| ยาฝิ่น | น. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น. |
| จีนเต็ง | น. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทำการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น). |
| ยา ๑ | เรียกยาฝิ่นว่า ยา ก็มี เช่น โรงยา |
| สามเมา | ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา. |
| โรงยาฝิ่น | [rōng yāfin] (n, exp) EN: opium den ; opium parlour |
| ทาสยาฝิ่น | [thāt yā fin] (n, exp) EN: slave to opium |
| ยาฝิ่น | [yāfin] (n) EN: opium FR: opium |
| laudanum | (n) สารละลายของฝิ่นผสมแอลกอฮอล์, See also: ยาฝิ่นผสมแอลกอฮอล์ |
| opium den | n. โรงยาฝิ่น |
| stem | (สเทม) n. ลำต้น, ก้าน, ก้านใบ, ก้านดอก, ก้านผลไม้, ลำต้นกล้วย, สิ่งที่คล้ายใบหรือก้านดอก, ส่วนที่ยาวเรียว, เท้า, ขา, ตระกูล, เชื้อสาย, เหล่ากอ, ปุ่มไขลานนาฬิกา, ไส้หลอดอิเล็กทรอนิกส์, ตัวคำศัพท์, เสาหัวเรือ, หัวเรือ, บ้องยาฝิ่น, ถนนใหญ่. vt. เอาก้านออก. vi. กำเนิด, เกิดจาก vt. หยุดยั้ง, ยับยั้ง, สกัด, ระงับ |