| มีปากมีเสียง | ก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน. |
| มีเสียง | ก. เถียง, มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่ามีเสียงนะ. |
| กรน | (กฺรน) ก. หายใจมีเสียงดังในลำคอขณะหลับ เหตุลิ้นตกจุกคอหอยหรือลิ้นตกจุกคอหอยและลิ้นไก่กับเพดานอ่อนสั่น. |
| กรอบเกรียบ | ว. มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ, เกรียบกรอบ ก็ว่า. |
| กรอบแกรบ | มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ. |
| กระดิกหู | ก. ขยับใบหูแสดงอาการตั้งใจฟัง ใช้แก่สุนัข เช่น พอมีเสียงอะไรแกรกกราก เจ้าตูบจะยืดคอกระดิกหูฟัง |
| กระทั่ง ๑ | ทำให้มีเสียงด้วยการเป่าหรือตีเครื่องดนตรีบางชนิด เช่น กระทั่งแตร ว่า เป่าแตร กระทั่งมโหระทึก ว่า ตีมโหระทึก |
| กริ่ง ๑ | (กฺริ่ง) น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น |
| กริ่ง ๑ | เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะอยู่ข้างใน เมื่อเขย่ามีเสียงดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง. |
| กริบ | โดยปริยายหมายความว่า เงียบไม่มีเสียงดัง เช่น เงียบกริบ ย่องกริบ. |
| กะพรูดกะพราด | (-พฺรูด-พฺราด) ว. มีเสียงดังพรูดพราด. |
| กัณฐชะ | น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดที่เพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดที่เส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. |
| กุญแจ ๑ | น. เครื่องสำหรับใส่ประตูหน้าต่างเป็นต้น เพื่อยึดหรือสลักไม่ให้เปิดเข้าออกได้ เวลากดหรือไขออกมีเสียงลั่นดังกริ๊ก มีลูกไข เรียกว่า ลูกกุญแจ, ประแจ ก็เรียก. |
| เกรียบกรอบ | (เกฺรียบกฺรอบ) ว. มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ, กรอบเกรียบ ก็ว่า. |
| แก้วเสียง | น. คุณลักษณะพิเศษของเสียงผู้ขับร้องบางคน ที่เมื่อเสียงขับร้องสูงถึงระดับหนึ่งจะมีเสียงที่ไพเราะกังวานใส เรียกว่า มีแก้วเสียงดี. |
| ขลุ่ยหลีบ | น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ขนาดเล็ก มีเสียงสูงแหลม ใช้เป่าเข้าคู่กับขลุ่ยเพียงออในวงเครื่องสายเครื่องคู่. |
| ขลุ่ยอู้ | น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง มีขนาดยาวและใหญ่กว่าขลุ่ยเพียงออ มีเสียงต่ำ ใช้เฉพาะในวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์. |
| ขาก ๑ | ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. |
| ครุ ๒ | (คะรุ) ว. หนัก, ใช้ในตำราฉันทลักษณ์ หมายถึง พยางค์ที่มีเสียงหนัก ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงยาวและสระเกินทั้ง ๔ คือ สระอำ ใอ ไอ เอา เช่น ตา ดำ (สระอำถือเป็น ครุ ก็ได้ ลหุ ก็ได้) และพยางค์ที่มีตัวสะกดทั้งสิ้น เช่น หัด เรียน ใช้เครื่องหมาย ั แทน, คู่กับ ลหุ ซึ่งใช้เครื่องหมาย ุ แทน. |
