| ผู้ถูกกล่าวหา | น. บุคคลผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดในทางอาญา ทางวินัยหรือจรรยาบรรณ หรือกระทำการอันฝ่าฝืนกฎหมายอื่น. |
| คำให้การ | น. ถ้อยคำหรือข้อความที่ผู้ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้อง รับ ภาคเสธ ปฏิเสธ หรือแก้ข้อหาในคดีที่ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา หรือที่คู่ความฝ่ายหนึ่งยกเป็นข้อต่อสู้ในคดีแพ่งหรือในคดีปกครอง. |
| ต้องคดี | ก. ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดหรือถูกฟ้องเป็นคดีอาญา. |
| ต้องหา | ก. ถูกกล่าวหาในคดีอาญา. |
| เสื่อมเสีย | ก. เสียหาย เช่น เพราะถูกกล่าวหาว่าฉ้อราษฎร์บังหลวง จึงทำให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียไปมาก. |
| หลักฐาน | เครื่องแสดงประกอบเพื่อยืนยัน เช่น เขาถูกกล่าวหาโดยไม่มีหลักฐาน. |
| Agreement | การที่รัฐที่ผู้จะไปประจำตำแหน่งในรัฐนั้นได้ตกลง เห็นชอบกับบุคคลที่รัฐผู้ส่งเสนอชื่อให้เป็นผู้แทนทางการทูต อนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยความสัมพันธ์ทางการทูตได้ บัญญัติไว้ว่า1. รัฐผู้ส่งไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นที่แน่นอนว่า รัฐผู้รับได้ให้ความเห็นชอบแล้ว สำหรับบุคคลที่รัฐผู้ส่งเสนอจะแต่งตั้งเป็นหัวหน้าคณะผู้แทนไปยังรัฐนั้น2. รัฐผู้รับไม่จำเป็นต้องให้เหตุผลแก่รัฐผู้ส่งในการปฏิเสธไม่ให้ความเห็นชอบ เมื่อได้รับความเห็นชอบแล้ว ผู้ที่ดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตซึ่งรอการถวายสารตราตั้งจะต้องเริ่มดำเนิน การเพื่อเดินทางไปยังรัฐผู้รับในเรื่องนี้ มีตัวอย่างไม่น้อยที่รัฐผู้รับปฏิเสธไม่ให้ความเห็นชอบด้วยเหตุผลบางอย่าง นับตั้งแต่อ้างว่า การเสนอชื่อผู้รับการแต่งตั้งได้กระทำกะทันหันเกินไป และมิได้แจ้งข้อเท็จจริงมาก่อน หรือว่าผู้ที่ได้รับการเสนอให้เป็นผู้แทนทางการทูตผู้นั้นเคยกล่าวตำหนิ วิพากษ์รัฐผู้รับ หรือผู้รับการเสนอชื่อมมีภรรยาเป็นชาวยิว หรือผู้รับการเสนอชื่อถือศาสนาโรมันคาทอลิก หรือผู้นั้นเคยปฏิบัติไม่ดีต่อชนชาติของรัฐผู้รับ หรือผู้นั้นในขณะนั้นกำลังอยู่ในระหว่างถูกฟ้องร้อง ถูกกล่าวหาว่าฉ้อโกง เป็นต้นกล่าวโดยย่อ agr?ment คือ การให้ความเห็นชอบของรัฐผู้รับ แก่บุคคลที่ได้รับการเสนอชื่อจากรัฐผู้ส่งให้เป็นผู้แทนทางการทูตนั่นเอง [การทูต] |
| Extradition | การส่งผู้ร้ายข้ามแดน การที่ชาติหนึ่งยอมส่งคนในชาติของตนให้แก่อีกชาติหนึ่ง คือคนในชาติที่ถูกกล่าวหา หรือต้องโทษฐานกระทำความผิดภายนอกเขตแดนของตน และเป็นความผิดที่กระทำขึ้นในเขตอำนาจของอีกชาติหนึ่ง ซึ่งมีความสามารถที่จะตัดสินคดี รวมทั้งลงโทษบุคคลที่ถูกกล่าวหานั้นข้ออ้างว่า ในกรณีที่ชนชาติหนึ่งซึ่งถูกกล่าวหาว่าประกอบอาชญากรรมแล้วหลบหนีไปยังต่าง ประเทศนั้น รัฐของผู้ที่ประกอบอาชญากรรมมีสิทธิที่จะขอให้ต่างประเทศนั้นส่งตัวผู้กระทำ ผิดกลับคืนมา เพื่อส่งตัวขึ้นศาลเพื่อพิจารณาลงโทษได้ แต่หลายคนยังมีความเห็นแตกต่างกันอยู่ในข้อนี้ มีไม่น้อยที่สนับสนุนหลักการที่ว่า กฎหมายระหว่างประเทศมิได้รับรองหน้าที่ที่จะต้องส่งผู้ร้ายข้ามแดน กล่าวคือ นอกจากสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนที่มีต่อกันแล้ว กฎหมายระหว่างประเทศมิได้รับรองสิทธิที่จะส่งผู้ร้ายข้ามแดนให้แก่กัน อย่างไรก็ดี ตามสนธิสัญญาที่มีต่อกัน ผู้ร้ายที่หนีความยุติธรรมจะถูกส่งไปให้อีกประเทศหนึ่งตามสนธิสัญญานั้น จักกระทำโดยวิถีทางการทูต ส่วนผู้หลบหนีเจ้าหน้าที่เพราะเหตุผลทางการเมือง จะส่งข้ามแดนอย่างผู้ร้ายไม่ได้ และเมื่อหลบหนีไปยังอีกประเทศหนึ่งได้สำเร็จ ประเทศนั้นๆ มักจะให้อาศัยพักพิงในประเทศของตนเป็นในฐานะผู้ลี้ภัยทางการเมือง [การทูต] |
| ผู้ถูกกล่าวหา | [phū thūk klāohā] (n, exp) EN: accused |
| accused | (adj) ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, Syn. arraigned, indicted, blamed |
| accused | (n) ผู้ต้องหา, See also: จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา |
| alibi | (n) คำกล่าวอ้างที่ผู้ถูกกล่าวหาอ้างว่าได้อยู่ที่อื่นขณะเกิดเหตุ, Syn. proof of absence, defense, defense of being elsewhere |
| alleged | (adj) ซึ่งถูกกล่าวหา, Syn. asserted |
| allegedly | (adv) ถูกกล่าวหา, Syn. assertedly |
| corespondent | (n) ชู้, See also: ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นชู้ในการฟ้องหย่า |
| culprit | (n) ผู้ถูกกล่าวหา, See also: จำเลย |
| defendant | (n) จำเลย (คำย่อคือ def., dft), See also: ผู้กระทำผิด, ผู้ถูกกล่าวหา, Syn. respondent, correspondent |
| mute | (adj) ไม่แก้ตัว (เมื่อถูกกล่าวหา) |
| mute | (n) คนที่ไม่แก้ตัวเมื่อถูกกล่าวหา |
| suspect | (n) ผู้ต้องสงสัย, See also: ผู้ถูกกล่าวหา, ผู้ถูกสงสัย, จำเลย, Syn. defendant, the accused |
| accused | (อะคิวซดฺ') adj., n. ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, ผู้ถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง |
| arraignment | (อะเรน'เมินทฺ) n. การกล่าวหา, การนำตัวมาขึ้นศาล, ภาวะที่ถูกกล่าวหาหรือถูกนำตัวมาขึ้นศาล |
| imputable | (อิมพิว' ทะเบิล) adj. ซึ่งถูกกล่าวหาได้, ซึ่งถูกใส่ความได้., See also: imputability n. imputably adv., Syn. attributable |
| mute | (มิวทฺ) adj. ใบ้, พูดไม่ได้, ไม่ริปาก, เงียบ, ไม่ออกเสียง, ไม่แก้ตัว (เมื่อถูกกล่าวหา) n. คนใบ้, คนที่ไม่แก้ตัวเมื่อถูกกล่าวหา, การไม่ออกเสียง, เครื่องหมายหยุด. vt. อุดเสียง, ระงับเสียง, เก็บเสียง, ลดความเข้มข้นของสีลง., See also: muteess n. |
| accused | (n) จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา |