4 ผลลัพธ์ สำหรับ *สัมโพธิ*
หรือค้นหา: สัมโพธิ, -สัมโพธิ-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
สัมโพธิ(-โพทิ) น. สมโพธิ.
อภิสมโพธิ, อภิสัมโพธิ(อะพิสมโพด, -สำโพทิ) น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
อภิสัมโพธิญาณ(อะพิสำโพทิยาน) น. ญาณคือความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
อนุตร-(อะนุดตะระ-) ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ.

Time: 0.0268 seconds, cache age: 1.488 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/