| คล้องจอง | ก. สัมผัสกัน, มีเสียงสระเดียวกันหรือถ้ามีตัวสะกดก็ต้องอยู่ในมาตราเดียวกัน เช่น มี-ปี จันทร์-ฉัน การ-บาน |
| คะนอง | เรียกอาการของฟ้าที่มีเสียงลั่นเปรี้ยง ๆ ว่า ฟ้าคะนอง. |
| เครื่องดนตรี | น. เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดัง ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก และรื่นเริงได้ตามทำนองเพลง. |
| โคบุตร | (-บุด) น. ชื่อช้างหมู่ ๑ ในอัฏฐคช ตระกูลวิษณุพงศ์ มีสีผิวเหลือง หางเหมือนหางโค งางอน เวลาร้องมีเสียงเหมือนเสียงโคป่า เช่น ลางคือโคบุตรพรายพรรณ ลางสารสำคัญ คือสีหชงฆาควร (สมุทรโฆษ). |
| ฆ้องโหม่ง | น. ฆ้องขนาดใหญ่รองลงมาจากฆ้องชัย มีเชือกร้อยรูทั้ง ๒ ที่ใบฉัตร แขวนห้อยในแนวดิ่งกับขาหยั่งหรือคานไม้ หัวไม้ที่ใช้ตีพันด้วยผ้าหรือเชือกให้เป็นปุ่มโตอ่อนนุ่ม เวลาตีจะมีเสียงดังโหม่ง ๆ ใช้ตีกำกับจังหวะในวงปี่พาทย์ วงเครื่องสาย วงมโหรี และวงเถิดเทิง, สมัยโบราณใช้ตีในเวลากลางวันเป็นสัญญาณบอกเวลา “โมง” คู่กับกลองที่ตีเป็นสัญญาณในเวลากลางคืนบอกเวลา “ทุ่ม”. |
| โฆษะ | ว. ก้อง, เสียงสระหรือพยัญชนะซึ่งขณะที่เปล่งออกมาเส้นเสียงสั่นในภาษาไทยได้แก่เสียง บ ด เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เสียง ง น ม ย ร ล ว และเสียงสระทุกเสียง, (ไว) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงก้องว่า พยัญชนะโฆษะ ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๓, ๔, ๕ ของวรรค และ ย ร ล ว ห ฬ. |
| เงียบ | ว. ไม่มีเสียง เช่น นั่งเงียบ, ไม่มีเสียงอื้ออึง เช่น บ้านนี้เงียบ, สงบ, ปราศจากเสียงรบกวนหรือการก่อกวน, เช่น เหตุการณ์เงียบลงแล้ว |
| เงียบ ๆ | ว. ไม่มีเสียงเอะอะ เช่น นั่งทำงานเงียบ ๆ, ไม่เอิกเกริกอื้ออึง เช่น ทำอย่างเงียบ ๆ |
| เงียบเชียบ | ก. วังเวง, เงียบไม่มีเสียง. |
| เงือก ๓ | น. ชื่อนกขนาดใหญ่หลายชนิด ในวงศ์ Bucerotidae ปากใหญ่ บนส่วนท้ายของขากรรไกรบนมีโหนกแข็ง ส่วนใหญ่ภายในโหนกแข็งกลวง ยกเว้นบางชนิดมีโหนกแข็งตัน เช่น นกชนหิน ส่วนใหญ่ลำตัวสีดำ นอกฤดูผสมพันธุ์อยู่รวมกันเป็นฝูง ขณะบินมีเสียงดัง ระยะเริ่มตกไข่ตัวเมียจะอยู่ในโพรงไม้ แล้วใช้เศษอาหาร ดิน และมูลปิดปากโพรงด้านใน ตัวผู้ใช้วัสดุเดียวกันปิดปากโพรงทางด้านนอก เหลือรูพอที่ตัวผู้จะหาอาหารมาป้อนให้ขณะที่ตัวเมียฟักไข่และเลี้ยงลูกได้ ร้องเสียงดังมาก กินผลไม้และสัตว์ขนาดเล็ก เช่น เงือกกรามช้าง [ Rhyticeros undulatus (Shaw) ] เงือกหัวแรด ( Buceros rhinoceros Linn.) เงือกสีน้ำตาล [ Ptilolaemus tickelli (Blyth) ] เงือกดำ [ Anthracoceros malayanus (Raffles) ]. |
| จอแจ | ว. มีผู้คนคับคั่งและมีเสียงเซ็งแซ่ เช่น ผู้คนจอแจ ตลาดจอแจ |
| จะเข้ ๑ | น. เครื่องดนตรีไทยชนิดหนึ่ง มีรูปร่างคล้ายตัวจระเข้ ตัวเป็นโพรง วางยาวไปกับพื้น มีสาย ๓ สาย มีนม ๑๑ นมเป็นฐานรองรับสายเมื่อกดนิ้วขณะดีดทำให้มีเสียงสูงตํ่า มีขา ๕ ขา ใช้บรรเลงผสมอยู่ในวงเครื่องสายและมโหรี, ลักษณนามเรียก ตัว. |
