ใช้กำลังประทุษร้าย | ก. ทำการประทุษร้ายแก่กายหรือจิตใจของบุคคล ไม่ว่าจะทำด้วยใช้แรงกายภาพหรือด้วยวิธีอื่นใด และหมายความรวมถึงการกระทำใด ๆ ซึ่งเป็นเหตุให้บุคคลหนึ่งบุคคลใดอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ ไม่ว่าจะโดยใช้ยาทำให้มึนเมา สะกดจิต หรือใช้วิธีอื่นใดอันคล้ายคลึงกัน. |
ประทุษร้าย | (ปฺระทุดสะ-) ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน. |
กบฏ | (กะบด) ก. ประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ทรยศ, ขบถ ก็ว่า. |
กบฏ | (กะบด) น. การประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ความทรยศ |
กบฏ | ผู้ประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ผู้ทรยศ |
กรรโชก | (กัน-) น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำข่มขืนใจผู้อื่นให้ยอมให้หรือยอมจะให้ตนหรือผู้อื่นได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สิน โดยใช้กำลังประทุษร้ายหรือโดยขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญ หรือของบุคคลที่สาม จนผู้ถูกข่มขืนใจยอมเช่นว่านั้น. |
กระบถ | (-บด) น. การประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ความทรยศ, ขบถ. |
การก่อวินาศกรรม | น. การกระทำใด ๆ อันเป็นการมุ่งทำลายทรัพย์สินของประชาชนหรือของรัฐ หรือสิ่งอันเป็นสาธารณูปโภค หรือการรบกวนขัดขวางหน่วงเหนี่ยวระบบการปฏิบัติงานใด ๆ ตลอดจนการประทุษร้ายต่อบุคคลอันเป็นการก่อให้เกิดความปั่นป่วนทางการเมืองการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ โดยมุ่งหมายที่จะก่อให้เกิดความเสียหายต่อความมั่นคงของรัฐ. |
กุลทูสก | (กุละทูสก) น. ผู้ประทุษร้ายต่อตระกูล หมายถึงภิกษุที่ประจบตระกูลต่าง ๆ ด้วยอาการที่ผิดวินัย. |
ขบถ | (ขะบด) ก. ประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ทรยศ, กบฏ ก็ว่า. |
ขบถ | (ขะบด) น. การประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ความทรยศ |
ขบถ | ผู้ประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร, ผู้ทรยศ |
ข่มขืนกระทำชำเรา | น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ ชำเราบุคคลอื่น ไม่ว่าผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำจะเป็นชายหรือหญิง และจะเป็นคู่สมรสของตนหรือไม่ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยผู้ถูกกระทำอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้ผู้ถูกกระทำเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น. |
ข่มขืนใจ | ก. บังคับจิตใจหรือฝืนใจให้ต้องกระทำการหรืองดเว้นกระทำการ เช่น ข่มขืนใจเจ้าพนักงานให้ปฏิบัติการอันมิชอบด้วยหน้าที่ หรือให้ละเว้นการปฏิบัติการตามหน้าที่ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย ซึ่งเป็นความผิดต่อเจ้าพนักงาน. |
คว่ำบาตร | ก. ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย, เดิมหมายถึงสังฆกรรมที่พระสงฆ์ประกาศลงโทษคฤหัสถ์ผู้ประทุษร้ายต่อศาสนาด้วยการไม่คบ ไม่รับบิณฑบาต เป็นต้น. |
