7 ผลลัพธ์ สำหรับ *ล้า ๑*
หรือค้นหา: ล้า ๑, -ล้า ๑-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กล้า ๑(กฺล้า) น. ต้นข้าวอ่อนที่เพาะจากข้าวเปลือกสำหรับย้ายไปปลูกที่อื่น, โดยอนุโลมเรียกพืชที่เพาะไว้สำหรับย้ายไปปลูกในที่อื่น ว่า กล้า เช่น กล้าพริก กล้ามะเขือ.
ชะล่า ๑น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน ลำยาว หัวตัดท้ายตัดเชิดขึ้นเล็กน้อย.
เปล้า ๑(เปฺล้า) น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Croton วงศ์ Euphorbiaceae เช่น เปล้าใหญ่ ( C. roxburghiiN.P. Balakr.) เป็นไม้ต้น, เปล้าน้อย ( C. stellatopi losusH. Ohba) เป็นไม้พุ่ม ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ทั้ง ๒ ชนิดใบใช้ทำยาได้.
ล้า ๑ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า.
เล้า ๑น. คอกสำหรับให้สัตว์เช่นเป็ดและหมูอยู่.
ส่าเหล้า ๑น. ส่าที่เติมลงไปเพื่อให้เกิดปฏิกิริยาเคมี ทำให้มีเอทิลแอลกอฮอล์เกิดขึ้น.
ส่าเหล้า ๑ดูใน ส่า.

Time: 0.7626 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/