| เจื้อยแจ้ว | ว. มีเสียงไพเราะทอดยาวติดต่อเรื่อยไปไม่ขาดระยะ. |
| แจ้ว, แจ้ว ๆ | ว. มีเสียงแจ่มใส เช่น ไก่ขันแจ้ว, มีเสียงดังติดต่อกันไปเป็นระยะ ๆ เช่น พูดแจ้ว ๆ. |
| แจ๋ว | ว. มีเสียงดังกังวานแจ่มชัด, ใสมาก, เช่น นํ้าใสแจ๋ว |
| ฉ่า ๒ | ว. เสียงลูกคู่เพลงร้องรับจังหวะพ่อเพลงแม่เพลง มีเสียงต่าง ๆ เช่น ชะฉ่า ชาฉ่า ชัดฉ่า เป็นต้น เช่น ขอพวกกัญญาอย่าเคือง เอ๋ยในใจเอย ฉ่าฉ่าฉ่าชา ชะฉ่าไฮ้, ชะฉ่าชะฉ่า ชะฉ่าไฮ้ เล่นเพลงปรบไก่จนหัวไหล่ยอก (บทเพลงปรบไก่), เอ่ชา เอ๊ชา ชา ฉ่า ชา นอยแม่ (บทเพลงฉ่อย). |
| ชะนี ๑ | น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hylobatidae แขนยาวมาก ไม่มีหาง ขนยาวนุ่ม เดินตัวตั้งตรงได้ ห้อยโหนอยู่ตามต้นไม้สูง ๆ ร้องเสียงดัง แสดงถึงอาณาเขตของแต่ละคู่ แต่ละชนิดมีเสียงร้องไม่เหมือนกัน กินผลไม้และใบไม้ ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ ชะนีมือขาว [ Hylobates lar (Linn.) ] ขนลำตัวสีดำหรือนํ้าตาล ชะนีหัวมงกุฎหรือชะนีมงกุฎ ( H. pileatusGray) ขนตัวผู้สีดำ ตัวเมียสีเทา และชะนีมือดำหรือชะนีคิ้วขาว ( H. agilisF. Cuvier) ขนลำตัวสีดำ นํ้าตาล หรือเทา. |
| ช้างร้อง | น. ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง จุดมีเสียงดังเหมือนเสียงช้างร้อง. |
| ซด | ก. อาการที่กินนํ้าร้อน นํ้าชา หรือนํ้าแกงเป็นต้น อาจมีเสียงดัง. |
| ซอด้วง | น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง กระบอกมักทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ลักษณะคล้ายด้วงดักสัตว์ ขึงหนังด้านหนึ่งด้วยหนังสัตว์ มีหย่องและสาย ๒ สายพาดข้าม ปลายบนผูกติดกับลูกบิด คันชักส่วนที่เป็นหางม้าอยู่ระหว่างสายทั้ง ๒ สาย ขนาดค่อนข้างเล็กเพื่อให้มีเสียงสูงเวลาสี บรรเลงนำในวงเครื่องสาย วงมโหรี หรือใช้เดี่ยวเพลงก็ได้. |
| ซอสามสาย | น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีสาย ๓ สาย กะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าว มีลักษณะเป็น ๓ พู มีเสียงไพเราะนุ่มนวล ใช้บรรเลงคลอเสียงผู้ขับร้อง บรรเลงร่วมในวงมโหรี หรือบรรเลงเดี่ยว. |
| ซออู้ | น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีสาย ๒ สาย กะโหลกซอตัดจากกะโหลกมะพร้าว มีเสียงทุ้มกังวาน ใช้บรรเลงรวมอยู่ในวงเครื่องสาย วงมโหรี วงปี่พาทย์ไม้นวม และวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์. |
| แซ่ ๑ | ว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย. |
| แซ่ด | ว. มีเสียงเซ็งแซ่จนฟังไม่ได้ศัพท์ เช่น คุยกันแซ่ด. |
| ดนตรี | น. เสียงที่ประกอบกันเป็นทำนองเพลง, เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดังทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก หรือรื่นเริง เป็นต้น ได้ตามทำนองเพลง. |
