| ผูก | ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ, ติดต่อหรือติดพันกันแน่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ผูกใจ ผูกโกรธ ผูกมิตร, ประกอบเข้า เช่น ผูกประโยค ผูกปริศนา ผูกลาย, ติดพันกันด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่ตามที่ตกลงกัน เช่น ผูกตลาด ผูกท่า |
| construct | (vt) ผูกเรื่อง, See also: ผูกประโยค, สร้างประโยค |
| construction | (คันสทรัค'เชิน) n. การก่อสร้าง, สิ่งปลูกสร้าง, การผูกประโยคหรือคำ, คำหรือวลีที่ผูกขึ้น, Syn. formation, Ant. destruciton |
| construe | (คันสทรู') { construed, construing, construes } v., n. (การ) อธิบาย, ชี้แจง, ตีความอนุมาน, แปล, วิเคราะห์, ผูกประโยค. |