจากหญิงแก่ที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ |
| haggish | (แฮก'กิช) adj. เหมือนแม่มด, มีหน้าตาอัปลักษณ์ |
| hellish | (เฮล'ลิช) adj. เหมือนนรก, ร้ายกาจ, อัปรีย์, โหดเหี้ยม, น่ารังเกียจ., See also: hellishness n., Syn. atrocious, brutal |
| humiliation | (ฮิวมิลลีเอ'เชิน) n. การทำให้ขายหน้า, ความอัปยศอดสู |
| ignominious | (อิก'นะมิน'เนียส) adj. น่าอับอาย, อัปยศอดสู, เสียชื่อเสียง, น่ารังเกียจ, น่าดูถูก, See also: ignominiousness n., Syn. humiliating, degrading |
| ignominy | (อิก'นะมินนี) n. ความน่าอับอาย, ความอัปยศอดสู, ความน่าดูถูก ความรังเกียจ, Syn. disgrace, shame |
| malison | (แมล'ลิซัน) n. คำแช่งด่า, คำสาปด่า, สิงอัปมงคล, สิงร้ายกาจ, ความระยำ |
| odious | (โอ'เดียส) adj. น่ารังเกียจ, น่าเกลียด, อัปลักษณ์, น่าขยะแขยง., See also: odiousness n., Syn. abhorrent |
| odium | (โอ'เดียม) n. ความเกลียดชังมาก, ความขยะแขยง, ความอัปลักษณ์, ความอัปยศอดสู, Syn. opprobrium |
| opprobrious | (อะโพร'เบียส) adj. น่าเกลียดชัง, น่าอัปยศอดสู, น่าตำหนิ, น่าสบประมาท, น่าละอายใจ., See also: opprobriousness n. |
| opprobrium | (อะโพร'เบรียม) n. การตำหนิ, การสบประมาท, ความน่าอัปยศอดสู, สิ่งที่ทำให้อัปยศอดสู |
| scandal | (สแคน'เดิล) n., vt. (ทำให้เป็น) เรื่องอื้อฉาว, เรื่องฉาวโฉ่, เรื่องอัปยศอดสู, เรื่องน่าอาย, การนินทาป้ายร้าย., Syn. disgrace, shame |
| scandalous | (สแคน'ดะเลิส) adj. น่าอาย, น่าอัปยศ, อดสู, ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง, อื้อฉาว, ฉาวโฉ่., See also: scandalousness n., Syn. disgraceful, odious |
| shame | (เชม) n. ความอับอาย, ความละอายใจ, ความขายหน้า, เรื่องที่ทำให้เสียใจ vt. ทำให้รู้สึกละอายใจ, ทำให้อับอาย, ทำให้ขายหน้า, ทำให้อัปยศอดสู., See also: shamable adj. sameable adj. shameful adj. shameless adj. |
| sinister | (ซิน'นิสเทอะ) adj. มุ่งร้าย, ร้าย, ลางร้าย, ชั่วร้าย, ไม่เป็นมงคล, อุบาทว์, อัปรีย์, ด้านซ้าย, ซ้าย. |
| stigma | (สทิก'มะ) n.ความอัปยศอดสู, มลทิน, รอยด่างพร้อย, ตราพิมพ์, ตราหน้า, ตรานาบ, แผลเป็น, แต้ม, จุด, ตาของสัตว์เซลล์เดียวจำพวกโปรโตซัว, ทางเข้าระบบหายใจของแมลง, ส่วนของเกสรตัวเมียที่รับละอองเกสร pl. stigmata, stigmas |
| stigmatise | (สทิก'มะไทซ) vt. ตีตรา, ประทับตรา, ตราหน้า, ประณาม, ทำให้มีมลทิน, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: stigmatis z ation n. |
| stigmatize | (สทิก'มะไทซ) vt. ตีตรา, ประทับตรา, ตราหน้า, ประณาม, ทำให้มีมลทิน, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: stigmatis z ation n. |