| ด้วง ๔ | น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีกระบอกมักทำด้วยไม้เนื้อแข็ง มีลักษณะคล้ายด้วงดักสัตว์ ใช้หนังหรือกระดาษหลาย ๆ ชั้นปิดด้านหนึ่ง มีสาย ๒ สาย ขนาดค่อนข้างเล็กเพื่อให้มีเสียงสูงในเวลาสี. |
| ตด ๒ | น. ชื่อแมลงพวกด้วงหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Carabidae หัวและอกเล็ก แคบ ท้องโต ปีกแข็งคลุมส่วนท้องไม่หมด ลำตัวยาว ๒-๓ เซนติเมตร สีนํ้าตาลเหลืองหรือนํ้าตาลแก่ มีลายสีเข้มตามหัว อก และท้อง เมื่อถูกรบกวนสามารถปล่อยสารพิษประเภทควินอลออกมาทางก้นมีเสียงดัง ร้อนและมีควัน ที่สำคัญ เช่น ชนิด Pheropsophus occipitalis (MacLeay), P. javanus (Dejean), ปักษ์ใต้เรียก ขี้ตด. |
| ตระดก | (ตฺระ-) ก. หวาด, ผวา, สะดุ้ง, ตกใจ, เขียนเป็น ตรดก ก็มี เช่น อันว่าพระพิศวกรรม ก็ยงงไปศาจผีเสื้อเนื้อแลนก อันมีเสียงตรดกพึงภีต บมิให้กีดให้ก้อง บมิให้ร้องระงี่มี่รงม (ม. คำหลวง วนประเวศน์). |
| ตรียมก | (ตฺรียะมก) น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดบังคับวรรคละ ๙ คำ วรรคหนึ่งแบ่งออกเป็น ๓ ช่วง ให้ใช้พยัญชนะที่มีเสียงพ้องกัน ๒ เสียงในแต่ละช่วง เช่น สิ้นอาสัญในอาศรมที่อาศรัย อนาถใจอนาโถโอ้อางขนาง พระองค์เดียวพระอับเปลี่ยวพระองค์นาง ม้วยชีพวางสิ้นชีวาตม์ขาดชีวัง (ศิริวิบุลกิตติ). |
| ตะขาบ ๓ | น. เครื่องตีให้เกิดเสียง, ไม้ไผ่ที่ผ่าขังปล้องแขวนไว้ตามยอดไม้สำหรับชักให้มีเสียงดังเพื่อไล่ค้างคาวเป็นต้น และที่พวกตลกลิเกละครเป็นต้นใช้ตีกันเล่น, จะขาบ ก็เรียก |
| ตาลุชะ | น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดที่เพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. |
| ahem | (int) (คำอุทานที่มีเสียงเหมือนการไอ เพื่อเรียกความสนใจ) |
| alto | (adj) เกี่ยวกับเสียงดนตรีที่มีเสียงสูงสุดเป็นลำดับที่สอง |
| anechoic | (adj) ซึ่งมีเสียงก้องต่ำที่สุดที่จะเป็นไปได้ |
| bass | (adj) ที่มีเสียงต่ำ, See also: เสียงทุ้ม |
| breathy | (adj) ซึ่งร้องเพลงหรือพูดมีเสียงลมหายใจ |
| cacophonous | (adj) ที่มีเสียงดังมาก, See also: ที่เป็นเสียงรบกวน, Syn. ill-sounding, dissonant |
| chink | (vi) มีเสียงดังกริ๊ง |
| clamant | (adj) ที่มีเสียงดังหนวกหู, Syn. noisy, clamorous |
| clamorous | (adj) ที่มีเสียงดังวุ่นวาย, Syn. noisy, clamant |
| crackly | (adj) ที่มีเสียงดังแสบแก้วหู |
| creaky | (adj) ที่มีเสียงดังเอี๊ยด |
| dead | (adj) ซึ่งไม่มีเสียงสะท้อน (ห้อง), See also: ซึ่งไม่มีเสียงก้อง |
| euphonious | (adj) ซึ่งมีเสียงเพราะ, See also: ซึ่งมีเสียงน่าฟัง, Syn. mellifluous, melodious, tuneful |
| faction | (n) ฝ่ายหรือกลุ่มที่มีเสียงส่วนน้อย |
