6 ผลลัพธ์ สำหรับ *พระอริยะ*
หรือค้นหา: พระอริยะ, -พระอริยะ-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เสกขบุคคล, เสขบุคคลน. ผู้ที่ยังต้องศึกษาอยู่ หมายถึง พระอริยะที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล.
เสขบุคคล, เสกขบุคคลน. ผู้ที่ยังต้องศึกษาอยู่ หมายถึง พระอริยะที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล.
อริย-, อริยะ(อะริยะ-) น. ในพระพุทธศาสนา เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น ว่า พระอริยะ หรือ พระอริยบุคคล.
อริย-, อริยะ(อะริยะ-) ว. เป็นของพระอริยะ, เป็นชาติอริยะ
อริยมรรคน. ทางอันประเสริฐอันเป็นทางแห่งความดับทุกข์ มีองค์ ๘ มี สัมมาทิฐิ (ความเห็นชอบ) เป็นต้น, ทางสายกลาง ก็เรียก, ทางดำเนินของพระอริยะ
อริยสัจน. ความจริงของพระอริยะ, ความจริงอันประเสริฐ

Time: 0.0274 seconds, cache age: 20.071 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/