| วิเศษ | (adj) superb, See also: excellent, splendid, magnificent, marvelous, wonderful, Syn. ยอดเยี่ยม, ดีเลิศ, Example: การช็อปปิ้งครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่แสนจะวิเศษจริงๆ, Thai Definition: ที่ดีเลิศหรือที่ยอดเยี่ยม |
| ยาวิเศษ | (n) the best medicine, Example: อารมณ์ขันคือยาวิเศษที่อาจช่วยป้องกันโรคหัวใจได้ |
| วิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. คำกริยาวิเศษณ์, Example: นามวลีประกอบด้วยนามและตามด้วยวิเศษณ์, Thai Definition: คำจำพวกหนึ่งที่แต่งหรือขยายคำนาม คำกริยา หรือคำวิเศษณ์เพื่อบอกคุณภาพหรือปริมาณเป็นต้น เช่น คนดี น้ำมาก ทำดี ดีมาก |
| ผู้วิเศษ | (n) magician, See also: conjuror, sorcerer, Example: เวลาผมสูดกาวเข้าไป ช่วงแรกนั้นมันจะรู้สึกเพลินๆ เบลอๆ ดี พอสักพักผมก็จะคิดว่าตัวเองเป็นผู้วิเศษ, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่มีวิทยาคม, ผู้ที่มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ |
| แสนวิเศษ | (adj) marvelous, See also: wonderful, Syn. ดีเลิศ, Example: นิยายแปลเรื่อง แม่มด เป็นหนังสือที่แสนสนุก แสนวิเศษ น่าสะพรึงกลัวอย่างจับใจ |
| ความวิเศษ | (n) superbness, See also: excellence, splendid, Syn. ความดีเยี่ยม, ความเป็นเลิศ, ความยอดเยี่ยม |
| คำวิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. วิเศษณ์, Example: คำว่า สะใจ เป็นคำวิเศษณ์ที่ใช้ประกอบอารมณ์โกรธ เช่น ด่าให้สะใจ, Thai Definition: คำในภาษาหมวดหนึ่ง เกิดร่วมกับคำกริยาหรือคำวิเศษณ์เพื่อบอกลักษณะของคำวิเศษณ์ |
| กริยาวิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. วิเศษณ์, Thai Definition: หมวดคำประเภทหนึ่ง ทำหน้าที่ขยายคำกริยา |
| คำกริยาวิเศษณ์ | (n) adverb, Syn. วิเศษณ์, Example: คำกริยาวิเศษณ์ช่วยเน้นความหมายของคำกริยาวิเศษณ์ที่ปรากฏร่วมด้วยให้หนักแน่นขึ้น, Count Unit: คำ, Thai Definition: หมวดคำประเภทหนึ่ง ทำหน้าที่ขยายคำกริยา |
| กริยาวิเศษณ์วลี | (n) adverbial phrase, Example: ฉันกำลังนึกประโยคที่มีคำกริยาวิเศษณ์วลี, Thai Definition: ข้อความที่มีคำกริยาวิเศษณ์ที่พ่วงบุรพบทเข้าขยายกริยา |
| กริยาวิเศษณานุประโยค | (n) adverbial clause, Thai Definition: อนุประโยคที่ประกอบกริยาหรือวิเศษณ์ในประโยคความรวม |
| กริยาวิเศษณ์ | น. คำวิเศษณ์ใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ด้วยกันให้มีความแปลกออกไป. |
| กริยาวิเศษณ์วลี | น. ท่อนความที่มีคำกริยาวิเศษณ์ที่พ่วงบุรพบทเข้าขยายกริยา เช่น ม้าวิ่งไปข้างโน้น ความที่ขีดสัญประกาศนั้นเป็นกริยาวิเศษณ์วลี. |