ชิงทรัพย์ | น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ ลักทรัพย์ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือขู่เข็ญว่าในทันใดนั้นจะใช้กำลังประทุษร้าย เพื่อ (๑) ให้ความสะดวกแก่การลักทรัพย์หรือการพาทรัพย์นั้นไป (๒) ให้ยื่นให้ซึ่งทรัพย์นั้น (๓) ยึดถือเอาทรัพย์นั้นไว้ (๔) ปกปิดการกระทำความผิดนั้น หรือ (๕) ให้พ้นจากการจับกุม. |
ถ่มน้ำลายรดฟ้า | ก. ประทุษร้ายต่อสิ่งที่สูงกว่าตน ตัวเองย่อมได้รับผลร้าย. |
ทดโทร่ห์ | (-โทฺร่) ก. การคิดประทุษร้าย, ใช้เข้าคู่กับคำ กบฏ เป็น กบฏทดโทร่ห์, ทดโท่ ก็ว่า. |
ทุษฐ- | (ทุดถะ-) ก. ประทุษร้าย. |
ทุษฐจิต | (ทุดถะจิด) น. จิตที่คิดประทุษร้าย. |
ทูษก | (ทู-สก) น. ผู้ประทุษร้าย. |
ปรานีตีเอาเรือ | ก. เอ็นดูหรือเผื่อแผ่เขา แต่กลับถูกประทุษร้ายตอบ เช่น มุทะลุดุดันขันเหลือ ปรานีตีเอาเรือเสียอีกเล่า (สังข์ทอง). |
ป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย | ก. กระทำการอันจำต้องกระทำเพื่อป้องกันสิทธิของตนหรือของผู้อื่นให้พ้นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย และเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงโดยกระทำพอสมควรแก่เหตุ. |
อาวุธ | สิ่งซึ่งโดยสภาพได้จัดทำขึ้นเพื่อใช้ประทุษร้ายร่างกายของบุคคล และรวมถึงสิ่งซึ่งไม่เป็นอาวุธโดยสภาพแต่ซึ่งได้ใช้หรือเจตนาจะใช้ประทุษร้ายร่างกายถึงอันตรายสาหัสอย่างอาวุธ. |
injure | (อิน'เจอะ) vt. ทำอันตราย, ทำให้ได้รับบาดเจ็บ, ทำให้เสียหาย, ทำผิด, ทำร้าย, ประทุษร้าย, กระทบกระเทือน, ร้าวราน., See also: injurable adj. injurer n., Syn. hurt |
mayhem | (เม'เฮม, เม'เฮิม) n. การกระทำความผิดที่จูงใจทำให้ผู้อื่นได้รับบาดเจ็บ, การประทุษร้าย, Syn. violenc |
mug | (มัก) n. เหยือก, ปริมาณหนึ่งเหยือก, ใบหน้า, นักเลงโต, นักเลงหัวไม้, ผู้ร้าย vt. ประทุษร้ายเพื่อปล้นหรือชิงทรัพย์. vi. ทำหน้าเบ้, Syn. tankard, stein, cup |
violate | (ไว'อะเลท) vt. ฝ่าฝืน, ละเมิด, รบกวน, ทำลาย, ประทุษร้าย, ข่มขืน (โดยเฉพาะกระทำชำเรา) , ทำให้เสื่อมเสีย., See also: violator n. violater n., Syn. shirk, break, profane, intefere |
violation | (ไวอะเล'เชิน) n. การฝ่าฝืน, การละเมิด, การรบกวน, การทำลาย, การประทุษร้าย, การข่มขืน, การกระทำชำเรา, การทำให้เสื่อมเสีย., See also: violative adj. -S .infringement |
wrong | (รอง) adj., adv., n. (สิ่งที่) ผิด, ผิดพลาด, ไม่ถูกต้อง, ไม่เป็นความจริง, ไม่เหมาะสม, ไม่ปกติ, ประหลาด, ชอบกล, พิกล, ไม่สมควร, อยุติธรรม, ผิดศีลธรรม, เสีย, ไม่ยุติธรรม vt. กระทำผิด ใส่ร้าย ประทุษร้าย ละเมิด, See also: wronger n. wrongly adv. wrongness n. |
sin | (vi) ประพฤติชั่ว, ทำบาป, ประทุษร้าย, นอกใจ, ละเมิด |
violate | (vt) หักล้าง, ละเมิด, ประทุษร้าย, ข่มขืน |
violation | (n) การใช้อำนาจ, การประทุษร้าย, การล่วงละเมิด |
wrong | (vt) กระทำผิดต่อ, ทำผิดพลาด, ละเมิด, ใส่ร้าย, ประทุษร้าย |