| กปณ, กปณา | (กะปะนะ, กะปะนา) ว. อนาถา, ไร้ญาติ, น่าสงสาร, (กลอน) เขียนเป็น กปนา ก็มี เช่น แม้มนุษยกปนาจำนง ขอสิ่งประสงค์ประสาททาน (ม. คำหลวง มัทรี). |
| กปณก | (กะปะนก) น. ผู้อนาถา, ผู้ไร้ญาติ, ผู้น่าสงสาร, เขียนเป็น กปนก ก็มี เช่น เถ้ากปนกแพนกพล้าว มีแม่ย้าวสาวศร หนึ่งน้นน (ม. คำหลวง ชูชก). |
| กระลูน | น. ความเศร้าโศก. ว. น่ากรุณา, น่าสงสาร, เช่น อ่อนจิตสวามีอันพูนกระลูนนุกูลภรรยายิ่งยอดกว่าอันภิปราย (สรรพสิทธิ์), เขียนเป็น กระลู่น์ ก็มี. |
| กระลู่น์ | ว. น่ากรุณา, น่าสงสาร, เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง (สุธน), เขียนเป็น กระลูน ก็มี. |
| กรีดน้ำตา | ว. เช็ดน้ำตาด้วยนิ้วอย่างละครรำ, โดยปริยายเป็นคำแสดงความหมั่นไส้ว่าแสร้งร้องไห้ทำให้ดูน่าสงสาร เช่น เรื่องแค่นี้มานั่งกรีดน้ำตาอยู่ได้. |
| กลูน, กลูน์ | (กะลูน, กะลู) ว. น่าสงสาร เช่น สลดกลูน์ลุงทรวง (สุธน). |
| กัปนก | (กับปะหฺนก) ว. กำพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก (ม. คำหลวง ชูชก). |
| กำลูน | ว. น่ากรุณา, น่าเอ็นดู, น่าสงสาร, เช่น ครั้นเห็นยิ่งระทดกำลูนสลดชีวา (ม. คำหลวง มัทรี). |
| ตาดำ ๆ | ว. ที่น่าสงสาร, ที่ขาดที่พึ่ง, เช่น เด็กตาดำ ๆ ชาวบ้านตาดำ ๆ. |
| ตาดำ ๆ | น. ผู้น่าสงสาร, ผู้ขาดที่พึ่ง, เช่น ขอให้เห็นแก่ตาดำ ๆ เถอะ. |
| พระองค์ | ส. คำใช้แทนผู้เป็นใหญ่ เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒ เช่น ขอพระองค์จงจำไว้สำเหนียก ดั่งนี้เรียกว่าสวัสดิรักษา (สวัสดิรักษา), หรือเป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓ เช่น จะจากจริงทิ้งน้องหรือลองจิต โอ้คิดคิดถึงพระองค์น่าสงสาร (อภัย), (ราชา) สรรพนามบุรุษที่ ๓ ใช้แก่พระมหากษัตริย์ พระราชวงศ์ตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป สมเด็จพระสังฆราชเจ้า และสมเด็จพระสังฆราช เช่น พระบาทสมเด็จพระพุทธ-ยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระองค์เป็นปฐมกษัตริย์แห่งพระราชวงศ์จักรี. |
| วรากะ | ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. |
| หัวอกหัวใจ | น. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด. |
| อำนาถ | (-หฺนาด) ว. น่าสงสาร, น่าสังเวช, น่าสลดใจ. |
| abject | (adj) น่าสังเวช, See also: น่าสงสาร, Syn. debasing, degrading, miserable |
| more's the pity | (idm) น่าสงสาร, See also: น่าเศร้าใจ |
| melting | (adj) น่าสงสารหรือเห็นใจ, Syn. pitying, tender |
| pathetic | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าสลดใจ, ซึ่งกระทบจิตใจ, Syn. affecting, miserable, sympathetic, touching |
| pathetical | (adj) น่าสงสาร |
| piteous | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าเวทนา, น่าสังเวช, Syn. affecting, distressing, lamentable |
