สวบ, สวบ ๆ | ว. เสียงดังอย่างเสียงกรับพวง |
สวบ, สวบ ๆ | เสียงคนหรือสัตว์ยํ่าไปบนใบไม้หรือสิ่งที่ทำให้เกิดเสียงเช่นนั้น เช่น เสียงเดินบุกป่าดังสวบ ๆ, สวบสาบ ก็ว่า |
สวบ, สวบ ๆ | อาการที่ก้มหน้าก้มตากินเอา ๆ ด้วยความหิวโหยหรือตะกละตะกลาม |
สวบ, สวบ ๆ | อาการที่ก้าวเดินจ้ำเอา ๆ. |