| flat | (adj) ราบเรียบระดับเดียวกัน (เสียง), See also: ไม่มีเสียงสูงเสียงต่ำ, Syn. monotonous, unchanging, Ant. interesting |
| fracas | (n) การทะเลาะที่มีเสียงอึกทึกครึกโครม, Syn. brawl, fight, quarrel |
| fricative | (n) พยัญชนะที่มีเสียงเสียดแทรกจากฐานกรณ์ (ในวิชาภาษาศาสตร์), Syn. spirant |
| grind to a halt | (idm) แล่นมาอย่างช้าๆ แต่หยุดสนิทและมีเสียงดัง |
| gag | (n) สิ่งปิดปากไม่ให้มีเสียงลอดออกมา, See also: ผ้าปิดปาก, สิ่งที่ใช้อุดปาก, การจำกัดการพูด |
| high fidelity | (n) การรับส่งคลื่นเสียงที่ชัดและมีเสียงรบกวนน้อยมาก, Syn. hi-fi |
| monotone | (n) การพูดแบบไม่มีเสียงสูงต่ำ, See also: การออกเสียงแบบไม่มีเสียงสูงต่ำ |
| muncher | (n) ผู้เคี้ยวมีเสียง |
| noiseless | (adj) ซึ่งไม่มีเสียง, See also: ซึ่งไร้เสียง, เงียบ, Syn. quiet, Ant. noisy |
| nuthatch | (n) นกขนาดเล็กที่กินถั่วและแมลงเป็นอาหาร มีเสียงร้องไพเราะ |
| piping | (adj) ซึ่งมีเสียงสูงหรือเสียงแหลม, Syn. whistling |
| pipit | (n) นกชนิดหนึ่งมีเสียงไพเราะ |
| rattle | (vi) ของเล่นเด็กที่เขย่ามีเสียงรัว, Syn. bauble, toy |
| rattle on | (phrv) แล่นไปอย่างมีเสียง |
| ring true | (phrv) (เหรียญ) มีเสียงทดสอบว่าเป็นของจริง |
| shrill | (adj) มีเสียงแหลม, See also: โหยหวน, Syn. high-pitched, penetrating, sharp, strident, Ant. soft, low |
| snap | (vi) แตกและมีเสียงดังแหลม, See also: เกิดเสียงดังแหลม, Syn. crack, cleave, part |
| songbird | (n) นกที่มีเสียงเพราะเหมือนดนตรี, Syn. lark, nightingale |
| sonorant | (n) เสียงที่มีเสียงสั่นหรือรัวน้อยกว่าสระ |
| sonorant | (adj) ซึ่งมีเสียงสั่นหรือรัวน้อยกว่าสระ |
| soundalike | (n) คนที่มีเสียงร้องเพลงเหมือนคนดัง |
| soundless | (adj) เงียบ, See also: ซึ่งไม่มีเสียง, ไร้เสียง, Syn. silent, inaudible |
| stentorian | (adj) ซึ่งมีเสียงดัง |
| surd | (n) พยัญชนะที่ไม่มีเสียงออกมา, See also: พยัญชนะไร้เสียง, Syn. voiceless sound, unvoiced consonant |
| surd | (adj) เป็นพยัญชนะที่ไม่มีเสียง, Syn. unvoiced, voiceless |
| thin | (adj) แผ่วเบา, See also: ที่มีเสียงเบา, Syn. weak, Ant. thick |
| thrush | (n) นกขนาดเล็กและมีเสียงไพเราะ |
| tremulant | (adj) ซึ่งมีเสียงสั่น |
| tubby | (adj) ไม่มีเสียงสะท้อน |
| tuneful | (adj) มีเสียงเพราะ |
| tunefully | (adv) อย่างมีท่วงทำนอง, See also: อย่างมีเสียงเพราะ |
| tunefulness | (n) ความมีเสียงเพราะ |
| twangy | (adj) อู้อี้, See also: ซึ่งมีเสียงแหลม |
| uproarious | (adj) ที่มีเสียงดังเอะอะ, Syn. noisy, Ant. quiet |
| vocal | (adj) ที่กึกก้อง, See also: ที่มีเสียงดัง |
| vocalize | (vt) เปล่งเสียง, See also: ทำให้มีเสียง, Syn. speak |
