| เขนย | (ขะเหฺนย) น. หมอนหนุน, ราชาศัพท์ว่า พระเขนย. |
| ไสยาสน์ | (ไสยาด) น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนอนตะแคงข้างขวา หลับพระเนตร พระเศียรหนุนพระเขนย พระหัตถ์ซ้ายทอดทาบไปตามพระกายเบื้องซ้าย พระหัตถ์ขวาหงายวางอยู่ที่พื้นข้างพระเขนย พระบาททั้ง ๒ ตั้งซ้อนกัน. [ ป. เสยฺย (นอน) + อาสน (นั่ง) ]. |
| พระเขนย | หมอนหนุน [ศัพท์พระราชพิธี] |