| กุมารา | น. กุมาร, เด็กชาย, เช่น เมื่อนั้น พระไชยเชษฐ์ความแสนเสนหา พยายามตามปลอบกุมารา อนิจจาปลื้มใจไม่ดูดี (ไชยเชษฐ์). |
| ใจบาน | ว. ดีใจ, ปลื้มใจ. |
| ดีเนื้อดีใจ | ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ, ดีใจมาก, ดีอกดีใจ ก็ว่า. |
| ดีอกดีใจ | ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ, ดีใจมาก, ดีเนื้อดีใจ ก็ว่า. |
| ประโมทย์ | น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์. |
| ปราโมช | (ปฺรา-) น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมทย์ ก็ใช้. |
| ปราโมทย์ | (ปฺรา-) น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมช ก็ใช้. |
| ปริ่ม | อาการที่มีความยินดีปลื้มใจ เช่น ปริ่มใจ ปริ่มยิ้ม ปริ่มเปรม. |
| ปรีดา | (ปฺรี-) ก. อิ่มใจ, ปลื้มใจ, ยินดี. |
| ปรีดิ, ปรีดิ์, ปรีดี | (ปฺรี-, ปฺรี) น. ความอิ่มใจ, ความปลื้มใจ, ความยินดี. |
| ปรีติ | (ปฺรี-) น. ปีติ, ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. |
| ปีติ | น. ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. |
| เปรมปรีดิ์ | (-ปฺรี) ว. อิ่มอกอิ่มใจ, ปลาบปลื้มใจ. |
| พิตร | (พิด) น. ทรัพย์, ของเครื่องปลื้มใจ. |
| พิสมัย ๑ | (พิดสะไหฺม) น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. |
| อร ๓ | ก. ทำให้ดีใจ, ทำให้ปลาบปลื้มใจ, เช่น ใครรู้แห่งพระแพศยันดร บอกจงอรใจกู (ม. คำหลวง ชูชก). |
| อานนท์ ๑, อานันท์ | น. ความเพลิดเพลิน, ความยินดี, ความปลื้มใจ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น จิตกานนท์. |
| อิ่มใจ, อิ่มอกอิ่มใจ | ก. ปลื้มใจ, สบายใจ, ภูมิใจ, ปีติยินดี. |