| หม้อไฟ | น. ภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิด ใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก. |
| กูณฑ์ | น. ไฟ, หลุมไฟ, หม้อไฟ. |
| หม้อหยวนโล้ | ดู หม้อไฟ. |
| หุงข้าว | ก. เอาข้าวสารและน้ำใส่หม้อตั้งบนเตาไฟให้ร้อนจนเดือดแล้วปลงลงเช็ดน้ำ จากนั้นยกขึ้นดงบนเตาไฟจนสุก เรียกว่า หุงเช็ดน้ำ ถ้าเคี่ยวจนน้ำแห้งไปเองโดยไม่ต้องเช็ดน้ำ เรียกว่า หุงไม่ต้องเช็ดน้ำ, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หุงข้าวด้วยหม้อไฟฟ้า. |
| หม้อไฟฟ้า | [mø faifā] (n, exp) FR: batterie [ f ] ; accumulateur [ m ] |
| pile | (ไพล) n. กอง, กองไม้, จำนวนมาก, หม้อแบตเตอรี่แห้ง, หม้อไฟฟ้า, ตอม่อสะพาน, เสาเข็ม, เสาปัก, ขน, ขนนิ่ม, ขนสัตว์, (มักใช้ในรูปpiles) โรคริดสีดวงทวาร, หัวริดสีดวง vt. กอง, รวม, ถม, ทับถม, สะสม, เบียด, ทะลัก, ก่ายกอง, ใส่เสาเข็ม, ใส่ตอม่อ |
| cell | (n) ตัวเซลล์, ห้องขัง, กรง, กุฏิ, ห้องเล็ก, รู, โพรงเล็กๆ, หม้อไฟฟ้า |
| morfire | หม้อไฟ, Syn. สุกกี้ |