| ประคด | น. เครื่องคาดเอวหรืออกของพระภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นสายถักเป็นแผ่นสำหรับคาดเอว เรียกว่า ประคดเอว, ถ้าเป็นผืนผ้าสำหรับคาดอก เรียกว่า ประคดอก, รัดประคด ก็เรียก |
| ประคด | ผ้าสำหรับคาดเอวทับเครื่องแบบขุนนางสมัยโบราณ. |
| รัดประคด | น. ผ้าสำหรับรัดอกของภิกษุสามเณร, ประคดอก ก็เรียก. |
| กาบขนุน | น. องค์ประกอบของพระปรางค์ อยู่เหนือครรภธาตุ ประดับตรงมุมบนชั้นรัดประคดแต่ละชั้นเรียงขึ้นไป, กลีบขนุน ก็เรียก. |
| กายพันธน์ | น. เครื่องรัดตัว คือ รัดประคด. |
| บริขาร | (บอริขาน) น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร, สมณบริขาร ก็เรียก. |
| พาดควาย | ว. เรียกลักษณะการห่มผ้าของพระอย่างหนึ่ง คือเอาจีวรจีบเข้าแล้วพาดบ่า แล้วคาดรัดประคดอก ว่า ห่มพาดควาย. |
| ลูกกระวิน | น. สิ่งที่มีรูปร่างกลมแบน ทำด้วยกระดูกสัตว์หรือพลาสติก สำหรับร้อยสายรัดประคดเอวด้านใดด้านหนึ่ง เพื่อเป็นที่สังเกตว่าด้านใดเป็นด้านขวาหรือด้านซ้าย, ลูกกวิน หรือ ลูกถวิน ก็ว่า. |
| สมณบริขาร | น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก), อัฐบริขาร ก็เรียก. |
| อัฐบริขาร | น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก. |