| ทับสมิงคลา | (ทับสะหฺมิงคฺลา) น. ชื่องูพิษขนาดกลางชนิด Bungarus candidus (Linn.) ในวงศ์ Elapidae หัวสีดำ ลำตัวสีขาวเปรอะมีลายสีดำคล้ายอานม้าพาดบนหลัง, ทับทางขาว ก็เรียก. |
| สมิง | (สะหฺมิง) น. เสือที่เชื่อว่าเดิมเป็นคนที่มีวิชาอาคมแก่กล้าแล้วต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นเสือได้ หรือเสือที่กินคนมาก ๆ เข้า เชื่อกันว่าวิญญาณคนตายเข้าสิง ต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้ เรียกว่า เสือสมิง |
| สมิง | ตำแหน่งขุนนางผู้ใหญ่ฝ่ายมอญ. |
| สมิงพราย | น. เจ้าผี. |
| สมิงมิ่งชาย | น. ชายชาติทหาร, ยอดชาย. |
| สมิงทอง | น. ชื่อเพลงไทยอัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ มีท่อนเดียว ๖ จังหวะ |
| สมิงทอง | ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. |
| เสือสมิง | น. เสือที่เชื่อว่าเดิมเป็นคนที่มีวิชาอาคมแก่กล้าแล้วต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นเสือได้, เสือที่กินคนมาก ๆ เข้า เชื่อกันว่าวิญญาณคนตายเข้าสิง ต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้. |
| ตะกรวย | (-กฺรวย) น. ภาชนะสานด้วยตอก ตาห่าง ๆ คล้ายตาชะลอม ทรงกระบอกปากกลม ก้นมน เช่น เมื่อข้าพเจ้าตัดศีรษะกามะนีขาดแล้ว จะได้รับเอาศีรษะมิให้ทันตกลงถึงดิน ใส่ในตะกรวยซึ่งแขวนไปกับข้างม้านั้นเข้ามาถวายพระองค์ (ราชาธิราช สมิงพระรามอาสา). |
| ทับทางขาว | ดู ทับสมิงคลา. |
| สะบัดย่าง | ว. อาการที่ม้าวิ่งหรือเดินสะบัดขาอย่างสง่างาม เช่น ว่าพลางทางขับม้าสีหมอก ให้ออกสะบัดย่างวางใหญ่ (ขุนช้างขุนแผน), ฝ่ายสมิงพระรามขึ้นม้าควบไปแต่เวลาเช้าจนสามโมงบ่ายฝึกหัดม้านั้นให้รู้จักทำนองรบรับได้คล่องแคล่วสันทัดแล้ว ก็ชักม้าสะบัดย่างน้องเป็นเพลงทวนกลับมา (ราชาธิราช). |
| สา ๓ | น. ชื่องูหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สาเหลือง หมายถึง งูลายสอบ้าน [ Xenochrophis piscator (Schneider) ] สาขาว หมายถึง งูทับสมิงคลา [ Bungarus candidus (Linn.) ] สาคอแดง หมายถึง งูลายสาบคอแดง [ Rhabdophis subminiatus (Schlegel) ]. |
| หน้าทับเฉพาะประเภท | น. ชื่อหน้าทับที่กำหนดว่าจะต้องบรรเลงเฉพาะประเภทเพลงนั้น ๆ เช่น หน้าทับเพลงตระ หน้าทับสมิงทอง. |