| crust | (ครัสทฺ) { crusted, crusting, crusts } n. เปลือกขนมปัง, เปลือกนอก, เปลือกหอย, กระดอง, สะเก็ดแผลหรือสะเก็ดผิวหนัง, เปลือกตะกอนในเหล้าองุ่น, ความหน้าด้าน. vt. คลุมไปด้วยเปลือก, กลายเป็นเปลือก vi. เกาะเป็นเปลือก, Syn. coating |
| scab | (สแคบ) n. สะเก็ดแผล, โรคหิด, การตกสะเก็ดแผล, บุคคลที่แตกแยกจากกลุ่ม, คนงานที่ปฎิเสธไม่ยอมร่วมหยุดงาน vi. ตกสะเก็ดแผล, เป็นบุคคลที่แตกแยกจากกลุ่ม, ปฎิเสธไม่ยอมร่วมหยุดงาน, Syn. eschar |
| scabbed | (สแคบ'บิด) adj. เป็นสะเก็ดแผล, ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล, เลวทราม, ต่ำช้า, เป็นหิด., See also: scabbedness n. |
| scabby | (สแคบ'บี) adj. เป็นสะเก็ดแผล, ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล, เป็นหิด., See also: scabbily adv. scabbiness n. |
| scabious | (สเค'เบียส) adj. เป็นสะเก็ดแผล, ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล, เป็นหิด, Syn. scabby |