| กริยาวิเศษณานุประโยค | (-วิเสสะนานุปฺระโหฺยก) น. อนุประโยคที่ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ในสังกรประโยค, ประโยควิเศษณ์ ก็ว่า. |
| คุณพิเศษ, คุณวิเศษ | (คุนนะ-) น. ความดีแปลกกว่าสามัญ. |
| ประโยควิเศษณ์ | น. กริยาวิเศษณานุประโยค. |
| ผู้วิเศษ | น. ผู้มีอิทธิฤทธิ์, ผู้รอบรู้เวทมนตร์คาถาอาคม. |
| วิเศษ | ว. ยอดเยี่ยม, เลิศลอย, เช่น อาหารร้านนี้วิเศษมาก |
| วิเศษ | ยอดเยี่ยมในทางวิทยาคมเป็นต้น เช่น ผู้วิเศษ, กายสิทธิ์, มีอำนาจหรืออิทธิฤทธิ์ในตัว, เช่น พรมวิเศษ ของวิเศษ ดาบวิเศษ. |
| วิเศษณ-, วิเศษณ์ | (วิเสสะนะ-, วิเสด) น. คำจำพวกหนึ่งที่แต่งหรือขยายคำนาม คำกริยา หรือคำวิเศษณ์เพื่อบอกคุณภาพหรือปริมาณเป็นต้น เช่น คนดี นํ้ามาก ทำดี ดีมาก. |
| วิเศษณการก | (วิเสสะนะ-) น. คำที่เรียงอยู่หลังบุรพบทที่ใช้เป็นบทเชื่อม เช่น รถของฉัน เขากินด้วยช้อนส้อม เขามาสู่บ้าน ถ้าละบุรพบทเสีย ก็อยู่ติดกับบทที่มันประกอบ เช่น รถฉัน เขากินช้อนส้อม เขามาบ้าน. |
| การก | (กา-รก) ก. กริยาที่ทำหน้าที่ประธาน กรรม หรือส่วนขยายของประโยคที่คล้ายกับนาม มี ๕ ชนิด คือ กรรตุการก กรรมการก การิตการก วิกัติการก และวิเศษณการก. |
| เกินไป | ว. คำประกอบท้ายคำวิเศษณ์ เพื่อเน้นความหมาย แสดงว่าเกินกำหนด เกินพอดี เช่น กินมากเกินไป ดีเกินไป สุกเกินไป. |
| ขัณฑสกร | (ขันทดสะกอน) น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธ-รสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบล ซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร (ม. ร่ายยาว จุลพน). |
| ความ | คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น ความตาย ความดี ความชั่ว. |
| คุณ ๑, คุณ- | คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นจตุตถจุลจอมเกล้าถึงชั้นทุติยจุลจอมเกล้า, คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายในชั้นทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษขึ้นไป |
| คุณศัพท์ | (คุนนะ-) น. คำคุณ หรือ วิเศษณ์. |
| โชติรส | (โชติ-) น. แก้ววิเศษชนิดหนึ่งมีรัศมีรุ่งเรือง. |
| เซียน | น. ผู้บำเพ็ญพรตจนมีอิทธิฤทธิ์, ผู้วิเศษ |
| ดอกดั้ว | เขาสัตว์ที่นิยมว่าเป็นของวิเศษ (คุ้มไฟไหม้บ้าน) เช่น เขาวัวบางชนิด ในตำราเขาพระโค เรียกว่า เขาดอกดั้ว. |
| ทองดำ ๑ | น. ทองชนิดหนึ่ง โบราณเข้าใจกันว่ามีสีเนื้อดำ นับถือเป็นของวิเศษ. |
| ท่านผู้หญิง | น. คำนำหน้าชื่อสตรีที่สมรสแล้วและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายในชั้นทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษขึ้นไป, ถ้ายังไม่ได้สมรสเรียกว่า คุณ, (โบ) คำนำหน้าชื่อสตรีที่เป็นภรรยาเอกของเจ้าพระยาและเป็นผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องยศท่านผู้หญิง. |