| ugly | (อัก'ลี) adj. น่าเกลียด, อัปลักษณ์, ไม่น่าดู, ไม่เป็นที่ถูกใจ, ผิดศีลธรรม, ร้ายกาจ, เป็นอันตราย, ไม่เป็นมงคล. adj. มีอารมณ์เดือดดาล, ฉุนเฉียว., See also: uglily adv. ugliness n., Syn. unsightly, shocking |
| unlovely | (อันเลิฟว'ลี) adj. ไม่มีชีวิตชีวา, ไม่สวย, น่าเกลียด, อัปลักษณ์, น่าขยะแขยง., See also: unloveliness adv. -S., unbecoming |
| witch | (วิทชฺ) n. แม่มด, หญิงดุร้าย, หญิงอัปลักษณ์, หญิงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์, ผู้ที่ใช้ไม้วิเศษ vt. ทำให้หลงใหล, ใช้เวทมนตร์คาถา, See also: witchhood n., Syn. magician |
| worst | (เวิร์สทฺ) adj., adv., n. (สิ่งที่) เลวที่สุด, แย่ที่สุด, ชั่วที่สุด, ระยำที่สุด, ผิดพลาดที่สุด, ไม่น่าพอใจที่สุด, อัปลักษณ์ที่สุด, ด้วยความชำนาญที่สุด -Phr. (get the worst of something ประสบความพ่ายแพ้), Syn. vanquish, defeat, beat |
| accursed | (adj) ถูกแช่ง, ถูกสาป, เคราะห์ร้าย, อัปรีย์ |
| damnable | (adj) น่าขยะแขยง, น่าเกลียดน่ากลัว, น่าเบื่อหน่าย, อัปรีย์, น่าสาปแช่ง |
| discredit | (n) ความไม่เชื่อถือ, ความอัปยศ, ความขายหน้า, การเสียชื่อเสียง |
| disgrace | (n) ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า |
| disgraceful | (adj) น่าอาย, น่าขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า |
| dishonour | (vt) ทำให้เสื่อมเกียรติ, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้ขายหน้า |
| evil | (n) สิ่งชั่วร้าย, คนชั่วร้าย, ความอัปมงคล, ความเลว, ความชั่ว |
| goddess | (n) เทพธิดา, นางฟ้า, นางสวรรค์, นางอัปสร |
| hellish | (adj) ราวกับมาจากนรก, ราวกับปีศาจ, ร้ายกาจ, ชั่วร้าย, อัปรีย์ |
| humiliation | (n) ความลดเกียรติ, การลูบคม, ความคลายพยศ, การลบหลู่, ความอัปยศอดสู |
| ignominious | (adj) น่าอัปยศ, น่าอาย, น่าอดสู, น่าดูถูก |
| ignominy | (n) ความอับอาย, ความเสียชื่อเสียง, ความอัปยศอดสู |
| odium | (n) ความรังเกียจ, ความน่าเกลียด, ความอัปลักษณ์ |
| opprobrious | (adj) น่ารังเกียจ, น่าอับอาย, น่าอัปยศ, น่าตำหนิ |
| opprobrium | (n) ความอับอาย, ความอัปยศอดสู, การสบประมาท |
| scandalize | (vt) ทำให้อื้อฉาว, ทำให้อัปยศ, ทำให้เสื่อมเสีย, นินทา |
| scandalous | (adj) อื้อฉาว, น่าอัปยศ, ฉาวโฉ่, น่าอาย |
| shame | (n) ความอัปยศ, ความละอายใจ, ความขายหน้า, ความอับอาย |
| sinister | (adj) อัปรีย์, มุ่งร้าย, น่าขนลุก, น่ากลัว, ร้ายกาจ |
| stigma | (n) จุด, ปาน, มลทิน, แผลเป็น, ความอัปยศ |
| stigmatic | (adj) มีมลทิน, อัปยศ, มีแผลเป็น |
| ugliness | (n) ความน่าเกลียด, ความอัปลักษณ์, ความน่ากลัว |
| ugly | (adj) น่าเกลียด, อัปลักษณ์, น่ากลัว |
| unfortunate | (adj) โชคร้าย, อัปมงคล |
| worst | (adj) เลวที่สุด, แย่ที่สุด, อัปลักษณ์ที่สุด, ชั่วที่สุด |