| ฟ้าแลบ | น. แสงที่เกิดวาบขึ้นในท้องฟ้าลักษณะเป็นเส้นหรือแผ่น เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนจำนวนมากเคลื่อนที่ผ่านอากาศเป็นเหตุให้เกิดความร้อนสูงมากจนปรากฏเป็นแสงสว่างวาบขึ้น. |
| จลา | แสงสว่าง, ฟ้าแลบ, เช่น จลาจเลนทร์ (ม. คำหลวง แปลจากคำ คนฺธมาทโน; ส. จล + อจล + อินฺทฺร). |
| ประกาย | น. แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากวัตถุที่ลุกเป็นไฟ เช่น ประกายลูกไฟ, แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากของแข็งบางอย่างที่กระทบกันอย่างแรง เช่น ดาบกระทบกันเป็นประกาย ตีเหล็กไฟเป็นประกาย, ความแวววาวที่เหลี่ยมเพชรเป็นต้นกระทบแสง, แสงแปลบปลาบอย่างแสงฟ้าแลบ, โดยปริยายหมายถึง แสงที่มีลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ตาเป็นประกาย, แสงสะท้อนจากสิ่งที่เป็นมันเป็นเงา เช่น ประกายแสงจากกระเบื้องหลังคาโบสถ์. |
| แปลบ, แปลบ ๆ, แปล๊บ, แปล๊บ ๆ | (แปฺลบ, แปฺล๊บ) ว. ปลาบ, แวบ, วาบ, (ใช้แก่แสงสว่าง) เช่น ฟ้าแลบแปลบ |
| พายุฟ้าคะนอง | น. พายุที่มีทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ลมกระโชกแรง และมีฝนตกหนัก บางครั้งมีลูกเห็บตกลงมาด้วย. |
| ฟ้าร้อง | น. เสียงที่เกิดขึ้นเนื่องจากอากาศขยายตัวเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพราะความร้อนที่เกิดจากฟ้าแลบ. |
| แลบ | เป็นแสงแวบ ๆ ออกไป เช่น ฟ้าแลบ ไฟแลบ. |
| วิชชุลดา | (วิดชุละ-) น. สายหรือประกายไฟฟ้า, สายฟ้าแลบ. (ป. วิชฺชุลฺลตา; ส. วิทฺยุลฺลตา) |
| วิทยุต | (วิดทะยุด) น. ฟ้าแลบ, ไฟฟ้า. |
| สายฟ้า | น. แสงที่เป็นสายแวบวาบเมื่อเวลาฟ้าแลบฟ้าผ่า |
| blitz | (บลิทซ) { blitzed, blitzing, blitzs } n. การรบแบบสายฟ้าแลบ, การทิ้งลูกระเบิดอย่างดุเดือด, การโจมตีอย่างรวดเร็ว vt. โจมตีอย่างรวดเร็ว, Syn. attack |
| fulgurate | vi. สุกสกาว, เปล่งแสงวาบ (คล้ายฟ้าแลบ) vt. ทำลายด้วยไฟฟ้า., See also: fulguration n. |
| fulgurous | adj. คล้ายฟ้าแลบ, เป็นลักษณะของฟ้าแลบ |
| fulminous | adj. เกี่ยวกับฟ้าร้องและฟ้าแลบ |
| lightning | (ไลทฺ'นิง) n. ฟ้าแลบ. vi. ปล่อยไฟแลบ, (ฟ้า) แลบ.adj. เกี่ยวกับหรือคล้ายฟ้าแลบ |
| thunderstorm | n. พายุฝน, ฝนตกหนักที่มีพายุและฟ้าแลบ. |