พระชนม์ | (n) age, Syn. อายุ, พระชนมายุ, พระชนมพรรษา, Example: เมื่อพระองค์เจริญพระชนม์ 12 พรรษาทรงผนวชเป็นสามเณรเสด็จมาประทับอยู่ที่วัดพระเชตุพนฯ, Count Unit: ชันษา, พรรษา, Notes: (ราชา) |
ปลงพระชนม์ | (v) commit regicide, See also: assassinate, kill, Syn. ฆ่า, Example: เทพธิดาไอลิสร้องให้อาลัยรักต่อมหาเทพโอสิริสสวามีที่ถูกปลงพระชนม์ |
สิ้นพระชนม์ | (v) pass away, See also: die, Syn. สวรรคต, ตาย, Ant. เกิด, ประสูติิ |
สิ้นพระชนม์ | ก. ตาย (ใช้แก่เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า สมเด็จพระสังฆราชเจ้า และสมเด็จพระสังฆราช). |
คริสตกาล | (คฺริดตะกาน) น. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่. |
ชนม์ชีพ | (ชน-) น. ชีวิต, ใช้ว่า พระชนม์ชีพ. |
พุทธกาล | น. สมัยเมื่อพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่, พุทธสมัย ก็ใช้, (ปาก) ช่วงระยะเวลาที่เชื่อกันว่าหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว พระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ ๕, ๐๐๐ ปี. |
พุทธสมัย | น. สมัยเมื่อพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่. |
เยาวราช | น. ยุพราช, ราชโอรสที่ยังเยาว์พระชนม์, (โบ) พระราชโอรสที่ประสูติจากพระสนม. |
regicide | การปลงพระชนม์พระมหากษัตริย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
พระเมรุ | เป็นเมรุที่ใช้สำหรับราชวงศ์ที่ทรงฐานานุศักดิ์ เมื่อตายใช้ราชาศัพท์ว่า ทิวงคต หรือสิ้นพระชนม์โดยที่ภายในพระเมรุไม่มีพระเมรุทอง [ศัพท์พระราชพิธี] |
สิ้นพระชนม์ | ตาย (ใช้แก่เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า และสมเด็จพระ-สังฆราช) [ศัพท์พระราชพิธี] |
regicidal | (adj) ซึ่งลอบปลงพระชนม์ |
regicide | (n) ผู้ลอบปลงพระชนม์, See also: การลอบปลงพระชนม์ |
regicide | (n) การปลงพระชนม์ (กษัตริย์), Syn. parricide, tyrannicide |
regicide | (n) ผู้ปลงพระชนม์ (กษัตริย์) |
regicide | (เรจ'จิไซดฺ) n. การปลงพระชนม์กษัตริย์, ผู้ปลงพระชนม์กษัตริย์, See also: regicidal adj. |
regicide | (n) ผู้ลอบปลงพระชนม์, การลอบปลงพระชนม์ |