นางบำเรอ | (n) concubine, See also: prostitute, partner, Syn. คู่ขา, Example: หล่อนเคยเป็นนางบำเรอให้กับเสี่ยใหญ่มาก่อน, Count Unit: คน, Thai Definition: หญิงที่ปรนเปรอเฉพาะชายคนใดคนหนึ่งในทางกามารมณ์โดยมิได้อยู่ในฐานะภรรยา |
นางบำเรอ | น. หญิงที่ปรนเปรอเฉพาะชายคนใดคนหนึ่งในทางกามารมณ์โดยมิได้อยู่ในฐานะภรรยา. |
นาง ๑ | น. คำประกอบหน้าคำเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบำเรอ นางละคร นางพระกำนัล |
บำเรอ | ก. ปรนนิบัติให้เป็นที่ชอบใจ, เรียกหญิงที่ปรนนิบัติเช่นนั้นว่า นางบำเรอ |
ลูกสวาท | น. ชายที่ประพฤติตนอย่างนางบำเรอ. |
ฮาเร็ม | น. สถานที่ที่จัดไว้ให้เป็นที่อยู่ของบรรดานางสนมหรือนางบำเรอของพระเจ้าแผ่นดิน ผู้มีอำนาจ หรือเศรษฐีที่เป็นมุสลิม มักจะเป็นประเทศในแถบเอเชียตะวันออกกลางและอินเดียสมัยที่มุสลิมปกครองเป็นต้น. |
นางบำเรอ | [nāng bamroē] (n) EN: mistress FR: maîtresse [ f ] ; amante [ f ] |
concubine | (คอง'คิวไบน์) n. หญิงที่อยู่กินกับผู้ชายโดยไม่ได้สมรส, อนุภรรยา, เมียน้อย, นางบำเรอ, See also: concubinage n. ดูconcubine concubinage n. ดูconcubine |
harem | (แฮ'เรม) n. พระราชวังหลัง, พวกนางสนมหรือนางบำเรอ, ภรรยาและอนุภรรยา, Syn. haram, hareem |
concubine | (n) เมียน้อย, นางสนม, นางบำเรอ, อนุภรรยา, ภรรยาลับ |
geisha | (n) หญิงเกอิชา, นางบำเรอ |
harem | (n) ฮาเร็ม, นางสนม, นางบำเรอ |