| กาจับหลัก ๑ | น. ไม้แป้นวงกลม มีหลักปักอยู่ที่ริมแป้น ที่ปลายหลักมีวัตถุรูปกระจับสำหรับรับคางศพที่บรรจุโกศ |
| กาจับหลัก ๑ | เครื่องดักทำร้ายของโบราณ มีของแหลมอยู่ข้างล่าง เมื่อคนนั่งกระทบไกเข้าก็ลัดขึ้นเสียบทวาร |
| กาจับหลัก ๑ | ท่าถือขอช้างอย่างหนึ่ง. |
| กาจับหลัก ๑ | ดูใน กา ๑. |
| ปักหลัก ๑ | ก. ตั้งมั่นอยู่กับที่ไม่ยอมถอยหรือไม่ยอมโยกย้าย ในคำว่า ปักหลักสู้ ปักหลักอยู่. |
| ปักหลัก ๑ | ดูใน ปัก. |
| หลัก ๑ | น. เสาที่ปักไว้, ที่ผูก, ที่มั่น, เช่น เอาเรือไปผูกไว้กับหลัก |
| หลัก ๑ | เครื่องหมาย เช่น หลักเขต |
| หลัก ๑ | เครื่องยึดเหนี่ยว เช่น มีธรรมะเป็นหลักในการดำรงชีวิต, เครื่องจับยึด เช่น หลักแจว |
| หลัก ๑ | สาระที่มั่นคง เช่น พูดจาไม่มีหลัก หลักกฎหมาย หลักเศรษฐศาสตร์. |
| ช่อย | ก. ช่วย เช่น คนใดขี่ช้างมาหา พาเมืองมาสู่ช่อยเหนือเฟื้อกู้ (จารึกหลัก ๑). |
| หลักชัย ๑ | ดูใน หลัก ๑. |