| นักสวด | (n) prayer, See also: expert in ritual repetition, Thai Definition: ผู้ชำนาญในการสวด |
| นักสวด | น. ผู้ชำนาญในการสวด. |
| แม่คู่ | น. นักสวดผู้ขึ้นต้นบท. |
| สำรับ | น. ของหรือคนที่รวมกันเข้าได้ไม่ผิดหมู่ผิดพวกเป็นชุดเป็นวงเป็นต้น เช่น ไพ่ ๒ สำรับ พระพิธีธรรม ๑ สำรับ มี ๔ รูป นักสวดคฤหัสถ์ ๑ สำรับ มี ๔ คน, ภาชนะเช่นถาดเป็นต้นใส่ถ้วยชามพร้อมบรรจุอาหารคาวหรือหวานเป็นชุด เช่น สำรับคาว สำรับหวาน. |