| มะ ๑ | คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. |
| ยมะ ๑ | (ยะมะ) ก. สำรวม. |
| วาม- ๒, วามะ ๑ | (วามะ-) ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. |
| วามะ ๑ | ดู วาม- ๒. |
| แหมะ ๑ | (แหฺมะ) ก. นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น เดินมาจนเหนื่อยเลยแหมะอยู่ที่โคนต้นไม้ก่อน เอาของแหมะไว้ตรงนี้อีกแล้ว. |
| แหมะ ๑ | (แหฺมะ) ว. อาการที่นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น นั่งแหมะ วางของแหมะ. |
| วามาจาร | ดู วาม- ๒, วามะ ๑. |