| ทิพย-, ทิพย์ | (ทิบพะยะ-) ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. |
| ทุกรกิริยา | น. การกระทำกิจที่ทำได้โดยยาก ได้แก่ การทำความเพียรเพื่อบรรลุธรรมวิเศษ |
| เทียว ๒ | ว. คำที่ใช้ประกอบกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อบังคับหรือเน้นความให้มีความหมายหนักแน่นยิ่งขึ้น มีความหมายอย่างเดียวกับ ทีเดียว, เชียว, เช่น มาให้ได้เทียวนะ อย่าบอกใครเทียวนะ หมู่นี้เงียบไปเทียวไม่เห็นมาหาบ้างเลย. |
| นักบุญ | น. ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ, ผู้ที่ทำความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สำเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก, ผู้ยินดีในการบุญ. |
| ปฐม, ปฐม- | ชั้นที่ ๑, เรียกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นที่ ๑ ในตระกูลจุลจอมเกล้า ว่า ปฐมจุลจอมเกล้า ปฐมจุลจอมเกล้าวิเศษ. |
| ประเสริฐ | (ปฺระเสิด) ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด. |
| เป็นที่ ๒ | ว. ใช้นำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อเสริมความให้แจ่มชัดยิ่งขึ้น เช่น เป็นที่เข้าใจกันว่า เป็นที่น่ากลัว เป็นที่น่าพอใจ. |
| ไป | ก. เคลื่อนจากตัวผู้พูด เช่น เขาไปตลาด เขาเข็นเรือไม่ไปเพราะเรือเกยตื้น, ใช้ตรงข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบกริยาแสดงทิศทางออกจากตัวผู้พูด เช่น เขาเดินไปโรงเรียน, ในการเขียนจดหมายทางการ ใช้แสดงทิศทางออกจากตัวผู้ที่เขียนถึง เช่น ผมขอให้คุณเดินทางไปหาผมวันอาทิตย์นี้, หรือเป็นคำประกอบกริยามีความหมายว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไปกินไป, เป็นคำประกอบท้ายคำวิเศษณ์เพื่อเน้นความหมายให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ขาวไป ช้าไป ดีเกินไป. |
| ผีบุญ | น. ผู้อวดคุณวิเศษว่ามีฤทธิ์ทำได้ต่าง ๆ อย่างผีสางเทวดาให้คนหลงเชื่อ. |
| ผู้ | คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. |
| ผู้สำเร็จ | น. ผู้บำเพ็ญพรตจนมีอิทธิฤทธิ์, ผู้วิเศษ. |
| พระยาโต๊ะทอง | น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยา และได้รับพระราชทานโต๊ะทอง (พานก้นตื้น) เป็นเครื่องสำหรับยศ, ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้า ชั้นตติยจุลจอมเกล้าวิเศษ มีบรรดาศักดิ์เสมอตำแหน่งที่ได้รับโต๊ะทอง. |
| พิสิฐ | ว. ประเสริฐ, วิเศษ. |
| ไพสิฐ | ว. ประเสริฐ, วิเศษ. |
| ยัง | คำช่วยกริยาในประโยคคำถามปฏิเสธหรือประโยคปฏิเสธ โดยละกริยานั้นไว้ให้เข้าใจเอาเอง เช่น ถามว่า จะไปหรือยัง ตอบว่า ยัง, ถ้าใช้นำหน้าคำกริยาเข้าคู่กับคำ อยู่ หมายความว่า กริยานั้นกำลังกระทำอยู่ เช่น เขายังกินอยู่ เขายังนอนอยู่, ถ้าใช้นำหน้าคำวิเศษณ์เข้าคู่กับคำ อยู่ หมายความว่า ยังอยู่ในภาวะนั้น เช่น ยังเด็กอยู่ ยังสาวอยู่ ยังเช้าอยู่, ใช้ประกอบคำกริยาเชิงปฏิเสธที่เริ่มหรือกำหนดไว้แล้ว แต่ยังไม่เสร็จสิ้นลงไป เช่น ป่านนี้ยังไม่มา ทั้ง ๆ ที่น่าจะมาแล้ว, ใช้เข้าคู่กับคำอื่นเพื่อเชื่อมประโยคหน้ากับประโยคหลังที่มีข้อความในลักษณะคล้ายคลึงกันให้เนื่องกัน เช่น นอกจากโง่แล้วยังหยิ่งอีกด้วย นอกจากสวยแล้วยังรวยอีกด้วย. |
| ยังอีก | ใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ หมายความว่า ที่ยังไม่ได้ทำ ยังมีอยู่ เช่น งานที่ยังไม่ได้ทำ ยังอีกเยอะเลย |
| รัตน-, รัตน์, รัตนะ | คน สัตว์ หรือสิ่งของที่ถือว่าวิเศษและมีค่ามาก เช่น รัตนะ ๗ ของพระเจ้าจักรพรรดิ ได้แก่๑. จักรรัตนะ–จักรแก้ว ๒. หัตถิรัตนะ–ช้างแก้ว ๓. อัสสรัตนะ–ม้าแก้ว ๔. มณิรัตนะ–มณีแก้ว ๕. อิตถีรัตนะ–นางแก้ว ๖. คหปติรัตนะ–ขุนคลังแก้ว ๗. ปริณายกรัตนะ–ขุนพลแก้ว |
| เรี่ยม | วิเศษ, ดีเยี่ยม, เช่น ถ้าสอบได้ที่ ๑ ก็เรี่ยม ได้บรรจุงานก็เรี่ยม. |
| วิ | คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. |
| สมาบัติ | (สะมาบัด) น. ภาวะที่จิตสงบประณีต, คุณวิเศษที่เกิดจากการที่จิตเพ่งอารมณ์จนแน่วแน่, การบรรลุคุณวิเศษชั้นสูงด้วยอำนาจของการเข้าสมาธิ, มีหลายอย่าง เช่น ฌานสมาบัติ ผลสมาบัติ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฌาน เป็น ฌานสมาบัติ มี ๘ ได้แก่ รูปฌาน ๔ อรูปฌาน ๔. |
| เสีย ๒ | คำประกอบท้ายกริยาหรือวิเศษณ์ เพื่อให้เน้นความหมายหรือให้เสร็จไป เช่น กินเสีย มัวไปช้าเสีย. |
| อนิจกรรม | น. ความตาย, ใช้แก่ผู้ตายที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นประถมาภรณ์มงกุฎไทยขึ้นไป หรือทุติยจุลจอมเกล้า หรือทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ ว่า ถึงแก่อนิจกรรม. |
| อนุตร- | (อะนุดตะระ-) ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. |
| อนุประโยค | น. ประโยคเล็กที่ทำหน้าที่แต่งมุขยประโยคให้ได้ความดีขึ้น แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ นามานุประโยค คุณานุประโยค และวิเศษณานุประโยค. |
| อภิ | คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. |
| อย่าง | (หฺย่าง) ว. เหมือน เช่น อย่างใจ อย่างเคย, ใช้ประกอบคำวิเศษณ์ หมายความว่า โดยอาการที่ เช่น อย่างดี อย่างเข้มแข็ง. |
| อรหัน | ผู้วิเศษ. |
| อรหันต-, อรหันต์ | (อะระหันตะ-, ออระหันตะ-, อะระหัน, ออระหัน) น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. (ศัพท์นี้ใช้ อรหา หรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคำวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้ อรหันต). |
| อริย-, อริยะ | (อะริยะ-) น. ในพระพุทธศาสนา เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น ว่า พระอริยะ หรือ พระอริยบุคคล. |
