| ลำโพง | (n) datura, See also: thorn apple, Syn. ต้นลำโพง, Thai Definition: ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Datura metel Linn ในวงศ์ Solanaceae ผลมีหนาม เมล็ดกินแล้วเมา |
| ลำโพง | (n) loudspeaker, See also: megaphone, Syn. เครื่องขยายเสียง, Example: ห้องอัดเสียงที่สร้างใหม่ของผมสั่งซื้อแต่ลำโพงคุณภาพดีๆ ทั้งนั้น, Count Unit: ตัว |
| ดอกลำโพง | (n) loudspeaker, See also: megaphone, Syn. ลำโพง, Count Unit: ดอก, Thai Definition: เครื่องช่วยในการขยายเสียง รูปเหมือนดอกลำโพง |
| บ้าลำโพง | (v) talk loudly, See also: be talkative, Example: กำนันบ้าลำโพงอย่างคนเสียสติเพราะไม่พอใจทางการที่เอาเปรียบชาวบ้าน, Thai Definition: พูดพล่าม, พูดโผงผาง ตึงตัง หรือแสดงกิริยาโมโหโกรธา |
| บ้าลำโพง | (adv) talkatively, See also: garrulously, Syn. บ้าน้ำลาย, Example: มันแสดงความคิดเห็นอย่างบ้าลำโพงมากเกินไปหน่อย เลยไม่มีใครสนใจจะฟัง, Thai Definition: พูดพล่ามไม่หยุด |
| แตรลำโพง | (n) trumpet, See also: clarion, Syn. แตรฝรั่ง, Count Unit: ตัว, Thai Definition: แตรที่มีปลายบานอย่างดอกลำโพง เป็นเครื่องดนตรีที่ดัดแปลงมาจากของฝรั่ง |
| แตรลำโพง | น. แตรฝรั่ง. |
| บ้าลำโพง | ว. บ้าเพราะกินเมล็ดลำโพง มีอาการซึมหรือพูดพล่าม, โดยปริยายหมายความว่า พูดโผงผาง ตึงตัง หรือแสดงกิริยาโมโหโกรธา เช่น พูดจาบ้าลำโพงโป้งไป (คาวี), ทำโมโหโกรธาบ้าลำโพง เที่ยวโป้งโหยงหยาบช้าสาธารณ์ (พิเภกสอนบุตร). |
| ปากลำโพง | ว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา. |
| ลำโพง ๑ | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Datura metel L. ในวงศ์ Solanaceae ผลมีหนาม เมล็ดกินเมา, พันธุ์ดอกสีม่วงเรียก ลำโพงกาสลัก [ D. metel L. var. fastuosa (Bernh.) Danert ] |
| ลำโพง ๑ | เรียกสิ่งซึ่งมีรูปคล้ายดอกลำโพง เช่นเครื่องช่วยขยายเสียงที่มีลักษณะปากบานเหมือนดอกลำโพง. |
| ลำโพง ๒ | น. กลอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ใช้ขยายเสียง. |
| กลองยาว | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง ตอนหน้าใหญ่ ตอนท้ายมีลักษณะเรียวแล้วบานปลายเป็นรูปดอกลำโพง ขึ้นหนังหน้าเดียว ใช้ตีด้วยมือ วงกลองยาววงหนึ่งจะใช้กลองหลายลูกก็ได้, กลองเถิดเทิง ก็เรียก. |
| แคปซูล | ลักษณะของผลที่เมื่อแก่เปลือกหุ้มผลจะแห้งแล้วแตกแยกออกจากกันเป็นหลายซีกหรือหลายรู เช่น ผลลำโพง ฝิ่น. |
| แตรฝรั่ง | น. เครื่องเป่าชนิดหนึ่งของชาวตะวันตก ทำด้วยโลหะ ใช้ลมเป็นต้นกำเนิดของเสียง มีหลายลักษณะ ใช้เป่าในงานพระราชพิธี มีผ้าของหมู่ทหารห้อยเป็นที่สังเกต, แตรลำโพง ก็เรียก. |
| โทน ๑ | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง ด้านหนึ่งป่องขึงหนังเพียงหน้าเดียว ด้านปลายเป็นปากเปิดคล้ายดอกลำโพง โบราณเรียกว่า ทับ ใช้ตีคุมจังหวะคู่กับรำมะนาในวงเครื่องสาย วงมโหรี เป็นต้น |
| ปากแตร ๑ | น. ชื่อกระโถนชนิดหนึ่ง ปากบานอย่างปากแตรหรือดอกลำโพง. |
| ปี่ไฉน | (-ฉะไหฺน) น. ชื่อปี่ชนิดหนึ่งขนาดเล็กมาก ทำด้วยไม้หรืองาแบ่งออกเป็น ๒ ท่อน ถอดจากกันได้ ท่อนบนเรียกว่า เลาปี่ ท่อนล่างเรียกว่า ลำโพง มีลิ้นทำด้วยใบตาลผูกติดกับปลายท่อลมเล็กที่เรียกว่า กำพวด. |
| ปี่มอญ | น. ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง ใช้เป่าในวงปี่พาทย์มอญ มีขนาดใหญ่ ลักษณะเป็น ๒ ท่อน ตัวปี่หรือเลาปี่ทำด้วยไม้เนื้อแข็งสอดอยู่ในลำโพงทำด้วยโลหะ ทรงปากบานออกคล้ายลำโพง แยกเป็นคนละส่วนกับเลาปี่ จึงมีเชือกผูกโยงท่อนบนลำโพงกับเลาปี่ท่อนบนไว้ด้วยกัน. |
| แยก | น. ทางที่แตกออกไปจากทางใหญ่ เช่น หลักกิโลเมตรที่ ๑๖ มีแยกไปอำเภอเมืองฯ, จุดที่ทางแตกออกไป เช่น สามแยก สี่แยก แยกหัวลำโพง. |