ฟ้าร้อง | น. เสียงที่เกิดขึ้นเนื่องจากอากาศขยายตัวเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพราะความร้อนที่เกิดจากฟ้าแลบ. |
คราง ๑ | ร้องเสียงลากยาว ๆ อย่างเสียงฟ้าร้อง เช่น อัมพรอุทรคราง เรียมคร่ำ ครวญแม่ (นิ. นรินทร์). |
ครืน ๒ | (คฺรืน) ว. เสียงดังลั่นเช่นฟ้าร้อง. |
พายุฟ้าคะนอง | น. พายุที่มีทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ลมกระโชกแรง และมีฝนตกหนัก บางครั้งมีลูกเห็บตกลงมาด้วย. |
ร้อง | ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, (ปาก) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี แล้วแต่คำแวดล้อมบ่งให้รู้ เช่น เพลงนี้ร้องเป็นไหม อย่าร้องให้เสียน้ำตาเลย. |
รามสูร | (รามมะสูน) น. ชื่อยักษ์ตนหนึ่งตามเทพนิยายของอินเดีย เชื่อกันว่าเสียงฟ้าร้องเป็นเสียงรามสูรขว้างขวาน. |
เสียง | น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด |
ฮูม | ว. เสียงอย่างเสียงฟ้าร้องหรือช้างร้อง. |
fulminate | vi. ร้องด่า, ร้องเสียงดัง, กริ้ว, ฟ้าร้อง, ตำหนิ vt. ทำให้ระเบิด, ร้องด่า. |
fulminous | adj. เกี่ยวกับฟ้าร้องและฟ้าแลบ |
rumble | (รัม'เบิล) vi., vt., n. (ทำให้, เสียง) ดังก้อง, ดังฟ้าร้อง, แล่นเสียงดังก้อง, กระหึ่ม, See also: rumbler n. rumblingly adv., Syn. drum, boom, roll |
rumbly | (รัม'บลี) adj. ดังก้อง, ดังฟ้าร้อง, ทำให้เกิดเสียงดังก้อง, ทำให้เกิดกระหึ่ม |
thunder | (ธัน'เดอะ) n. ฟ้าร้อง, เสียงฟ้าร้อง, เสียงดังสนั่น, เสียงขู่คำราม, การขู่คำราม, vi., vt. (ทำให้เกิด) ส่งเสียงดังสนั่น, ส่งเสียงดังกังวานขู่คำราม, เคลื่อนที่ด้วยเสียงดังสนั่น -Phr. (steal someone's thunder ชิงพูดถึงก่อน, ขโมยใช้สิ่งที่คนอื่นพบก่อน) |
thundering | (ธัน'เดอริง) adj. มีฟ้าร้อง, ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น, ใหญ่ยิ่ง, ยอดเยี่ยม, ร้ายกาจ n. ฟ้าร้อง, เสียงฟ้าร้อง, Syn. extraordinary |