| ชัก ๑ | ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักธงขึ้นเสา |
| ดิ่ง | เรียกตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้นที่ผูกกับสายเชือกเป็นคู่สกัดหัวท้ายดอกจำปาของว่าวจุฬา ว่า ลูกดิ่ง |
| ตันติ | เชือก, เส้นด้าย, สายเชือก. |
| ทาม ๑ | น. อุปกรณ์ที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายเข็มขัด ปลาย ๒ ข้างเป็นห่วงคาดอยู่ที่ต้นคอของวัวหรือควาย ปลายนั้นมีเชือกขึ้นไปผูกปลายตะโกกหรือแอกทั้ง ๒ ข้าง, เชือกหนังทำเป็นบ่วงสำหรับคล้องคอช้างที่จับใหม่ แล้วโยงมาผูกกับคอช้างต่อ, สายเชือกหรือหนังที่รั้งพวงมาลัยสวมคอม้าไปผูกกับรถ. |
| เป่าหวูด | ก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ. |
| ลูกดิ่ง | ตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้นที่ผูกกับสายเชือกเป็นคู่สกัดหัวท้ายดอกจำปาของว่าวจุฬา. |
| ลูกตุ้ม | น. ไม้หรือเหล็กยาว ๆ มีลูกกลมข้างปลาย ใช้สำหรับเป็นอาวุธ หรือสายเชือกมีตุ้มเหล็กหรือทองเหลืองถ่วงสำหรับชั่งของเพื่อคิดนํ้าหนัก, ตุ้มนาฬิกาที่ถ่วงให้จักรนาฬิกาเดินพอเหมาะกับเวลา |
| เลียว ๒ | น. ไม้ที่ขึงใบเรือทั้งล่างและบน เรียกว่า เลียวล่าง เลียวบน, สายเชือกที่ผูกปลายเลียวสำหรับรั้งใบเรือให้กินลม เรียกว่า สายเลียว, เขียนว่า เรียว ก็มี. |
| วฏาการ | (วะตากาน) น. สายเชือก. |
| ว่าว ๑ | น. เครื่องเล่นอย่างหนึ่ง มีไม้ไผ่เป็นต้นผูกเป็นโครงรูปต่าง ๆ แล้วปิดด้วยกระดาษหรือผ้าบาง ๆ มีสายเชือกหรือป่านผูกกับสายซุงสำหรับชักให้ลอยตามลมสูงขึ้นไปในอากาศ มีหลายชนิด เช่น ว่าวจุฬา ว่าวปักเป้า ว่าวงู. |
| สายระยาง, สายระโยง | น. สายเชือกหรือลวดที่รั้งเสากระโดงเรือเป็นต้น. |
| สายเหา | น. สายเชือกหรือหนังที่รั้งอานหรือเบาะม้า แล้วมาโยงกับโคนหางม้า. |
| aglet | (แอก' ลิท) n. โลหะหุ้มหรือปลอกหุ้ม (ใช้ติดกับสิ่งอื่น เช่น สายเชือกรองเท้า) สายสะพายเครื่องแบบ, อินธนูของเครื่องแบบทหาร., Syn. aiglet |
| latchet | (แลช'ชิท) n. สายเชือกผูกรองเท้า |
| line | (ไลนฺ) { lined, lining, lines } n. เส้น, สาย, เชือก, เส้นแบ่ง, เส้นระดับ, ลายเส้น, สายโทรเลข, สายโทรศัพท์, เส้นโลหะ, เส้นเขต, เส้นทางคมนาคม, เส้นโน้ตเพลง, เส้นวิ่ง, เส้นทางเดินรถเดินเรือ, สายการบิน, สายเบ็ด, สายเชือก, แถว, แนว, แนวหน้า, วิธีการ vi. เรียงเป็นแนว, เรียงเป็นเส้นตรง, |
| sounding lead | n. ตะกั่วหรือเครื่องถ่วงอื่น ๆ ที่ติดกับสายเชือกหรือลวดเพื่อหยั่งความลึก |
| sounding line | n. สายเชือกหรือลวดที่ผูกตะกั่วหรือเครื่องถ่วงตอนปลายเพื่อหยั่งความลึก |
| strand | (สแทรนดฺ) n. ชายหาด, ริมแม่น้ำ, ริมทะเลสาบ, เกลียว, เกลียวเชือก, สายเชือก, ด้าย, เส้นลวด, เส้นใย. vt., vi. เกยหาด, เกยฝั่ง, ติด, ทำให้อยู่ในฐานะที่ทำอะไรไม่ได้, เกลียว, ฟั่น, ควั่น., Syn. desert, maroon, reject |