| piteously | (adv) อย่างน่าสงสาร, See also: อย่างน่าเวทนา, อย่างน่าสังเวช |
| pitiable | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าเวทนา, น่าสังเวช, Syn. miserable |
| pitiful | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าเวทนา, น่าอนาถ, Syn. miserable, misfortunate, pathetic, piteous |
| poor | (adj) ต่ำต้อย, See also: น่าสังเวช, น่าสงสาร, Syn. disgusting |
| rueful | (adj) เป็นที่น่าสงสาร, See also: ซึ่งทำให้สงสาร, Syn. pitiful, pathetic |
| ruefully | (adj) ซึ่งคร่ำครวญ, See also: ซึ่งน่าสงสาร, Syn. contrite, remorseful, regretful, sorrowful |
| ruthful | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าทุกขเวทนา |
| sorry | (adj) น่าสงสาร |
| abject | (แอบ' เจคทฺ, แอบเจคทฺ') adj. น่าสังเวชใจ, น่าสงสาร, ต่ำช้า, เลวทราม -Ant. base, mean, contemptible, sordid, ignoble, infamous |
| forlorn | (ฟอร์ลอร์น') adj. โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, ถูกทอดทิ้ง, ไม่มีเพื่อนฝูง, ไม่มีความสุข, น่าสงสาร, ระทมทุกข์, สิ้นหวัง, สิ้นเนื้อประดาตัว., See also: forlornly adv. forlornness n., Syn. pitiful, -A. cheerful |
| piteous | (พิท'เทียส) adj. น่าสงสาร, น่าเวทนา, See also: piteousness n. |
| pitiable | (พิท'ทิอะเบิล) adj. น่าสงสาร, น่าเวทนาน่าดูถูก, See also: pitiableness n. pitiably adv. |
| pitiful | (พิท'ทิฟูล) adj. น่าเวทนา, น่าสงสาร, น่าดูถูก, See also: pitifulness n. |
| poor | (พัวร์) adj. ยากจน, ขาดแคลน, ขัดสน, เลว, น่าสงสาร, น่าสังเวช, ไม่มีรสชาติ, ไม่ดีพอ, ไม่สมบูรณ์, ไม่สำคัญ. n. คนจน, See also: poorly adv., Syn. needy, indigent, penniless |
| ruthful | (รูธ'ฟูล) adj. น่าเวทนา, น่าสงสาร, น่าเห็นอกเห็นใจ, ทำให้เสียใจ, ทำให้เศร้า., See also: ruthfulness n., Syn. compassionate |
| sorry | (ซอ'รี) adj. เสียใจ, เศร้าใจ, น่าสมเพช, น่าสงสาร, Syn. regretful, sympathetic |
| squalid | (สควอล'ลิด) adj. สกปรก, มอซอ, รุ่มร่าม, เสื่อมทราม, ยากแค้น, น่าสงสาร, See also: squalidity n. |
| affecting | (adj) น่าสงสาร, น่าเอ็นดู, สะเทือนใจ |
| pathetic | (adj) น่าสมเพช, น่าสงสาร, แร้นแค้น |
| piteous | (adj) น่าเวทนา, น่าสงสาร, น่าสังเวช |
| pitiable | (adj) น่าสงสาร, น่าสมเพช, น่าเวทนา |
| pitiful | (adj) น่าสงสาร, น่าสมเพช, น่าเวทนา |
| poor | (adj) ยากจน, ขัดสน, น่าสงสาร, เลว, ไม่ดี, ต่ำต้อย |
| rueful | (adj) สลดใจ, เสียใจ, น่าสงสาร, น่าเวทนา, ละห้อย |
| sorry | (adj) น่าสลดใจ, เสียใจ, น่าสงสาร, เศร้าโศก |
| squalid | (adj) ต่ำช้า, สกปรก, มอซอ, ซอมซ่อ, ยากแค้น, น่าสงสาร |