พู้น | ว. นู้น, โน้น. |
ชมพู่ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางหลายชนิดในสกุล Syzygiumวงศ์ Myrtaceae ผลกินได้ เช่น ชมพู่แก้มแหม่ม [ S. samarangense (Blume) Merr. et L. M. Perry var. samarangense ] ชมพู่นํ้าดอกไม้ [ S. jambos (L.) Alston ] ชมพู่สาแหรก [ S. malaccensis (L.) Merr. et L. M. Perry ]. |
ดาย | ทีเดียว, เท่านั้น, เช่น เดียวดาย เปล่าดาย พู้นมาดาย (จารึกสยาม) |
พิธี | การกำหนด เช่น ก็อยู่จนสิ้นชนมายุพิธีในเทพพู้น (ม. คำหลวง ทศพร). |
อรัญญิก | น. ป่า, บริเวณป่า, โบราณเขียนเป็น อรญญิก หรือ อไรญิก ก็มี เช่น ในกลางอรญญิก, เมืองสุโขทัยนี้มีอไรญิก (จารึกสยาม), (โบ) วัดอรัญญิก เช่น ไปสูดญัดกฐินเถิงอไรญิกพู้น (จารึกสยาม). |
อารุม | น. ต้นชมพู่นํ้าดอกไม้. |