| alto | (แอล' โท) n., (pl. -tos) เสียงร้องเพลงระดับต่ำที่สุดของผู้หญิง, เสียงสูงสุดของชาย, นักร้องหญิงเสียงต่ำ, ส่วนของเสียงทุ้ม, ไวโอลินเสียงทุ้ม. -adj. มีเสียงทุ้ม, เกี่ยวกับเครื่องดนตรีที่มีเสียงสูงสุดเป็นสอง |
| anechoic | (แอนนิโค' อิค) adj. ซึ่งมีเสียงก้องต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้, ไม่มีเสียงสะท้อนกลัย |
| aphonia | (เอโฟ'เนีย) n. ภาวะไม่มีเสียงเนื่องจากอวัยวะเสียงในลำคอบกพร่อง. -aphonic adj. |
| articulator | (อาร์ทิค'คิวเลเทอะ) n. ผู้ที่พูดหรือออกเสียงได้ชัดเจน, สิ่งที่มีเสียงที่ชัดเจน, อวัยวะที่ใช้สำหรับพูด (เช่น ลิ้น, ริมฝีปาก) |
| baritone | (บาร์'ริโทน) n. เสียงทุ้มของนักร้องชาย, นักร้องที่มีเสียงดังกล่าว, เครื่องดนตรีขนาดใหญ่รูปร่างคล้าย trumpet. adj. เกี่ยวกับ baritone |
| barytone | (บาร์'ริโทน) n. เสียงทุ้มของนักร้องชาย, นักร้องที่มีเสียงดังกล่าว, เครื่องดนตรีขนาดใหญ่รูปร่างคล้าย trumpet. adj. เกี่ยวกับ baritone |
| birr | (เบอร์) n. กำลัง, แรง, พลังงาน, เสียงลมแรง vi. เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนมีเสียงดังคล้ายลมแรง, Syn. force |
| boom | (บูม) { boomed, booming, booms } n. เสียงดังสนั่นหวั่นไหว, การขึ้นสูงอย่างรวดเร็วของราคาหรือการขาย, ระยะการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว vi., vt. (ทำให้) เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว, มีเสียงดังสนั่น, (เจริญรุ่งเรืองพัฒนา) มีชื่อเสียงอย่างรวดเร็ว, ยกยอ, สนับสนุน |
| breathy | adj. มีลมหายใจออกมากผิดปกติ, มีเสียงลมหายใจ, See also: breathiness n. ดูbreathy |
| burry | adj. มีหนามมาก, ยู่ยี่, ขรุขระ, มีเสียงห้าวในลำคอ |
| cacophonous | adj. มีเสียงแหบหรือห้าว, ซึ่งออกเสียงไม่ประสานกัน, Syn. cacophonic |
| cheerless | adj. ไม่ร่าเริง, ไม่มีเสียงโห่ร้องสนับสนุน, เศร้าซึม, หดหู่ใจ. |
| clank | (แคลงคฺ) { clanked, clanking, clanks } n. เสียงกระทบของโลหะสองชิ้น vt. มีเสียงดังกล่าว, |
| crack | (แครค) { cracked, cracking, cracks } vi. มีเสียงดังเฟี้ยว (สะบัดแส้) , มีเสียงแครก ๆ , มีเสียงแตกดังเปรี้ยง ๆ , ระเบิดแตก, ตีให้แตก, ทุบ, ต่อย, สลายตัว (เนื่องจากถูกความร้อน) , คุยโว vt. ทำให้เกิดเสียงดังเปรี้ยง, ทำให้แตกร้าว, กล่าว, บอก., See also: crack a crib บุกเข |
| crackle | (แครค'เดิล) { crackled, crackling, crackles } vi., vt., n. (การ) (ทำให้) ปะทุ, มีเสียงดังเปรี้ยง (โครม, ตูมตาม) , เป็นรอยแตกละเอียดผิวหน้า, ร่างแหของรอยแตกละเอียด, เครื่องเคลือบ, Syn. crack, snap |
| crash | (แคร?) { crashed, crashing, crashes } vt., vi. ชนโครม, ปะทะโครม, มีเสียงลั่นดังเปรี้ยง, มีเสียงกระทบหรือชนกัน, พุ่งชน, พัง, ล้มเหลว, พ่ายแพ้, ปรากฎตัว n. เสียงดังสนั่น (ที่เกิดจากการกระทบหรือชนกัน) , การตกของเครื่องบิน, ความล้มเหลว, ความพังพินาศ คำที่มีความหมายเหมือนกั |
