ห่างเหิน | (v) be out of practice, Syn. เรื้อ, Example: เขาห่างเหินจากการยิงปืนไปเป็นเวลานาน จึงยิงไม่ถูกเป้าเลย |
ห่างเหิน | (v) separate oneself from, See also: be divorced, Example: ผู้คนที่อยู่ในเมืองต่างอยู่กันชนิดตัวใครตัวมัน ดำเนินชีวิตไปคนละทิศละทาง และห่างเหินจากกัน, Thai Definition: แยกตัวออกห่าง |
ห่างเหิน | (v) become estranged, See also: be alienated, keep somebody at a distance, Syn. ห่าง, เรื้อ, Example: หลายปีที่ห่างเหินกัน ทำให้ต่างคนต่างเหมือนคนแปลกหน้า, Thai Definition: ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่ หรือติดต่อกันเหมือนเดิม |
ความห่างเหิน | (n) estrangement, See also: distantness, alienation, Example: ครอบครัวเดี่ยวที่ต่างคนต่างอยู่พ่อแม่กับลูกจะมีความห่างเหินกันมากขึ้น และความผูกพันกันจะลดลง, Thai Definition: สภาวะที่ไม่สนิทสนมคุ้ยเคยเหมือนดังเก่า, ภาวะที่ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่ติดต่อกันเหมือนเดิม |
ห่างเหิน | ก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เช่น ทำตัวห่างเหิน, เหินห่าง ก็ว่า. |
เจิ่น | ก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจิ่นไป, เจื่อน ก็ว่า. |
เจื่อน | ก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจื่อนไป, เจิ่น ก็ว่า |
ดีด ๑ | เล่นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายโดยใช้ปลายนิ้วมือหรืออุปกรณ์สะกิดให้เกิดเสียง เช่น ดีดจะเข้ ดีดพิณ ดีดกีตาร์, เอานิ้วมือแตะแล้วเขี่ยให้เลื่อนไป เช่น ดีดลูกคิด, เอาปลายนิ้วกดแล้วปล่อย เช่น ดีดพิมพ์ดีด ดีดเปียโน, (โบ) ทำห่างเหินผู้ใหญ่ ไม่เข้าหน้า เช่น หมู่นี้ชักดีดไปไม่เข้าหน้า. |
ตีตัวออกหาก | ก. ห่างเหินไปไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม, ตีตนจากไป, ปลีกตัวออกไป, เอาใจออกหาก ก็ว่า. |
เริศร้าง | ก. ละเลยไป, ห่างเหินไป. |
วิโยค | น. การจากไป, การพลัดพราก, ความร้าง, ความห่างเหิน. |
สัมผัสสระ | น. สัมผัสที่มีเสียงสระหรือเสียงสระกับตัวสะกดในมาตราเดียวกัน เช่น อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ (เพลงยาวถวายโอวาท), คนใจจืดชืดชื้อเหมือนชื่อบาง ควรตีห่างเหินกันจนวันตาย (นิ. วัดสิงห์) |
หมาง | ก. กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดากหน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น คนคู่นี้แต่ก่อนก็ดูสนิทสนมกันดี แต่เดี๋ยวนี้ดูเขาหมางกันไป, หมาง ๆ ก็ว่า, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บาดหมาง หมองหมาง หมางใจ. |
หมางเมิน | ก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า. |
เหินห่าง | ก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เช่น ทำตัวเหินห่าง, ห่างเหิน ก็ว่า. |
ออกหาก | ก. อาการที่ทำห่างเหินไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม ในคำว่า ตีตัวออกหาก เอาใจออกหาก. |
เอาใจออกหาก | ก. ห่างเหินไปไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม, ตีตนจากไป, ปลีกตัวออกไป, ตีตัวออกหาก ก็ว่า. |
alienation | (n) ความห่างเหิน, See also: ความหมางเมิน |
estrange from | (phrv) ทำให้ห่างเหินจาก |
distance | (n) ความห่างไกล, See also: ความห่างเหิน, Syn. remoteness, Ant. closeness, nearness |
distantly | (adv) อย่างห่างเหิน, Syn. remote |
estrange | (vt) ทำให้บาดหมาง, See also: ทำให้ระหองระแหง, ทำให้ห่างเหิน, ออกห่าง, ทำให้หมางใจ, Syn. alienate, disaffect |
keep aloof | (phrv) พยายามอยู่ห่างจาก, See also: อยู่ห่างๆ, ห่างเหิน, อยู่ไกลๆ, Syn. hang back |
remote | (adj) ห่างเหิน, See also: เมินเฉย, Syn. aloof, cold, uncommunicative |
stand off | (phrv) แยกตัวจาก, See also: ห่างเหินจาก, Syn. hang back |
stand off | (phrv) แยกตัวจาก, See also: ห่างเหินจาก, Syn. standoffish, hang back |
aloof | (อะลูฟ') adj., adv. ห่าง, ห่างเหิน, ต่างหาก, ออกห่าง, โดดเดี่ยว, เย็นชา, ไม่สนใจ. -aloofness n., Syn. forbidding, distant, cool |
nonchalance | n. ความเมินเฉย, ความห่างเหิน, Syn. indifference |
nonchalant | adj. เมินเฉย, ห่างเหิน, Syn. indifferent |
remote | (รีโมท') adj. ไกล, ไกลพ้น, ลึกลับ, นานมาแล้ว, ยาวนาน, โดดเดี่ยว, ไม่เกี่ยวข้องโดยตรง, ห่าง ๆ , ห่างเหิน, เมินเฉย, See also: remotely adv. remoteness n., Syn. far apart |