| adv | (n) คำกริยาวิเศษณ์ (คำย่อของ adverb), See also: คำช่วยกริยา |
| adverb | (n) คำวิเศษณ์, See also: คำกริยาวิเศษณ์, คำที่ทำหน้าที่ขยายกริยา คุณศัพท์ หรือคำกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง |
| adverbial | (adj) เกี่ยวกับกริยาวิเศษณ์ |
| adverbial | (n) คำวิเศษณ์, See also: คำกริยาวิเศษณ์, คำหรือกลุ่มคำที่ทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์ |
| adverbial clause | (n) กริยาวิเศษณานุประโยค |
| adverbial phrase | (n) กริยาวิเศษณ์วลี |
| Aladdin | (n) อาละดิน, See also: ตัวละครในนวนิยายอาหรับราตรีผู้เป็นเจ้าของตะเกียงวิเศษที่สามารถเนรมิตทุกสิ่งทุกอย่าง |
| fit for a king | (idm) วิเศษมาก, See also: เยี่ยมมาก, ชั้นเลิศ |
| divinely | (adv) อย่างเป็นพระเจ้า, See also: อย่างเป็นผู้วิเศษ |
| fancy | (adj) ไม่ธรรมดา, See also: หรูหรา, งดงาม, วิเศษ, Syn. deluxe, elaborate |
| fantastic | (adj) มหัศจรรย์, See also: เยี่ยมยอด, วิเศษ, Syn. brilliant, great, Ant. ordinary |
| fine | (adj) ดี, See also: ดีเยี่ยม, ดีเลิศ, ชั้นดี, วิเศษ, Syn. excellent, exceptional, first-rate, Ant. poor, inferior |
| gorgeous | (adj) โอ่อ่า, See also: หรูหรา, สง่างาม, วิเศษ, Syn. beauteous, beautiful, exquisite, Ant. hideous |
| heavenly | (adj) ที่วิเศษ, See also: ที่เยี่ยมยอด, Syn. delightful, splendid, sublime, Ant. average, ordinary, terrible |
| out of the world | (idm) มหัศจรรย์, See also: สุดวิเศษ, สุดยอด, ไม่ธรรมดา |
| ideal | (adj) ดีเลิศ, See also: วิเศษ, ดีที่สุด, ดีมาก, Syn. perfect, supreme |
| magic | (n) เวทมนตร์, See also: อิทธิฤทธิ์, อำนาจวิเศษ, Syn. sorcery |
| magic | (n) การใช้มนตร์วิเศษ |
| magic | (adj) วิเศษ, See also: น่าพิศวง, Syn. charming, miraculous, wonderful |
| magical | (adj) วิเศษ, See also: มหัศจรรย์, ซึ่งมีเวทมนตร์, Syn. charming, magic, Ant. natural |
| marvellous | (adj) ยอดเยี่ยม, See also: ดีมาก, วิเศษ, น่ายินดีมาก |
| marvelous | (adj) ยอดเยี่ยม, See also: ดีมาก, วิเศษ, น่ายินดีมาก |
| riot | (n) การนำเสนอที่วิเศษงดงาม, See also: การแสดงที่วิเศษ, Syn. display, show |
| chillin' | (sl) วิเศษ, See also: ยอดเยี่ยม, ดีเลิศ, สุดยอด |
| froody | (sl) วิเศษ, See also: ยอด |
| tawny | (sl) ยอด, See also: เยี่ยม, เลิศ, สุดยอด, วิเศษ |
| seer | (n) ผู้อวดอ้างว่าหยั่งรู้อนาคต, See also: ผู้อ้างว่ามีอำนาจวิเศษ, Syn. wizard, sorcerer, magician |
| splendid | (adj) วิเศษ, See also: ยอดเยี่ยม, Syn. excellent, magnificient |
| splendiferous | (adj) ยอดเยี่ยม, See also: วิเศษ |