| creak | (ครีค) { creaked, creaking, creaks } vi. มีเสียงดังเอี๊ยด, เคลื่อนไหวด้วยเสียงดังเอี๊ยด vt. ทำให้เกิดเสียงดังเอี๊ยด. n. เสียงดังเอี๊ยด, เสียงดังอิ๊ดเอี๊ยด, Syn. grate |
| crepitant | (เครพ'พิทันทฺ) adj. ซึ่งมีเสียงแตก |
| crinkly | (คริง'คลี่) adj. เป็นลอน, หยิก, เป็นคลื่น, มีเสียงดังกริ้ง ๆ |
| croaky | (โคร'คี่) adj. มีเสียงแหบแห้ง |
| descant | (เดส'เคินทฺ) n. เสียงสูง, ท่วงทำนองเพลง, ความผันแปร adj. มีเสียงสูง vi. (เดสแคนทฺ') ร้องเพลง, วิจารณ์หรือพูดเสียยืดยาว, Syn. discant |
| drone | (โดรน) n. ผึ้งตัวผู้, กาฝาก, เครื่องบินไร้คนขับที่ควบคุมด้วยวิทยุทางไกล, เสียงหึ่ง ๆ คล้ายผึ้ง, ขลุ่ยที่มีเสียงต่ำ, การพูดเสียงต่ำ, เสียงพึมพำที่น่าเบื่อ, คนที่พูดเสียงที่น่าเบื่อ v. (ทำ) เสียงหึ่ง ๆ คล้ายผึ้ง, ขลุ่ยที่มีเสียงต่ำ, การพูดเสียงต่ำ, เสียงพึมพำที่น่าเบื่อ, ค |
| flop | (ฟลอพ) { flopped, flopping, flops } v., n. (การ) ล้มลงอย่างกะทันหัน (โดยเฉพาะที่มีเสียงดัง) , ล้มเหลว, เปลี่ยนข้างอย่างกะทันหัน, เปลี่ยนอย่างกะทันหัน, ตีปีกดัง, กระโดด, คุกเข่า, เดินลงส้นหนัก, เข้านอน., Syn. thud |
| heteronym | n. คำที่สะกดเหมือนกันแต่มีเสียงและความหมายแตกต่างกัน |
| high fidelity | การรับส่งคลื่นเสียงที่ชัดและมีเสียงรบกวนน้อย., See also: high-fidelity adj. |
| hypertext | ข้อความหลายมิติหมายถึง การเรียกหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องที่ต้องการรู้ ให้แสดงบนจอภาพ ซึ่งอาจมีทั้งข้อความที่ใช้อธิบาย หรือบางทีจะมีภาพประกอบ มีเสียง หรือมีการแสดงการเคลื่อนไหว ฯ ใช้มากในโฮมเพจต่าง ๆ ในอินเตอร์เน็ต ส่วนมาก คำที่จะมีคำอธิบายเช่นนี้ มักจะเป็นคำที่ขีดเส้นใต้ไว้ หรือไม่ก็เป็นตัวดำหนา เมื่อลากเมาส์ไปวางที่คำเหล่านี้ ตัวชี้ตำแหน่งจะเปลี่ยนเป็นนิ้วชี้ ถ้ากดเมาส์ ก็จะมีรายละเอียดมาอธิบายให้ หรือจะโยงไปหารายละเอียดของเรื่องนั้น ๆ |
| jay | (เจย์) n. นกที่มีเสียงจ็อกแจ็กชนิดหนึ่ง, คนพูดมาก, คนโง่ |
| jingle | (จิง'เกิล) { jingled, jingling, jingles } vt. ทำเสียงโลหะกระทบกัน, ทำให้เกิดเสียง, สัมผัส, บทกวีที่มีเสียงสัมผัสต่อเนื่องกัน., See also: jingler n. ดูjingle jingly adv. ดูjingle, Syn. tinkle, clink |
| majority leader | n. ผู้นำพรรคที่มีเสียงข้างมากในรัฐสภา |
| minority | (ไมนอ'ริที, มินอ'ริที) n. ชนหมู่น้อย, กลุ่มที่น้อยกว่า, กลุ่มสมาชิกรัฐสภาที่มีเสียงข้างน้อย, ความเป็นผู้เยาว์, Syn. childhood, infancy |
| monotonous | (มะนอท'ทะเนิส) adj. ซ้ำซาก, ซ้ำกัน, น่าเบื่อ, มีเสียงเดียว., See also: monotonousness n., Syn. tedious, Ant. varied |
