ลูบไล้ | ก. ใช้มือลูบไปทั่ว ๆ เช่น เอามือลูบไล้ไปทั่วตัว, ทาบาง ๆ ให้ทั่ว เช่น ใช้ครีมลูบไล้ใบหน้า. |
กำโบล ๒ | ก. ลูบ, ลูบคลำ, ลูบไล้, เช่น ฤๅอาจกำโบลปิยุทร์นงเยาว์ ฤๅอาจอุกเอา กระมลยุคลมามือ (สรรพ-สิทธิ์), คำโบล ก็ใช้. |
ไกล่เกลี่ย | ลูบไล้. |
คำโบล | ก. กำโบล, ลูบ, ลูบคลำ, ลูบไล้. |
ชโลม | (ชะ-) ก. ใช้สิ่งที่เป็นของเหลวลูบไล้ให้เปียก เช่น ชโลมยา ชโลมนํ้ามันยาง |
ทลบม | (ทนละบม) ก. ประพรม, ลูบไล้, ฉาบทา, เช่น เหตุนางมีองค์อันอุดดม ดุจทลบมด้วยรัตตจันทน์น้นน (ม. คำหลวง ทศพร). |
บำโบ, บำโบย, บำโบล | ก. ลูบไล้ (อนันตวิภาค). |
ลิมป์, ลิมปนะ | ก. ฉาบ, ทา, ลูบไล้. |
เลต | ก. ลูบไล้, ฉาบทา. |
เลป-, เลปน์ | (เลปะ-, เลบ) น. การไล้, การทา, เครื่องลูบไล้ เช่น เฉวียงสายพรรณรายสูตรวิภุสนพัตรมาลัยเลปน์กามา ตระศัก (เสือโค). |
วาดปาก | ก. เอานิ้วมือป้ายสีผึ้งหรือใช้ลิปสติกลูบไล้ไปตามริมฝีปากให้ทั่ว. |
วิเลป, วิเลป-, วิเลปนะ | (วิเลบ, วิเลปะ-, วิเลปะนะ) น. การทา, การลูบไล้ |
วิเลป, วิเลป-, วิเลปนะ | เครื่องลูบไล้. |
อภิเลปน์ | น. การลูบไล้ |
อภิเลปน์ | เครื่องลูบไล้, ของหอม. |
อ่าองค์ | ก. แต่งตัว เช่น ลูบไล้สุคนธาอ่าองค์ บรรจงทรงเครื่องวันอาทิตย์ (อิเหนา). |