| super | (adj) ดีเยี่ยม (คำไม่เป็นทางการ), See also: วิเศษ, ยอดเยี่ยม, สุดยอด, Syn. best, excellent, tiptop, wonderful |
| superb | (adj) ดีเลิศ, See also: ยอมเยี่ยม, วิเศษ, Syn. excellent, magnificent, splendid |
| superlative | (adj) เกี่ยวกับคำคุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์แสดงการเปรียบเทียบขั้นสูงสุด, Syn. comparative |
| superlative | (n) คำคุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์แสดงการเปรียบเทียบขั้นสูงสุด |
| a- | ใช้นำหน้าคำนามให้เป็นกริยาวิเศษณ์, จาก, ออก, จาก, ไม่ |
| adverb | (แอด' เวอบ) n กิริยาวิเศษณ์ |
| adverbial | (แอดเวอ' เบียล) adj. เกี่ยวกับหรือทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์ (of an adverb) |
| aladdin | (อะแลด' ดิน) n. อาละดินในนวนิยายอาหรับราตรีเป็นเจ้าของตะเกียงวิเศษที่สามารถเนรมิตทุกสิ่งทุกอย่างได้, ของวิเศษ |
| aladin | เป็นชื่อตัวละครซึ่งเป็นพระเอกในเรื่องยักษ์ในตะเกียงวิเศษอะลาดิน |
| clairvoyant | (แคลวอย'เอินทฺ) adj. มีตาทิพย์, ผู้วิเศษ, หมอดู, มีญาณทิพย์ |
| fine | (ไฟนฺ) { fined.fining, fines } adj. ดีเลิศ, เยี่ยม, ล้ำเลิศ, วิเศษ, ชั้นสูง, งดงาม, วิจิตร, หรูหรา, ประณีตไพเราะ, น่าชม, น่าฟัง, น่าดู, ละเอียดอ่อน, บอบบาง, (มีด) คม, ชำนาญ, บริสุทธิ์ adv. ดีเลิศ, เยี่ยม, ประณีต, ละมุนละไม, ละเอียดอ่อน. vi. บริสุทธิ์ขึ้น, ลดขนาดลง n. เงินค่าปรับ, |
| gloriole | n. รัศมีที่แผ่ออกรอบศีรษะของผู้วิเศษ, ทรงกลด |
| god | (กอด) n. พระเจ้า, เทพเจ้า, ผู้วิเศษ interj. คำอุทาน, Syn. divinity, deity |
| gorgeous | (กอร์'เจิส) adj. หรูหรา, โอ่อ่า, วิเศษ, น่ายินดี., See also: gorgeousness n., Syn. grand, superb |
| later | (เล'เทอะ) adj. adv. คุณศัพท์หรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบของ late |
| lustrous | (ลัส'ทรัส) adj. เป็นมันเงา, เป็นมันระยับ, แวววาว, รุ่งโรจน์, ดีเลิศ, วิเศษ., See also: lustrousness n. ดูlustrous, Syn. luminous |
| mage | (เมจ) n. นักเล่นกล, ผู้วิเศษ |
| magic | (แมก'จิค) n. เวทมนตร์คาถา, อาถรรพ์, ของวิเศษ, อำนาจวิเศษ, การเล่นกล. adj. น่าอัศจรรย์, สวยงามจนน่าหลงใหล, เกี่ยวกับเวทมนตร์คาถา, See also: magically adv. magical adj. |
| magician | (มะจิช'เชิน) n. นักเล่นกล, ผู้วิเศษ, นักเล่นคาถาอาคม, นักปลุกผี, Syn. sorcerer |
| preternatural | (พรีเทอแนช'เชอเริล) adj. ผิดปกติ, ผิดธรรมดา, ผิดธรรมชาติ, วิเศษ, กาย-สิทธิ, มหัศจรรย์., See also: preternaturalism, preternaturality, preternaluralism n., Syn. exceptional |
| sorcerer | (ซอร'เซอเรอะ) n. หมอผี, พ่อมด, ผู้วิเศษ, ผู้เล่นกล., Syn. sorceress |
| splendid | (สเพลน'ดิด) adj. ยอดเยี่ยม, วิเศษ, อัจฉริยะ, งดงาม, โอ่อ่า, โอ่โถง, น่าชมเชยยิ่ง, แจ่มจรัส, แวววาว, รุ่งโรจน์., See also: splendidness n., Syn. brilliant |
| splendor | (สเพลน'เดอะ) n. ความยอด-ยี่ยม, ความวิเศษ, ความงดงาม, ความรุ่งโรจน์, ความแจ่มจรัส, ความแวววาว, ความอัจฉริยะ., See also: splendorous adj. splendourous adj., Syn. grandeur |
| splendour | (สเพลน'เดอะ) n. ความยอด-ยี่ยม, ความวิเศษ, ความงดงาม, ความรุ่งโรจน์, ความแจ่มจรัส, ความแวววาว, ความอัจฉริยะ., See also: splendorous adj. splendourous adj., Syn. grandeur |
| super | (ซูพ'เพอะ) n. ผู้ควบคุม, สินค้าพิเศษ (ขนาด, คุณภาพและอื่น ๆ) , ตัวแสดงพิเศษ, เรื่องพิเศษ adj. ชั้นพิเศษ, ดีวิเศษ, สุดขีด, เกินปกติ., Syn. extraordinary |
| superlative | (ซะเพอ'ละทิฟว) adj. สูงสุด, สุดยอด, เกินไป, มากไป, เกี่ยวกับคุณศัพท์เปรียบเทียบหรือกริยาวิเศษณ์เปรียบเทียบสูงสุด n. ผู้อยู่สูงสุด, ผู้ที่ดีที่สุด, ระดับสูงสุด, แบบยอดเยี่ยม, ถ้อยคำวิจารณ์สุดขีด., See also: superlativeness n. -S... |
| witch | (วิทชฺ) n. แม่มด, หญิงดุร้าย, หญิงอัปลักษณ์, หญิงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์, ผู้ที่ใช้ไม้วิเศษ vt. ทำให้หลงใหล, ใช้เวทมนตร์คาถา, See also: witchhood n., Syn. magician |
| wizard | (วิซ'เซิร์ด) n. พ่อมด, นักเล่นกล, นักวิทยากล, ผู้วิเศษ, ผู้ใช้เวทมนตร์คาถา, ผู้มีความชำนาญหรือความสามารถอย่างมหัศจรรย์ adj. เกี่ยวกับพ่อมด, เกี่ยวกับนักเล่นกล, ดีเลิศ, ยอดเยี่ยม, มหัศจรรย์, See also: wizardlike adj., Syn. sorcerer |
| adverb | (n) กริยาวิเศษณ์ |
| adverbial | (adj) เกี่ยวกับกริยาวิเศษณ์ |
| bravo | (int) ไชโย, เยี่ยม, ดีมาก, วิเศษ |
| clairvoyant | (n) หมอดู, ผู้วิเศษ, ผู้มีตาทิพย์, ผู้มีญาณทิพย์ |
| enchanter | (n) ผู้วิเศษ, หมอเสน่ห์ |
| fine | (adj) ดี, วิเศษ, วิจิตร, งาม, ปลอดโปร่ง, ละเอียด, บอบบาง, ไพเราะ, น่าฟัง |
| God | (n) พระเจ้า, พระผู้เป็นเจ้า, เทวดา, เทพเจ้า, ผู้วิเศษ |
| magic | (adj) เกี่ยวกับเวทมนตร์, อาถรรพณ์, วิเศษ, น่าอัศจรรย์ |
| magical | (adj) ขลัง, วิเศษ, น่าหลงใหล, เกี่ยวกับเวทมนตร์ |
| magician | (n) ผู้ใช้เวทมนตร์, ผู้วิเศษ, หมอผี, นักมายากล |
| necromancer | (n) หมอผี, พ่อมด, ผู้วิเศษ |
| preternatural | (adj) ผิดธรรมชาติ, ผิดธรรมดา, กายสิทธิ์, วิเศษ, มหัศจรรย์ |
| prophet | (n) ผู้ทำนาย, ผู้พยากรณ์, หมอดู, โหร, ผู้วิเศษ |
| sorcerer | (n) พ่อมด, หมอผี, ผู้วิเศษ |
| splendid | (adj) โอ่โถง, งามสง่า, วิเศษ, ยอดเยี่ยม, อัจฉริยะ |
| wizard | (n) พ่อมด, นักมายากล, ผู้วิเศษ, ผู้มีเวทมนตร์ |