| monotony | (มะนอท'โทนี) n. ความน่าเบื่อหน่าย, ความซ้ำซาก, การมีเสียงเดียว, การไม่มีเสียงสูงต่ำ, Syn. uniformity |
| munch | (มันชฺ) v. เคี้ยวอย่างแรง (มักมีเสียง), See also: muncher n. |
| musical | (มิว'ซิเคิล) adj. เกี่ยวกับดนตรี, ซึ่งมีเสียงไพเราะ, See also: musicality n. musicale n. การประชุมฟังดนตรี |
| oboe | (โอ'โบ) n. ปี่ลิ้นคู่ชนิดหนึ่งที่มีเสียงแหลม |
| powerpoint | (พาวเวอร์พอยนต์) เป็นชื่อโปรแกรมหนึ่งที่อยู่ในชุดของ Microsoft Office โปรแกรมนี้เน้นในเรื่องการแสดงภาพประกอบคำอธิบาย ใช้เพื่อการนำเสนองาน (presentation) โดยทำเป็นหน้า ๆ อาจทำให้มีเสียงบรรยายประกอบด้วยก็ได้ หรือจะสั่งพิมพ์ออกทางเครื่องพิมพ์เพื่อแจกผู้ฟังก็ได้ |
| rhyme | (ไรมฺ) n. เสียงสัมผัสในบทกวี, คำที่มีเสียงคล้องจอง, บทกวีที่มีเสียงคล้องจอง -Phr. (rhyme or reason เหตุผลที่ถูกต้องตามหลักตรรกวิทยา) vt. ประพันธ์บทกวีเป็นเสียงสัมผัส, ใช้เสียงสัมผัสประกอบ, See also: rhymer n., Syn. rime |
| rhythmic | (ริธ'มิค) adj. เป็นจังหวะ, มีจังหวะ, มีเสียงสัมผัส, มีลีลา, See also: rhythmics n. |
| silverly | (ซิล'เวอลี) adv.มีสีเงินหรือมีเสียงคล้ายเสียงเงิน |
| silvery | (ซิล'เวอะรี) adj. คล้ายเงิน, มีสีเงิน, มีเสียงเงิน, ประกอบด้วยหรือหุ้มหรือชุบเงิน, See also: silveriness n. |
| snappy | (สแนพ'พี) adj. = snappish (ดู) , มีเสียงเผาะแผะ, ว่องไว, ฉับพลัน, เฉียบแหลม, คล่องแคล่ว, หนาวสบาย, ยอดเยี่ยม -Id. (make it snappy เร่งรีบ), See also: snappily adv. snappiness n. |
| sniff | (สนิฟ) vi., n. (การ) สูดอากาศ, สูดกลิ่น, สูดด้วยจมูกอย่างมีเสียง, ดม, จูบด้วยจมูก, ดูถูก, เหยียดหยาม, กลิ่นเล็กน้อย., See also: sniffer n. sniffingly adv., Syn. sniffle, snuff, inhale |
| sonorous | (ซะนอ'รัส) adj. กังวาน, ดังสนั่น, มีเสียงดัง, ซึ่งสามารถเปล่งเสียงออกมาได้., See also: sonorousness n. |
| sound card | แผ่นวงจรเสียงหมายถึง แผ่นวงจรที่สามารถเพิ่มเข้าไปในฮาร์ดแวร์ เพื่อให้คอมพิวเตอร์สามารถมีเสียงได้ |
| soundless | (เซานดฺ'ลิส) adj. ไม่มีเสียง, ปลอดเสียง, เงียบ, สงบ, ลึกมาก, สุดที่จะหยั่งถึง, ล้ำลึก., See also: soundlessness n., Syn. silent |
| tremolant | (เทรม'มะเลินทฺ) adj. ซึ่งมีเสียงสั่นอย่างมาก |
| tuneful | (ทูน'ฟูล) adj. มีเสียงไพเราะ, มีท่วงทำนองที่ไพเราะ., See also: tunefully adv. tunefulness n. |
| vocalise | (โว'คะไลซ) vt., vi. เปล่งเสียง, เอ่ย, พูด, ออกเสียง, ร้องเสียง, ทำให้มีเสียง, เปลี่ยนเป็นเสียงสระ, กลายเป็นเสียงสระ |
| vocalize | (โว'คะไลซ) vt., vi. เปล่งเสียง, เอ่ย, พูด, ออกเสียง, ร้องเสียง, ทำให้มีเสียง, เปลี่ยนเป็นเสียงสระ, กลายเป็นเสียงสระ |
| voiced | (วอยซฺทฺ) adj. มีเสียงเฉพาะ, ออกเสียง, เปล่งเสียง, แสดงข้อคิดเห็น, เสียงก้อง |