| ถลุง | (ถะหฺลุง) ก. ใช้ความร้อนสุมสินแร่เพื่อไล่ขี้แร่ออกเอาไว้แต่เนื้อโลหะ |
| ถลุง | โดยปริยายใช้ในความหมายต่าง ๆ กันแล้วแต่ข้อความแวดล้อม เช่น ถลุงเงินเสียเรียบ หมายถึง ผลาญเงิน นักมวยถูกถลุงเสียยํ่าแย่ หมายถึง ถูกเตะต่อยเสียยํ่าแย่ เอารถยนต์ไปถลุงเสียยับเยิน หมายถึง เอาไปใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย. |
| มัตถลุงค์ | (มัดถะลุง) น. มันสมอง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระมัตถลุงค์. |
| กลวง ๓ | (กฺลวง) น. คลวง, โรงถลุงดีบุก. |
| ขี้ก้าง ๑ | น. ขี้ดีบุกที่ถลุงแล้วเอาไปถลุงอีก. |
| คลวง ๒ | (คฺลวง) น. โรงถลุงดีบุก, (ปาก) กลวง. |
| ตรีโลหะ | พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันเป็นธาตุที่ถลุงเป็นรูปแล้ว ๓ อย่าง คือ ทองแดง ทองเหลือง ทองหล่อ (ทองสัมฤทธิ์). |
| ถ่านโค้ก | น. กากที่เหลือหลังจากนำถ่านหินไปอบในห้องที่ไม่มีอากาศ จนกระทั่งถ่านหินเดิมสลายไป เป็นสารที่ประกอบด้วยคาร์บอนประมาณร้อยละ ๘๐-๙๐ ใช้ประโยชน์ในการถลุงแร่ เช่น ในอุตสาหกรรมถลุงเหล็กเป็นต้น. |
| แร่ ๑ | น. ธาตุหรือสารประกอบอนินทรีย์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีสูตรเคมีและสมบัติอื่น ๆ ที่แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้ในวงจำกัดและนำมาถลุงได้ เช่น แร่ดีบุกนำมาถลุงได้โลหะดีบุก แร่ทองคำนำมาถลุงได้โลหะทองคำ. |
| โลห-, โลหะ | (โลหะ-) น. ธาตุที่ถลุงจากแร่แล้ว เช่น เหล็ก ทองแดง ทองคำ |
| สินแร่ | น. แร่จากเหมืองที่ยังไม่ได้ถลุง. |
| เหล็กหล่อ | น. เหล็กที่ได้มาจากเตาถลุง มีธาตุคาร์บอนเจือปนอยู่ประมาณร้อยละ ๒.๒–๔.๕ นอกจากนี้ยังมีธาตุแมงกานีส ฟอสฟอรัส ซิลิคอน และกำมะถันปนอยู่ด้วย หลอมละลายที่ประมาณ ๑๒๐๐ ºซ. |
| Slag | กากถลุง [TU Subject Heading] |
| Smelting | การถลุงแร่ [TU Subject Heading] |
| Furnaces, Blast | เตาถลุงที่ใช้ความร้อนสูง, เตาหลอมที่มีลมเป่า [การแพทย์] |
| bauxite | บอกไซต์, แร่ชนิดหนึ่งเป็นสารประกอบออกไซด์ของอะลูมิเนียม (Al2O3.xH2O) เกิดจากการผุพังทำลายโดยธรรมชาติของหินที่มีอะลูมิเนียมเป็นองค์ประกอบ แร่ชนิดนี้นำมาใช้ถลุงเอาโลหะอะลูมิเนียม [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| coke | ถ่านโค้ก, ของแข็ง สีเทา เปราะและมีรูพรุน องค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นธาตุคาร์บอนประมาณ 80% และมีธาตุอื่น ๆ ปนอยู่ เช่น กำมะถัน ฟอสฟอรัส ถ่านโค้กได้จากการกลั่นทำลายถ่านหิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงในการถลุงโลหะ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| galena | กาลีนา, แร่ชนิดหนึ่งเป็นผลึกของสารประกอบพวกเลดซัลไฟต์ (PbS) มีสีเทาและมีความวาวแบบโลหะ ความถ่วงจำเพาะประมาณ 7.4-7.6 เมื่อถลุงจะได้ตะกั่ว โดยทั่วไปเรียกว่า แร่ตะกั่ว [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| haematite | ฮีมาไทต์, แร่ชนิดหนึ่งเป็นสารประกอบออกไซด์ของเหล็ก (Fe2O3) มีสีแดงเข้มจนเกือบดำมีความแข็ง 6 ความถ่วงจำเพาะ 5 เมื่อถลุงจะได้เหล็ก โดยทั่วไปเรียกว่าแร่เหล็ก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| ore | สินแร่, หินหรือแร่ประกอบหินซึ่งมีแร่ที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจปนอยู่ในปริมาณที่สามารถถลุงออกมาใช้ประโยชน์ได้ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| stibnite | สติบไนต์, แร่ชนิดหนึ่ง เป็นสารประกอบซัลไฟด์ของพลวง สูตรเคมีคือ Sb2S3 มีรูปผลึกเป็นแท่งเรียงคล้ายเข็ม หรือเป็นแผ่นแบนซ้อนกัน หรือเป็นเม็ดเกาะกันเป็นกลุ่มมีสีเทาแกมน้ำเงิน แร่ชนิดนี้เมื่อถลุงจะได้โลหะพลวง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| zinc blende | ซิงค์เบลนด์, แร่ชนิดหนึ่ง เป็นผลึกของสารประกอบสังกะสีซัลไฟด์ สูตรเคมีคือ ZnS แร่ชนิดนี้มักมีแร่เหล็กปนอยู่ด้วยประมาณ 20% มีสีเหลือง น้ำตาลปนแดงหรือดำ มีความวาวคล้ายเพชร ความแข็ง 3.5-4 ใช้นำมาถลุงเอาโลหะสังกะสี [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Iron, Pig | เหล็กถลุง [การแพทย์] |
| regulus | (เรก'กิวลัส) n. ชื่อดาวยักษ์ในกลุ่มดาว Leo, กากโลหะหลอมที่ใต้เตาหรือถ้วยเผา, ผลิตผลไม่บริสุทธิ์จากการถลุงแร่ pl. reguluses, reguli |
| smelt | (สเมลทฺ) vt. หลอม, หลอมเหลว, ถลุงแร่ |
| smelter | (สเมล'เทอะ) n. ผู้หลอม, ผู้ถลุงแร่, เครื่องหลอม, เครื่องถลุงแร่, เตาหลอม, โรงหลอม, โรงถลุงแร่, คนงานโรงหลอม |
| smeltery | (สเมล'เทอรี) n. โรงหลอม, โรงถลุงแร่ |
| spend | (สเพนดฺ) { spent, spent, spending, spends } vt., vi. ใช้เงิน, ใช้จ่าย, ใช้, ใช้เวลา, ใช้หมด, ใช้ชีวิต, ถลุง, Syn. exhause |
| squander | (สควอน'เดอะ) vt., n. (การ) ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย, ใช้สิ้นเปลือง, ถลุง, ทำให้กระจาย, ทำให้กระจัดกระจาย |
| wasteful | (เวสทฺ'ฟูล) adj. เปล่าประโยชน์, สูญเปล่า, สิ้นเปลือง, หมดเปลือง, เป็นถลุง, ทำลาย, เป็นบ่อนทำลาย, See also: wastefully adv. wastefulness n., Syn. profligate |
| waster | (เวส'เทอะ) n. ผู้ทำให้สิ้นเปลือง, ผู้ใช้เงินอย่างสิ้นเปลือง, ผู้ถลุง, ผู้ทำลาย |